Toen ik de bundel "Het leven is te kort om klein te zijn" over Herman Boon pr. ging afgeven aan Chirolid Jean Potums, vertelde hij mij hoe streng onze proost was, voor zijn eerste aspiranten. Zij hadden de gewoonte om in herberg Sedan, op de hoek van de Nieuwelaan en de Boechtstraat (nu dagbladhandel), een partijtje biljart te gaan spelen, na de vergadering. Hun fiets, met fietswimpel, bleef buiten staan. Herman Boon kwam daar voorbij en rukte de fietswimpel met Chirokenteken van de fiets. Enkele dagen later kreeg Jean die via de post thuis bezorgd met een brief. Hierin stond dat het niet paste, dat een Chirolid zijn fiets met wimpel voor een herberg stalde. Zo drukte hij zijn stempel op ons, jonge aspiranten en leiders van zijn Chirojeugd. Stijl was zijn bekommernis. Het symbool : het houten gesculpteerde hoofd van de stijlvolle jonge Vlaming, stond steeds op zijn bureel.