"Dagboek van een St. Bernhardshond" xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

                    ©deel 1.,Geschreven 27-10-01©

“Gezinsuitbreiding”.

Vrijdag 19 januari kwamen twee vrouwtjes kijken in het asiel te Maasmechelen.

Toen ze mij zagen was het grote vrouwtje, Hanzie metéén verkocht, ik ook trouwens.
Ik was al 1 1/2 jaar.

Maar zij en haar dochter, Angelina moesten er nog over nadenken.

De volgende morgen kwamen ze terug en namen mij mee.

En noemde mij Sultan, deftig hé? 

Ik moest in zo’n raar ding, auto! 
Naar Nederland, in een huis, daar ik nog nooit in geweest was.
Een beetje bang was ik wel, voor stoelen?, tafels?, van alles!

Ik vond het vrouwtje zo lief dat ik de hele dag op haar ging rijden, maar ik mocht dat niet, ze zei steeds “NEE”.

Ook was ik weggelopen, over het kruispunt, mocht ook niet.
De zoon van het vrouwtje, Guido, heeft op me gepast toen zij spullen voor mij ging kopen.

Ook mocht ik geen eten mocht bedelen van Guido, werd ik op het balkon gezet.

Zij heeft voor mij gekocht een halsband, riem, speeltouw, hoeven, brokken, diner, kalk voor mijn botten en hondenkoek. Ook nog blikvoer, macaroni, mergpijpen en vlees.
Maar ik geen trek. 

Zijn we gaan wandelen op straat aan mijn nieuwe riem.
Tot verbazing van het vrouwtje trok ik helemaal niet, alleen als ik een andere hond zag.
Eén keer had zij niet gehoord dat er een ander vrouwtje met hondje aankwam, ze draaide helemaal om haar as!!!
Nu doet ze steeds speciale wandelschoenen aan.

Ik wou op de bank liggen, was al een kuil aan het graven, {sorry}, maar mocht dat niet.
Foei? zei ze.

Vannacht bij het vrouwtje geslapen, op de grond, in bed mocht ook al niet, een hond hoort niet in bed, zei ze en “een hond moet hond blijven”.

©Dagboek van St. Bernhardshond" 

           2-geschreven 7-10-01©

Zo, 21 e.
Ik had al de jassen van de kapstok gelopen, eentje was een beetje kapot maar ze zei er niks van, ze had me niet betraptJ 
Vandaag heb ik mijn hele naam geleerd, Sultan III .
3 staat voor nummer 3, 3e X een St.Bernard.

De eerste had ze ± 30 jaar geleden, die was 12½ jaar geworden, de tweede ± 6 jaar terug maar deze was ziek, moest inslapen en ben ik de derde!

De dochter van het vrouwtje kwam, Angelina, om samen met mij te wandelen op de Kolleberg, een natuurgebied.
Haar vond ik ook lief dus rijden maar weer, maar dat mocht ook niet!

Ik mocht daar loslopen!

Ze leren me ook zitten? En mijn plaats? En af?
Vanavond ging vrouwtje naar het ziekenhuis, bleef Angelina bij me.
Maar wil ik constant aandacht, ook niet goed.
Ze kreeg geen rust door mij dus zijn we maar gaan wandelen.
Ik loop constant achter het vrouwtje aan, sta steeds in de weg maar dat gaat vanzelf wel over zegt ze.  

Ma. 22e
Vrouwtje moet naar de acupuncturist, dus wordt ik de eerste keer opgesloten in de keuken maar dat vond ik helemaal niet erg. Toen ze terugkwam prees ze me de hemel in, brave hond, zei ze, ik natuurlijk trots!

Ze ging de kelder in voor de was, dat vond ik niet leuk dus pikte ik haar jas en verscheurde die.

Nou, toen was ze boos, ik kreeg rammel en moest op mijn plaats, dat wist ik nog niets van dus liep ik weer weg maar ze heeft me 3x aan mijn oren getrokken naar PLAATS!,

Nou, daar bleef ik dan maar liggen en toen was alles weer goed.

Ze heeft me helemaal uitgekamd, gisteren en eergisteren werd ook steeds geplukt.
Een hele zak met haren kwam er van mij af!
Daar hebben ze in het asiel geen tijd voor, zei ze.
Ik heb ook kennis gemaakt met de buren.

Vanmiddag kwam Lex om te klussen, een nieuwe lamp opgehangen, maar een vent rij ik niet.
En ik was 3x een half uurtje alleen thuis.
Vanavond kwamen Angelina en Leandra, weer een nieuwe om te rijden, maar dat mag ik op niemand! Angelina en vrouwtje zijn helemaal blauw geworden van mij.
Ook kruisen ruiken mag ik niet.
Ze zijn geen teven zei ze, nou dát zie ik ook welJ
Ze ruiken heel anders, soms zelfs naar sigaretten en alcohol, vies zeg.
Maar ik had het glas van mijn vrouwtje omgestoten met port + water, toen ging ze een doekje halen maar ik had het al opgeslurpt!
Vreemd vond ze dat.

Di.23e

Vanmorgen kwam Joke, de thuishulp en ze was helemaal niet bang voor mij.
Maar ze moest poetsen en ik liep in de weg, dus hup,

op het balkon.
Ging ik op de vensterbank staan om naar haar te kijken.
Toen kwam pedicure Els.
Ik heb maar een héél klein beetje gereden en bij nee hield ik meteen op.

Na de koffiepauze ging Els weg en ik weer op het balkon maar het hekje was niet goed dicht dus ik ging een beetje snuffelen in de tuinen.
Toen riep vrouwtje me met Joke en ik draafde blij naar ze toe, maar een heel rare buurvrouw, Bella, was aan het schelden op vrouwtje.
“Het is niet de bedoeling dat dit beest hier losloopt hoor”
Nee, zei vrouwtje, het hekje was per ongeluk open gebleven, maar zij bleef maar zeuren en Joke en vrouwtje stonden te lachen.

Wo.24

Eerst moest vrouwtje naar de fysiotherapie, daarna een lange wandeling op de Schienswei een soort buitenwandelgebied.
Er liep een vent met zijn hond los, volgens hem mocht dat daar, dus hup ik ook los, heerlijk.
Het vrouwtje zette flink de pas erin dus moest steeds rennen om bij haar te blijven.

©Aflevering 3.............Proefkonijn,

Geschreven 14-10-01©     

Mooi weer! Zijn om 12 uur naar de Schienswei geweest.
En ik mocht weer los!
Er waren ook andere honden los, die fungeerde als proefkonijn hoe en wat ik er mee zou doen, maar dat wist natuurlijk alleen vrouwtje!
Eentje was bang voor mij, maar ik galoppeerde er lustig achteraan.

Toen ze bijna bij de weg waren werd ik aangelijnd.
Vrouwtje was blij, gelukkig had die man van het asiel geen gelijk, ik kan wél met anderen honden opschieten.
Net toen ik weer los was kwamen twee mensen met een soort pitbull, aangelijnd.

Ik ging snuffelen  maar die andere hond bedreigde mij grommend en de baas van hem probeerde mij te trappen en zei tegen vrouwtje ” zal ik hem eens loslaten, dan blijft er van jouw hond weinig over”
Wij gingen gewoon een andere kant op en toen vertelde vrouwtje het aan Angelina en zei dat die bul mij niks had kunnen maken, ik heb teveel los vel zodat die hond geen grip op mij krijgt.
Later kwamen we een baasje met 6 honden tegen, Collies, en die luisterden!
Ik heb ook nog gespeeld met een zwart teefje.        
Die had een heel vrolijk baasje.

Ze hebben veel gepraat en zelfs samen  gezongen, idioten, binnen in het park!
Hij zong oude liedjes van nederlands-indië en die kon vrouwtje dus ook.
Hij wilde alles weten over de beroerte die vrouwtje 2 jaar geleden had gehad want zijn vrouw was eraan overleden,4 jaar terug.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Aflevering 4.  , gescheven 19-10-01

Kopje onder!-zondag, 4-2-01

Het regende als de pest, vreselijk, maar we gingen toch voor de “grote ronde”. Een nieuw paadje naar de vijver van de Schwienswei,heel veel modder, glibberend met de auto eroverheen {komen we weer weg?}.

Fijn rennen en snuffelen! 

Op gegeven moment ging vrouwtje op een bankje zitten aan het water, een sigaret roken onder de paraplu en ik ging wat drinken.

Het water stond heel hoog,dus ik kon de wallenkant niet zien en plotseling ging ik kopje onder!

Ik schok, had natuurlijk nog nooit gezwommen en was helemaal zwaar van het water en kwam er niet meer uit.

Gelukkig heeft vrouwtje me eruit getrokken.

Lachen moest ze en ze deed héél enthousiast dus ik werd aangestoken door haar en begon als een dolle te rennen na me eerst flink uitgeschud te hebben.

Nou, ik werd natuurlijk vreselijk vuil van al die modder. xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />

Thuis gekomen kleedde vrouwtje zich een beetje uit en wilde dat ik in de douchebak klom, nou, mooi niet dus.

Toen heeft ze maar er naast gewassen.

Ik was nog nooit gewassen en voelde me erg lullig.

Maar zij zei “oh, wat is hij nou mooi”, dus het zal wel goed zijn.

Ze moest de hele keuken dweilen.

’s Avonds bij het eten kreeg ik een nieuwe etensbak van hard plastic.

Vrouwtje is steeds aan het uitproberen welke ik het beste leeg gegeten krijg en tot nu toe waren ze van RS en glas.

Toen moest ze weer lachen want opeens pakte ik die bak in mijn bek en zette hem van het tafeltje op de grond!

Ze had dat hoger gezet  voor mijn rug!

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dagboek van een st. Bernhardshond-afl. 5 geschreven 25-10-01

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~