Davidsfondskoor vierde patroonheilige Cecilia op 18 november 2018
De heilige Cecilia vroeg aan het Davidsfondskoor, het feest te starten met een H. Mis
in de kerk van het “ ’t Veld “, ook
genoemd de “ Sneppe “ of parochie Sint-Antonius, Meulebeke, Ardooie, Pittem.
Ze werd aangemoedigd door de Guido van Arezzo, de uitvinder van de noten en notenbalk
Ut queant laxis resonare fibris, Mira gestorum famuli tuorm,
Solve polluti labii reatum Sancte Joannes. ( hymne voor feest Joannes )
Opdat uw dienaren vrijmoedig kunnen prijzen uw wonderbare werken,
wis weg de schuld van hun besmette lippen, O heilige Joannes.
Guido was Benedictijner monnik en leefde van 991 tot 1033 en gaandeweg
heeft men het woord ut veranderd in do
En paus Gregorius, ( 540 – 604 ) de bezieler van het gregoriaans., heeft alle muziek
geordend en in vakjes ( codes ) samengebracht.
En niet het minst door de H. Augustinus ( 354 – 430 ) die zei : zingen is tweemaal bidden.
Wie zijn wagen zaterdagavond liet buiten staan moest eerst wat opwarmen.
Alle zangers en hun volgers waren goed op tijd, er moesten immers nog wat afspraken gemaakt
worden met de organist van ter plaatse, Koen, zeker ook onze opstelling.
En nadien moest iedereen toegeven dat de klank veel mooier is
vanaf het doksaal en dichtbij het orgel. Wij waren misschien niet gezien maar wel gehoord.
In afspraak met priester Rudi zongen wij de voorziene gezangen die de ganse maand november in de
federatie gebruikt worden, maar de keuze-liederen waren hoofdzakelijk uit het nieuwe bundel :
“ zangavond in de Sint Pieterskerk “ dd 8 november 2017
Hoe feestelijk kan het klinken : God heet ons welkom in zijn huis, God nodigt allen op dit feest,
Jubel van vreugde en eet van het brood dat leven geeft.
Vertrouwen op God is het thema van de viering, God nodigt ons uit om te groeien in geloof
en hoopvolle mensen te worden.
Wat past er beter dan te antwoorden : Heer ontferm U over ons, Christus ontferm U over ons….
Ook de tussenzang is een antwoord van ons allen: Ik weet, uw liefde is meer dan het leven,
U wil ik prijzen mijn leven lang. Psalm 63
Diaken Davy was van preek en mocht de lezing en het evangelie verduidelijken.
Uit het boek Daniël, met apokalyptische teksten, en het evangelie volgens Marcus: Hemel en aarde
zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan.
Tijdens de offerande hebben wij dan maar onze hoop bevestigd :
Als in ’t brood dat we delen een bron ontspringt en in ‘t woord dat we spreken een lied weerklinkt,
dan heeft God onder ons al een huis gebouwd en de wereld aan ons toevertrouwd……
Tijdens het memento hebben we vooral gedacht aan de leden van het koor die ons zijn voorgegaan:
Geert Vincent ( + 2015 ) Andre Linclau ( + 2016 ) en laatstleden Hubert Ameye ( + 2018 )
Ook de communieliederen bevestigen onze hoop :
Ga met God en hij zal met u zijn, jou nabij zijn op al je wegen,
met zijn raad en troost en zegen, Ga met God…
Ook het tweede lied geeft ons hoop en moed om verder te gaan:
Heer, u bent mijn leven, de grond waarop ik sta
Heer, u bent mijn weg de waarheid die mij leidt
Uw woord is het pad, de weg waarop ik ga
Heer u bent mijn kracht, de rots waarop ik bouw…
En wij waren het onszelf verplicht te eindigen met een gregoriaans gezang:
Salve Regina, mater misericordiae: Vita dulcedo et spes nostra salve
Gegroet Koningin, Moeder van barmhartigheid, ons leven, onze zoetheid, onze hoop...
De zending en de zegen , sloten aan bij zoveel hoopvolle gebeden en gezangen:
Laat ons geluk brengen aan elkaar, zodat vrede, vriendschap en vreugde aanwezig zijn waar mensen samen leven.
Wij worden gezonden om de hoop en kracht die we hier ontvangen hebben, te delen en door te geven. Met dank
aan de voorganger priester Rudi en diaken Davy en aan het ganse parochiaal team. Op die manier konden wij ons
veertiende optreden in de kerk van Sint-Antonius , con brio, afronden.
Dankbaar ook voor het orgel dat we in 2012 plechtig mochten inzingen : Te Deum laudamus
Gelukkig had de parochie een drankje voorzien met wat koekjes en nootjes om meteen die hoop aan
elkaar door te geven en wat na te praten over deze viering. Sint Antonius tot ziens.
Wij hadden nog een heel programma af te werken, we werden op de parking van het Veldbos
opgewacht door Jozef Van Nieuwenhuyse van de “ Torenvalk “om een wandeling te maken in het
Provinciaal domein. Het was koud, maar de zon scheen en wij waren bereid te luisteren naar zijn
vertellingen. Van het koolmeesje dat veel jongen heeft en zelf maar 18 maanden leeft. Van de
Amerikaanse en inlandse eik, met hun totaal verschillende bladeren. Van de ratelpopulier die een blad
heeft met rechtstaande nerven en daardoor kan lawaai maken. Het is niet juist geweten of er daar
herten of reeën of vossen rondlopen. Wij hebben er geen gezien. Een boeiende wandeling tussen hoge
bomen met veelkleurige bladeren. Tussen de vele waterpartijen. Nu weten we weer hoe je en van welk
hout je een klakkebusse maakt en wat je kunt doen met de vliegerkes die van de bomen vallen.
We moeten dat zeker opnieuw doen in de zomerperiode als de rododendron bloeit en de vogeltjes
weer hun liedjes zingen en hun nestjes bouwen.
’t Was tijd om het feest verder te zetten in het restaurant : “ Berkenhof “
Wij waren daar niet alleen, misschien de enigen die konden zingen en Cecilia vierden. Het wachtbordje
zorgde ondertussen om de honger wat te stillen.
En het aperitief werd vlot bediend, voor elk zijn smaak en goesting.
Ook een vlotte bediening van het voorgerecht , was het nu carpaccio of vitello tonato , gerookte zalm
of huis bereide kroketten. Alles kwam zo goed als samen op tafel. Tussenin konden we kiezen tussen
venkelsoep of aardbeiensorbet.
En als hoofdgerecht , pladijs, scampi’s, steak en varkenswangetjes waren een streling voor
het oog en de smaakpupillen.
Christophe naam het woord, om te benadrukken hoe wij ons jeunen met zangrepetities en ook daarna,
hoe de groep vast aan mekaar hangt. De grappen van Basiel kwamen nog even aan de beurt: … en
wanneer zingen jullie dan,… als we naar huis gaan.
Gildebroeders, maakt plezieren met muziek vroeg en de laat Laat
ons nu het jaarfeest vieren van de maagd Cecilia
Het jaarfeest is ten einde, maar het jaar 2018 niet
We zingen nog in het WZC te Gistel, 2 adventwake’s en Kerstdag in het klooster van Pittem.
En volgend jaar dan zingen we weer vrome liedjes en vieren we opnieuw Cecilia ….
Lucas Martens
27-11-2018 om 12:04
geschreven door Michiel vdb
