Ik ben Henri de Laqaderre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam HaagscheHop.
Ik ben een man en woon in Uden (Nederland) en mijn beroep is Goudsmid.
Ik ben geboren op 19/05/1932 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen beeldhouwen fotografie natuur bourgondisch eten.
Ik ben heel breed geinteresseerd, en pacifist.
Mijn verhalen en ervaringen.
Hoppies startpagina
06-10-2010
vervolg wel en wee
Ja en nu was ik weer vrij man en kon doen en laten wat ik wilde want ik had mijn vrijheid erg gemist, al die stomme commando's hoefde ik niet meer uit te voeren. Ik bekwaamde mij verder als goudsmid, maar op een gegeven moment begon de roep om vrijheid mij weer parten te spelen en ik sprak af met mijn kameraad Wim Knaap een wees en zeer goed radio-monteur om naar Frankrijk te gaan. We hadden wat gespaard ja niet te veel hoor want zo'n vetpot was het nu ook weer niet in die tijd. En op een zaterdag gingen we al liftend op weg naar La douche France na veel liften stonden we een paar kilometer voor Frankrijk er stopte een vrachtwagentje met Frans nummerbord, en we zeiden "direction Paris" ja zei de eigenaar, en wij ingestapt zitten we onderweg samen wat te praten zegt die kerel oh jullie zijn Nederlanders en dat ben ik ook, ik heb een vetfabriek in Maubeuge willen jullie niet bij ons komen werken dan krijg je kost en inwoning, en kun je s;avonds doen en laten wat je wilt nou daar hadden wij wel oren naar.
Gingen we overdag rundervet ophalen in abattoirs en ik spreek over een kleine 50 jaar terug, dat was me een vettigheid en smeerboel duizenden maden kropen over de vloer, maar goed we smolten die handel en moesten daar grote blokken van gieten want dat spul wordt gebruikt om zeep van te maken. Dreven die gebakken maden boven op dat vet had die kerel een broer die was helemaal gestoord, en zat hij rustig die maden op te eten ik dacht dat ik driemaal over mijn nek ging. Ik weet nog goed de eerste dag lag ik lekker te pitten komt die mesjokkene aas om 5 uur de reveille blazen in mijn oor ik had gelijk een hart-verstertsing, reed er een agent met rood haar in zijn wagen door het dorp en die had rood haar en had had een hekel aan die vent duwde hij hem zo de kant in met zijn auto, ja dat was een echte malloot. Zijn vader eigenaar van Dutch chemical works in Rotterdam had hem naar Frankrijk gestuurd omdat hij hier niet te handhaven was volgens zijn andere broer. Ging ik de eerste keer met hem mee naar de slager zei hij betaal jij de rekening even, nou was dat geen Godsvermogen maar ik was niet rijk, dus zei ik dat tegen zijn broer.... nou schrijf dat maar op je buik dat krijg je nooit meer terug....ik was hels, maar die kerel had een omvangrijke verzameling miniflesjes met drank en daar was hij trots op, maar ik was zo kwaad dat ik tegen mijn vriend Wim zei we drinken die hele troep leeg, en zo hebben we hem terug gepakt.
Ook was er een miss verkiezing in Maubeuge en een of andere schoonheid was verkozen maar daar was mijnheer het niet mee eens, nou had hij net zo'n bolle kop als Stan Laurel had ie ook een bolhoed op gedaan en blokjes ijs eronder dus die handel smelten, stond hij daar een hoop stennis te maken en te schreeuwen maar je gelooft het of niet maar de verkozen dame werd afgeserveerd en zijn favoriet werd kampioen. Ja we hebben heel wat afgelachen hoor. Want het was een heel groot huis waar we woonden met marmeren trappen hielden we s'avonds water-gevechten en stonden we met slangen op elkaar te spuiten, als we dat thuis hadden gedaan had mijn vader ter plekke een rolberoerte gekregen. Maar na een tijdje zijn we naar Parijs vertrokken met de belofte dat we terug zouden komen, dagen heb ik daar gewandeld naar de Hallen die beginnen s'morgens al om 3 uur want Parijs is een enorme grote stad en moet bevoorraad worden met groente vlees en vis. Maar ik moest terug naar huis komen want mijn vader had een brief gestuurd met de mededeling dat als ik niet uit vrije wil kwam hij me persoonlijk naar huis zou schoppen want ik was al 3 maanden weg gebleven ook bij mijn baas, en dat pikte hij niet. Dus ik maakte me op om terug te liften en nam wat qroisanten en koffie en betaalde, maar de dame zei "avec service" en ik dacht verrek moet ik het servies ook betalen dus ik gaf mijn laatste geld en ze zei merci meneer want dat betekend dat ik ook tipgeld fooi dus had moeten geven, nou toen had ik nog precies 25 cent over en moest ik wel terug, en die zelfde avond om 6 uur in de middag stond ik weer op de Rijswijkseweg na ontelbaar veel auto's te hebben gehad, maar bij de Belgische grens had ik zoals gewoonlijk weer eens last van de douane, zit ik een een grote slee mag de eigenaar zo doorlopen moest ik mijn rugzakje helemaal leegmaken want de zijkert vertrouwde het zaakje niet en die vent maar roepen komaan want ik rij door hoor, ja ik heb het niet op die snurkers als de Koningin komt mag ze zo doorlopen, en worden er rode lopertjes uitgerold, en wat te zeggen van Bennie toen hij nog groot wild molde in Afrika het hele paleis hing vol, maar die dorstten ze niet aan te pakken de steenezels.
Ik ben Henri de Laqaderre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam HaagscheHop.
