Je geluk hoeft nooit te sterven tenzij,je het zelf vermoord. Fijn dat je hier bent,ik ben ook nieuwsgierig naar jou!.Laat je eens iets van je horen?
23-12-2005
Ik zit na te denken over eenzaamheid. wat is dat eigenlijk? Is het een gevoel? Bestaat eenzaamheid echt? Waar komt eenzaamheid vandaan? Komt het door arremoede? Komt het door rijkdom? Mischien door een hoge ontwikkeling van geest? Zou ons ego ons parten spelen? Is het zielig? En ga zo maar door.
Veel beroemde mensen moeten zich eenzaam gevoeld hebben''mischien daartoe uit verkoren ''? door hun stempel op de de wereld geschiedenis te drukken. Ja als we veel beproefd zijn geweest en de irritaties van het leven niet uit de weg gegaan, 'het leven oppakte' zoals dat zich aan ons presenteerde zal dat zeker een gevoel van lijden veroorzaakt hebben. Mischien bracht dat ons wel het idee van eenzaamheid .In die zin zouden we dan eenzaamheid een gevoel kunnen noemen. Zo,n gegeven kunnen we dan ellenlang gaan uitfusselen maar dan zou de lijst te lang worden en verdwalen wij wellicht op de zijpaden.Mischien is het ook wel korzichtig om het woord eenzaamheid te pas en te onpas maar ergens neer of aan op te te hangen? Mogelijkerwijs maakt lijden in haar hoedanigheid wel onderscheid tussen slimmers vluggers en twijvelaars? Wat mijzelf betrefd geef ik mij niet graag over aan negatieve gevoelens.Zou dat mischien arrogantie zijn? Ik vind het prettig als ik mij lekker voel en neem daardoor vaak snelle besluiten ''soms te snel''voor zover het de grote boze buiten wereld betrefd. ''Het gedoe van buitenaf zeg maar''. HET GEEFT MİJ HET GEVOEL DAT İK DE WERELD ZOALS DİE ZİCH AANDİEND AANKAN EN ,tergelijker tijd geeft het mij de ruimte om weer snel terug te trekken in mijn holletje om verder na te denken en uit te pielen wat het leven nu eigenlijk zin geeft en,wat mijn taak daarin is. Als ik objectief naar het leven kijk voel ik mij daarin een vreemdeling dus,eenzaam zou je kunnen zeggen. Op de keeper beschouwd als ik het leven zou uitpellen zoals een tulpenbol,rolletje voor rolletje blijft er goed beschouwd niets over.Ergo alles wat we zien horen of voelen is eigenlijk een illusie want we kunnen iedere rol aannemen die we maar willen toch? Maar gelukkig ik heb een beetje mogen ontdekken hoe dat allemaal in de natuur werkt en daar kan ik mijzelf helemaal in terug vinden .Als ik gelijk ben met de natuur waar alles voorhanden is moet bij mij alles wel net zo werken.De natuur gaat zinvol haar gang dus,dan kunnen wij niet minder zijn toch?Het ei van Colubus? Geen idee maar die gedachte ooit ,schiep voor mij de mogelijkheid om mijn eigen regiseuse te zijn en heb daardoor de zingeving van mijn leven vaak mogen ervaren hetgeen mij kracht verleende en zo vormde dat ik kreatief met de dingen leerde omgaan vooral met mijn denkwereld .Ups wat een zwaar geschut hé. Vaak heb ik mij afgevraagd waar die gedachten van mij vandaan komen . Vanaf mijn geboorte ging ik kontakt met mensen niet aan ''niet te verwarren met uiterlijkheden''sociaal en in mijn werkzaam leven stond ik mijn mannetje''pardon vrouwtje''nee het ging over dat innerlijk wat ik verstopte en aanvankelijk leek het erop dat ik de kracht welke ik in de genen mee gekregen had zou moeten inboeten .Echter bij het voortgaan van de jaren ontdekte ik, dat mijn inzicht in de materie rondom de kern waar ik alles beleefde, samenkwam ,versmolt en geabsorbeerd werd als voedsel voor mijn ziel.Ik kon voelen hoe mijn kapitaal groeide en hetgeen ik in eenzaamheid bestudeerde ''zelf onderzoek''bleek waardevoller dan hetgeen ik waarnam in het gezeldschaps leven. Die openbaring,dat besef drong tot mij door nadat ik voor de tweede maal geopereerd was en door dat toeval kwam ik in de maatschappelijke zorg sector terecht.Voor zoveel mensen heb ik goeie dingen mogen doen tien jaar lang. Mijn eigelijke bestemming? Vast niet.Mijn gevoel zegt dat er nog veel meer komt en daar ben ik zeer nieuwsgierig naar.Er komt nog veel meer
Voor u allen fijne feestdagen en heel speciaal voor de verdrietigen en eenzamen onder ons stuur ik al mijn positieve energie en warme handdruk met beide handen..
Hartelijke groet en ik verheug mij op uw volgende bezoek. Gyovanna
