|
Rit naar Trinidad, stad van 36.000 inw. Alles oogt pronkerig door de gerestaureerde paleizen van de voormalige suikerbaronnen. Niet verwonderlijk want Unesco financiert de renovaties. Hoge houten deuren... tralies in kunstig smeedwerk voor elk raam... zuilengallerijen... de sfeer is ireëel. Precies of de tijd is er blijven stilstaan - een sluimerende stad. Volwassen Cubanen kijken weemoedig vanachter de tralievensters ; kinderen bedelen... Schoonheid en ellende ; dat is Trinidad.
De Plaza Mayor is een vierkant plein in koloniale sfeer.Vergane glorie. Bij de beklimming van de toren van de plaatselijke kerk, eigenlijk meer een ruïne, ontdek ik onder steen gruis en duivenuitwerpselen een pak (eeuwenoude ?) geschriften. Ze liggen op een hoop weg te teren onder het open klokkengat. Zouden er hier geen historische geschriften liggen ? De verleiding is groot om er even in te graaien... Maar ik hou er beter mijn handen vanaf ; Cuba is nog altijd een "politiestaat". 's Avonds proef ik in La Canchanchara, een plaatselijke bar, zuivere rum... Amai, nooit zoiets straf gedronken. Deze rum zuiver drinken is als zelfmoord plegen... Ik zal er dan ook de tol voor betalen. Mijn maag brandt bij elk slokje, maar als een koppige ezel weiger ik alle toevoegingen... Ondertussen wordt er vrolijk gedanst en gezongen door een live-combo. Omdat mijn aanleg voor salsa-dansen niks betekent, blijf ik maar genieten van het spektakel... en van de blik van een "mulattinneke". Die zit mij precies te viseren. Beetje flirten... de rum doet ook zijn duit in het zakje... de blikken worden intenser... Als er naast mij een stoel vrijkomt, zie ik het zwartje heupwiegend naderen. Ze vraagt of de stoel vrij is... (allé, ik denk dat toch)... Ze geeft een hand en vertelt in een soort Frans dat ze zangeres is en straks nog moet optreden. Heel subtiel raakt ze mijn dij en vraagt met van die grote bruine ogen of ze iets van mij mag drinken... Mooi zangeresje of mooi hoertje... Enfin, ik heb haar een glas rum aangeboden en in het Westvlaams gezegd : gie zie een sjieke madam ! En dan maar opgestapt... 't Leven kan schoon zijn. Toch een mooi einde van de dag, hé ? En de rest was dromen... (van dat mulatje, jaja).
|
Vreemdgaan...
