Naar de abij Sint-Paulus te Wisques, nabij Sint Omer.
Zondag 8 september 2019
We zijn stipt om 7u 30 per autocar vertrokken en Via de E40 langs Veurne, Bray Dune, Grande Synthe, Watten naar Wisques gereden. Aangekomen aan de abdij Saint Paul werden we begroet door p. Bruno Lafontaine, gastenpater die ons meteen vroeg de XI de gregoriaanse mis nog eens te repeteren.
Om 10 u begon dan het Tertsgebed, psalmen afgewisseld met ’n hymne en dan ’n kleine processie doorheen de kloostergangen. We hielden halt aan een levensgroot zwart Mariabeeld, ook daar werd ’n hymne gezongen en we keerden terug naar de kerk om te beginnen aan de plechtige Mis.
We kwamen terecht in de tijd voor het Vaticanum II, de priester stond met zijn rug naar ons, las veel gebeden in stilte , zelfs het eucharistisch gebed. 4 monniken ( le lutrin noemen ze dat ) begonnen de Kyrie en wij mochten antwoorden en meezingen Christe… Gloria … enz…Alle teksten werden nog in het latijn gezegd en gezongen en het orgel zweeg.
Wij dachten zondag 8 september , O.L.Vrouw geboorte , de Mis zal beginnen met het introïtus van die dag Salva sancta parens… maar het was de liturgie van de 23 ste zondag na Pinksteren… Protector noster…
We belanden in de teletijdmachine terug naar onze jeugd en dat is nog eens ‘n belevenis.
De gastenpater bedankte ons om onze deelname aan de gezangen en we kwamen Vader abt nog tegen, die kwam net terug van ’n viering bij de zusters , zo 500 meter verder in dezelfde straat.
In de Sint Paulusabdij zijn ze nog met 16 monniken, mede door het overkomen van 13 monniken van de abdij van Fontgombault, op 11 oktober 2013.
De monniken hebben een strikte dagindeling : 5u15 Metten, 8u15 Priem, 10 u Terts en H. Mis, 12u50 Sext, 14u35 Nonen, 18u Vespers en 20u 35 Completen. (Ora et Labora )
De abdij leeft vooral van hun mooie collectie CD’s, boeken, prenten, beelden en eet- en drankspecialiteiten, maar ook van hun ceramiek van heiligenbeelden en voornamen. Zij hebben daarvoor een mooie abdij winkel.
Na deze beleving trokken we naar de “3 Calders “ om onze honger te stillen en dorst te lessen. Iedereen had op voorhand gekozen en we zaten in een mooi interieur pal op de markt van Sint Omer.
Sint Omer mag je niet verlaten zonder binnen te lopen in de gotische Onze-Lieve-Vrouwe kathedraal, gebouwd tussen de 12de en 16e eeuw. Eerst was het een romaanse collegiale kerk die geleidelijk aan werd omgevormd tot het gotische bouwwerk. We waren op zoek naar het schilderij van P.P. Rubens, de afneming van het kruis. Maar ondertussen konden we luisteren naar de repetitie van het koor, en prachtige muziek, begeleid op piano.
We moesten verder naar de geboorteplaats van Sint Godeleine maar eerst toch langs de ruïnes van de abdij van sint Bertinus. Zoals geweten lopen we tijdens de Maria-ommegang te Poperinge, al zingend achter deze ooit mooie kerk.
We zijn meteen doorgereden naar Wierre-Effroy waar ’n park is met kapel, ter ere van Sint Godelieve ( plaatselijk noemt men haar Sinte Godeleine ). Men kan er kaarsen branden en ogen en oren wassen met Godelieve-water. Mensen vinden daar sterkte, moed en geloof in voor zichzelf, familie en de medemensen. Men kan het ook zien aan de vele plaatjes : Reconnaissance à Ste Godeleine. Zij is opgegroeid in het gehucht Londesvoorde Zij wordt ook nog vereerd in een zijbeuk van de plaatselijke Sint-Pieterskerk van Wierre. We zijn er wel voorbij gereden, maar hebben het binnengaan om dat te ontdekken gemist.
Na ’n uurtje rijden vonden we onze volgende stopplaats, in café de “ Vrede “ waar West Vleteren wordt getapt in 8, 10, of 12 graden, vergezeld van ’n boerenboterham met paterskaas of paté.
Père Bruno schrijft : Merci pour votre gratitude et votre visite, Continuez à chanter le grégorien : c’est un trésor qu’il ne faut pas abandonner.
Op dinsdag en elke gelegenheid zullen we weer repeteren, zingen en napraten over onze belevenis , tijdens de reis naar Wisques, Saint Omer, Wierre-Effroy en de Vrede. ( LuM).
