NAAR DE KAPPER
Ja, dat moet hier ook, vooral voor mij. Het haar groeit hier zoooo snel! Het heeft natuurlijk ook een beetje met mijn naam te maken, toch?!
Dus vandaag samen met Toos naar onze kapster, Nadia, een Nijmeegse Curaçaose of zo je wilt een Curaçaose met een heerlijk Nijmeegs accent. Sinds vorig jaar komen we daar met enige regelmaat, tenminste als we op het eiland zijn; en dan elke vier weken. Omdat ze heel goed knipt en ook nog, voor Nederlandse begrippen, heel goedkoop is had ik in Nederland erg lang gewacht met naar de kapper te gaan en belde de eerste week al voor een afspraak om mijn exorbitant lange, en bijna niet meer te kammen haardos te laten kortwieken. Helaas, ze bleek juist op dat moment te verhuizen en kon even niet knippen. Om te voorkomen dat ik bij een wandeling door de kunuku verstrikt zou raken in een cactus of een andere stekelige bosschage, moest ik noodgedwongen uitwijken naar een andere hairdresser; ze was heel knap, maar duur
.! Ik had beter in Nederland nog kunnen gaan.
Maar vandaag dan eindelijk weer naar Nadia. Ze was nog niet echt verhuisd maar woonde voorlopig, in afwachting van een geschikte woning, bij iemand in. En de kapsalon
.? Die zagen we al meteen toen we aan kwamen rijden: in de tuin stonden enkele stoelen, een voor de te knippen klant, een voor de wachtende klant met een tafel voor de gebruikelijke lectuur (in dit geval de krant van 21 oktober in het papiamentu) en een drankje, en Nadia met een koffertje met het noodzakelijke gereedschap.
Zon openluchtkapsalon heeft zo zijn voordelen, ontdekten we toen: je hebt geen airconditioning nodig door de altijd aanwezige wind, die er ook voor zorgt (in combinatie met de zon) dat je geen föhn nodig hebt en last but not least, de kapster hoeft ook niet te vegen want alles waait de tuin uit.
We gingen beiden naar huis met een heel luchtig kapsel.
|