Eeen mens is een mens en een dier een dier. Maar lichaam is lichaam, adem is adem, leven is leven. Dezelfde aarde voedt je. Dezelfde hemel die je overstelpt. Je deelt in een en hetzelfde geheim.
Veel dat je scheidt. Veel, zoveel meer dat je verbindt. Zonder je niet af, verhef je niet. Je vereenzaamt, steeds killer wordt het om je heen.
Leef, leef met hart en ziel. Wees je bewust van het leven, dat je zelf belichaamt. Zo intens en omvattend, dat je je ook betrokken voelt bij ander leven. Zo arm als je kunt zijn, zo rijk, zo eindeloos rijk ook.
Onstilbare tonen, zwijgende woorden mogen hier klinken. De mond die ze zingt, het hart dat ontvangt zij gezegend.
Zoals een landschap meer ruimte is dan te zien is en zoenen meer zijn dan perfecte vorm van de lippen, zo roepen wij uit wirwar tevoorschuijn een weg, een lichtgestalte uit dromen en schaduw van dood.
