Ik ben Henri de Laqaderre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam HaagscheHop.
Ik ben een man en woon in Uden (Nederland) en mijn beroep is Goudsmid.
Ik ben geboren op 19/05/1932 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen beeldhouwen fotografie natuur bourgondisch eten.
Ik ben heel breed geinteresseerd, en pacifist.
Mijn verhalen en ervaringen.
Hoppies startpagina
19-09-2010
Vervolg wel en wee
In de oorlog hadden de joden een Davidster op dat was verplicht door de bezetter, het was een vijfpuntige ster in het geel uitgevoerd,ik heb er zo veel zien afvoeren,de arme drommels. Beneden bij ons woonden twee joodse families de een koosher en de ander half, dan werd er zaterdags over de schutting geroepen Marie moet je nog kanen, uitgebakken spekjes,echt lieve mensen, en ik hoor mijn vader nog zeggen mensen ga toch naar Engeland nu het nog kan met al jullie geld maar wie gelooft nou in zo'n mensonterend regiem zo onwetend waren ze of goed gelovig, maar mijn pa had het goed gezien, Alex en Roosje en de hele familie Mendels werd afgevoerd naar "Ravensbruck" en zijn daar vergast de arme mensen.
Maar ik ga verder, heb zo veel (herinneringen) dat ik echt niet alles durf op te schrijven, dan denkt de jeugd die dit leest dat ik zit te liegen, maar sommige dingen moet je in je geheugen bewaren zo gruwelijk zijn ze, maar ik hoop dat men uiteindelijk mede in verband met internet waardoor de waarheid veel sneller boven komt drijven dictators en warhoofden voortijdig dwarsboomt in hun stupide plannen omdat er nooit geen overwinnaars zijn in oorlogen enkel maar verliezers.
Denk aan de jongens die naar het verre Indonesie werden gestuurd, en door de vele ellende die ze daar op bevel hebben veroorzaakt voor hun hele leven getraumatiseerd zijn en daar nooit meer over praten, en ik kan dat begrijpen ik ben verschillende malen in de groene smaragd geweest en heb de onmetelijk grote oorlogs kerkhoven gezien vol met jongens van 18/ 19 jaar oud die nog een heel leven voor zich hadden maar daar in een urntje liggen, gehuild heb ik bij het aanschouwen van al die graven alleen omwille van de grootheids waanzin die in Nederland heerste bij de (machthebbertjes) plantages veilig stellen en oliebelangen en ga maar door. In naam van het (vaderland) mijn beste kameraad verwoordde het zo, het vaderland dat ik heb zit onder mijn nagels, met andere woorden ik heb niets Nada nothing.
Nu zit er in de Scheveningse gevangenis weer een oorlogs misdager van de ergste soort Karadcik zijn vriendje Mladic is ondergedoken dat is het generaaltje dat met overste Karremans altijd stond te buizen, hij zal en moet een eerlijk proces hebben waarom toch, maar nee hoor achtduizend zijn er op een Zaterdag afgeslacht iedereen weet dat, maar meneer mag alles traineren, kettingen om die benen en zijn hele verdere leven dwang arbeid.
Maar ik ga weer verder met het oorlogs-gebeuren in ons eigen landje, mijn zusje Coby en ik waren zo ondervoed, dat we werden uitgezonden naar Beilen een plaatsje in Drente daar zijn we bijna een jaar gebleven. Ik heb er veel geleerd ik was bij Mevrouw Bakker dat was toendertijd de weduwe van een notabele maar ik werkte veel bij boer Vos dat was als ik het goed heb de Asserstraatweg ik heb er veel geleerd dorsen turfsteken melken maaien ook moest ik de room van de (volle) melk bewaren en na 3 dagen deed ik het in fles met een schroefdop dan schudden met wat zout en dan had je de (H)eerlijkste roomboter die ik op mijn brood opat ja dat was pas echt heerlijk kanen ik kwam met ponden tegelijk bij, en nog veel meer boeren-arbeid en heb daar nog veel aan gehad, mijn zusje Coby woonde aan de overkant die heeft zo ontzettend veel gehuild, want ze had verschrikkelijk veel heimwee en ik moest haar zo klein als ik was heel veel troosten, maar ik kon haar niet verder helpen,want wij waren al bevrijd toen de ergste ellende in het westen nog moest beginnen, de schoften wilden daar de dijken doorsteken, maar door dreigementen van de geallieerden hebben ze het toch niet durven uitvoeren. s'Morgens werden Olle Venne en Olle Heis ingespannen dat betekend ouwe trekker en ouwe kerel in het Drents en dan turf steken op de heide, dat was natte turf die moest je mooi in muurtjes stapelen met om de zoveel turfen een gaatje in de muur zodat de wind vrij spel had en het sneller droogde ook leerde ik met de dorsvlegel omgaan en een liedje erbij zingen net zoals ze in de Peel doen en dat de jeugd niet meer kan maar oh wee als er iets gebeurd dan kun je niets doen met je mobieltje, want er is maar een paar dingen het belangrijkste in een mensen leven en dat is, eten, liefde, en een goed gezin om in op te groeien.
Ik ben Henri de Laqaderre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam HaagscheHop.
In de oorlog hadden de joden een Davidster op dat was verplicht door de bezetter, het was een vijfpuntige ster in het geel uitgevoerd,ik heb er zo veel zien afvoeren,de arme drommels. Beneden bij ons woonden twee joodse families de een koosher en de ander half, dan werd er zaterdags over de schutting geroepen Marie moet je nog kanen, uitgebakken spekjes,echt lieve mensen, en ik hoor mijn vader nog zeggen mensen ga toch naar Engeland nu het nog kan met al jullie geld maar wie gelooft nou in zo'n mensonterend regiem zo onwetend waren ze of goed gelovig, maar mijn pa had het goed gezien, Alex en Roosje en de hele familie Mendels werd afgevoerd naar "Ravensbruck" en zijn daar vergast de arme mensen. 