Ver voorbij aan wat ik zie
weet jij, kijk jij voor mij
een zien niet zoals
ik ooit waarnemen zal maar
vol beweeglijke bewogenheid
zo nabij als jij, zo kan
ik nooit bij mezelf komen

De spiegel van mijn ziel
is in jouw handen
hou die maar vast voor mij
zal nooit in scherven vallen
je fluistert en luistert
naar mijn diepste zijn
zo ben jij voor mij
een medemens
een tegenover

Mensen zijn anders
dat zie je gelijk
maar dat is soms
niet zo feestelijk

discriminatie
zelfs oorlog is niet meer apart
is dat nou alleen
omdat hij wit is en jij zwart.

Mensen zijn anders
dat is een feit
maar respecteer elkaar
wordt een eenheid.

Mensen zijn gelijk
Maar anders tegelijk
wit, rood of bruin
we dragen allemaal een kruin.

Droog je tranen
Ik weet van je verdriet
droog je tranen
Ik verkwik je ziel.

Geef je elke dag kracht
ga en je wordt niet moede
bid en Ik zal je behoeden.

al is je verdriet zo groot
al ben je nog zo moedeloos
geef het niet op mijn kind
Ik ben het die je bemind.

Bescherming in het leven
Op straat en op het werk
Waar is het toch gebleven
Het leven! ons gegeven.
Bescherming..alleen al het woord
Samen leven in deze tijd
DE aarde willen we toch niet kwijt
Het gaat toch om de mens
We zijn toch niet verschillend
Uit dankbaarheid om HEM
Die ONS het leven heeft gegeven
DE GOD van het koningrijk
Van de hemel en de aarde.

In de verstilling van intens verdriet
liet jij mijn hart toch spreken
bood jouw liefde mij de ruimte
om met vermoeid verleden te breken

Bij jou vond ik geborgenheid
waardoor ik me veilig kon voelen
vertelde ik in al mijn kwetsbaarheid
wat mijn gevoelens werkelijk bedoelen

Voor dàt wat je me schonk
zal ik je altijd dankbaar blijven
de oprechte liefde die ik hierbij voel
met geen enkel woord te omschrijven