Streven naar hernieuwd, bezield engagement voor elkaar en schepping Veertig dagen lang zouden wij, christenen, ons moeten voorbereiden op het feest van de Verrijzenis.
Vastentijd wordt het genoemd, een tijd van soberheid,
inkeer, gebed en verzoening.
Bij ons begint deze tijd geruisloos;
bij de moslims heel anders, de Ramadan.
Het is tevens een tijd van hernieuwd, bezield engagement voor elkaar en de schepping.
De Kersttijd loopt ten einde en " Het Davidsfondskoor " heeft menig Kerstlied gezongen.
De oud Vlaamse liederen: Maria die soude naar Bethehem gaan... De herderkens lagen bij nachte en niet te vergeten Stille Nacht.
Maar ook verschillende nieuwe liederen van onze tijd: Vanwaar zijt Gij gekomen..., Uit uw hemel zonder grenzen...
We mochten optreden voor Samana , in de kapel van de Zusters van Maria en in de parochiekerk van Pittem.
Zondag 14 januari sluiten we de kerstperiode af met ons optreden in de kerk van de Paanders te Meulebeke: Adeste Fideles, Gods vrede zal stromen over heel de aarde.
De media brachten onlangs verslag van presidentiële en koninklijke bezoeken aan verschillende landen in Azië:
van stoere taal en het mededogend toch niet beschuldigen van de gastheren, tot bezoeken de organisatie van Zr. Jeanne Devos die ijvert voor de rechten van Indiase huisarbeidsters.
Mocht jij koning zijn, wat zou jij dan trachten te veranderen?
Op zondag 26 november, het feest van Christus Koning, sluiten we het kerkelijk jaar af met de visie van Christus op het laatste oordeel.
Hij wil ons duidelijk maken dat het er niet enkel op aan komt om slechte daden te vermijden, maar vooral om actief goed te doen.
Als enige norm voor Zijn oordeel heeft Hij de naastenliefde:
de mensen naast je zien en voor hen doen wat voor de hand ligt, eenvoudige dingen binnen ieders bereik.
Sint-Maarten had dit goed begrepen toen hij zijn mantel (de helft die hij zelf had betaald) deelde met een arme, verkleumde man langs de kant van de weg.
Sint Maarten had dit goed begrepen: de mensen naast je zien én goed doen.
Op het hoogfeest van Christus Koning vieren we geen koning die een gouden kroon draagt of met de scepter zwaait.
Zijn koningschap is van een andere wereld dan deze.
Een wereld van vrede waarin Hij zichzelf ziet als een zorgzame herder.
Een wereld waarin er nooit meer oorlog is, waarin elkeen meetelt en mag zijn wie hij of zij is, een wereld die open en gastvrij is.
Elk zangkoor, elke harmonie, elke muziekvereniging ... viert dezer dagen hun patroonheilige Sint Cecilia.
Het gregoriaans Davidsfondskoor was uitgenodigd in de kerk van Sint-Jan te Wingene op zondag 19 november.
Van Pittem naar Wingene, via landelijk wegen op zondagmorgen is als een wandeling doorheen de velden en gehuchten die niet meer tot de verbeelding spreken van de jonge generatie, want deze namen slaan meestal op vergane café's, afspanningen en rustplaatsen voor de paarden en hun boever .
Van Pittem langs de Ratte, de Pijpe, De Wissel, De Beer, kwamen we tijdig aan in de kerk.
Gelukkig konden wij de kerk verwarmen met onze gezangen, want het was er koud...
Het evangelie ging over de talenten.
Met de koorleden proberen we toch onze talenten te gebruiken en tijdens de repetities te ontwikkelen en te verbeteren.
De voorganger had zo juist een enquête gelezen over " tekenen des duivels. " Maar wij trachten te zingen zoals Cherubijnen en Serafijnen , samen met het koor der Engelen.
En het doet plezier dat vele mensen nog meezingen met de Latijnse gezangen van de VIII e Gregoriaanse Mis.
De terugweg liep dan over de Koker, Ratelinge, de Spletlinde naar de Turkeyensteenweg in Egem waar het gezellig samenzijn werd verder gezet met met spijs en drank. En Cecilia zag dat het goed was.
Het Gregoriaans Davidsfondskoor mocht op 5 november 2017, 2 opeenvolgende Eucharistievieringen verzorgen in het P.C.B : Het Penitentiair Complex te Brugge
Het is altijd een beetje vroeg opstaan op zondagmorgen, maar vermits er geen verkeer is mag je al een afslag missen, dan bent je nog tijdig aan de ingang om in groep binnen te gaan.
Je komt er zomaar niet binnen, ofwel heb je iets op je kerfstok, ofwel onder begeleiding via de scanner en op kousenvoeten.
Wij mogen niet langer dan een halve dag blijven, ons strafregister is nog te blank, behalve die keer dat we te rap reden en zonder gordel.
De supporters van Club rijden de andere richting en zingen wellicht: geen woorden maar daden.
Het thema van deze vieringen is anders : Doe wat je zegt !
De kapel is niet veranderd sedert onze 2de beurt in 2015, en door de beperkte lichtinval blijft deze bidplaats, stemmig en worden we aangezet tot stilte, tot luisteren naar de boodschap, de blijde boodschap.
Al voor de derde keer waren we gastkoor. Na de viering werd spontaan in de handen geklapt en we kregen symbolisch een 10 beurtenkaart van aalmoezenier Antoon. Hij noemde ons vertolkers van de eeuwenoude christelijke gezangen, het gregoriaans. Vooral door Paus Gregorius de Grote (540 – 604 ) ingevoerd en als erfgoed passend bij ons imago.
Voorganger Antoon Vandeputte spreekt de gevangenen toe in 3 talen met beelden, metteksten, met oneliners die blijven hangen, waardoor de toehoorders de nieuwe week weer verder kunnen leven en overleven.
Hoofdthema van de viering : hou uw woord of hou uw bek. Luister naar de Schriftgeleerden en Farizeeën maar handelt niet naar hun woorden. Alleen Jezus is uw Leraar en wij zijn allen broeders. Al wie zichzelf verheft zal vernederd worden….
Ons intredelied : Wij willen samen vieren de daden van de Heer… levensbron om op te beuren al wie trekt door de woestijn sluit daarbij goed aan.
En bij de gregoriaanse 8ste Mis waren er enkele PCB bewoners die meezongen. Deze gezangen zitten nog steeds vast in de jeugdherinneringen, in de harten en in het geheugen van vele mensen.
God is mijn Herder , niets zal mij ontbreken is een mooie psalm als Communielied het brood dat leven geeft. Ook al zwerf ik… de Heer is mij altijd nabij, zijn staf en stok ondersteunen mij.
Om te eindigen, ook in parochiekerken, richten mensen zich dikwijls tot Onze-Lieve-Vrouw, door een kaarsje te laten branden, door een simpel “ Wees gegroet “ of door het wereldwijd gekende Salve Regina, Wees gegroet, Koningin en Moeder van barmhartigheid… sla op ons uw barmhartige ogen… Dat is trouwens een beetje het lijflied van het Gregoriaans Davidsfondskoor.
Wij zijn vast van plan om ons 10 beurtenkaart vol te zingen.
Door de heerlijke soep (met afgedankte groenten, lees macedoine ) konden we de terugreis gemakkelijk overbruggen, voldaan en tevreden van onze 3de kans.
Priester Antoon is ervan overtuigd dat wij, thuis gekomen, overal zullen zeggen daarleven, overleven en hopen mensen op een nieuwe toekomst.
