Op welk fundament bouwen wij?                          Matthéus   7: 24-27

Het gaat over een ‘verstandig’ en een ‘dwaas’ man. Beiden bouwden zij een huis, de een op de rots, de ander op zand.

Een huis bouwen op het zand – daar moet je inderdaad wel een dwaas voor zijn…! Het heeft geen ondergrond, geen goed fundament.

Die andere man, over wie Jezus vertelt, die heeft het beter bekeken! Die bouwde op een rots. Dat is verstandig! Dat huis heeft steun, een goed fundament.

Tegen de Palestijnse achtergrond gezien was het huis van de eerste slecht, dat van de tweede goed gefundeerd.

De ene man wordt wijs genoemd en de ander dwaas. Het fundament waarop de twee mannen bouwden is ook verschillend. De één bouwt op een stevig fundament, de ander op een zwak fundament. Wij zien dat bij de één zijn levensbouwwerk  in elkaar stort, en bij de blijft het levensbouwwerk overeind.

Wat betekent dit voor ons? Het gaat erom dat we Jezus woorden in de praktijk brengen. Niet alleen horen, maar ook doen wat Hij zegt! Dat is de centrale vraag die wij ons keer op keer moeten stellen om er achter te komen of wij nog wijs aan het bouwen zijn.

Iemands huis  is iemands leven. Verstandig mag iemand heten, die oog heeft op gene waarop het in ons leven op aankomt. Doen is het vanzelfsprekende vervolg van het horen. Doen is waarmaken, gestalte- geven, in – praktijkbrengend. Niet in de sfeer van: moeten: de Bergrede is geen nieuwe wet die ons in de gebiedende wijs wordt opgelegd: zo moet ieder handelen die Jezus Christus volgeling wil zijn. Neen, in de bergrede gaat het om een mogen: wie in geloof  met Jezus Christus  verbonden is , mag zo handelen als Hij  in de bergrede uitspreekt

Luisteren en doen zijn twee zaken. De woorden van Jezus kunnen ons mensen even raken. Maar ook weer heel snel uit ons verdwijnen. Dan raakt  Zijn  boodschap niet werkelijk ons hart. Er is ook zoveel dat de aandacht vraagt, we hebben het ook zo druk. Wanneer later de aanvechtingen, teleurstelling komen. Hoe is het dan met onze fundering is hij stevig verankerd op de rotsgrond Jezus Christus? Of wordt het één bouwval?

Jezus Christus wil graag mensen die zijn woorden wegen; serieus in hun hart op nemen. Er wijs mee zijn. Zeggen: déze Heiland heb ik nu nodig. Ik bouw mijn geloofshuis op dat fundament;  Jezus Christus. Dan zullen stormen en teleurstellingen in ons leven geen grip op ons krijgen.

Het is opmerkelijk hoe in de Bergrede het accent wordt gelegd op de verantwoordelijkheid van ons allen. Wij moeten ‘toezien’ hoe wij bouwen maar ook waarop wij bouwen: op het zand van de uiterlijke dingen of op het Woord van God, en op zijn gemeenschap.

Wie goede werken doet uit dankbaarheid voor Gods genade en voor zijn redding, legt een stevige basis onder zijn bestaan. Met horen alleen redden wij het niet.

Nee, de weg van Jezus is niet de gemakkelijkste. Bouwen op het zand is veel gemakkelijker dan ergens hoog op een rots. De weg van Jezus is niet de weg van de minste weerstand. Integendeel. Maar wie die weg wil gaan, wie bouwt op de rots, Jezus Christus, wie de liefde van God in praktijk brengt, die zal vrucht dragen tot in het eeuwige leven. Dat kunnen we geloven. Rotsvast.

De rotsgrond: Geloof en vertrouwen, die de invloed der tijden weerstaat, zij het fundament om op te bouwen een woning die nimmer vergaat.

Verbonden met Jezus. Behouden huis voor altijd.

H. L.

08-09-2007 om 18:08 geschreven door henk