S O G A L E Vxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We hebben eerder al eens gediscussiëerd over ARGALEV (ARmer - lees soberder - GAan LEVen). Om de verwarring met AGALEV te voorkomen wil ik liever het letterwoord SOGALEV, (soberder gaan leven) gebruiken.

We mogen (moeten eigenlijk) in onze mailgroep ‘Vrij Denken’ aan alles twijfelen. Niet twijfelen OM te twijfelen, of omdat dat zo plezant zou zijn, maar omdat alleen door een systematische twijfel ingewortelde vooroordelen kunnen ontdekt en eventueel aangepakt worden.

     ---------------------

Momenteel is het neoliberalisme, bestaande uit een theorie dat de welvaart van de mensheid alleen maar kan tot stand gebracht of bevorderd worden door de kapitalistische economie, gebaseerd op een grote vrijheid van de ondernemer die enigzins bijgestuurd wordt door fiscale en sociale wetgeving. Dit denken is gemeengoed voor haast heel de wereld, vooral nu China, het enige overblijvende machtige communistische land zich ook op het pad van dit neoliberalisme heeft begeven.

Welnu, ik heb mijn grondige twijfels of dat wel waar is, of dit neoliberalisme inderdaad de juiste en de enige weg is naar welvaart voor iedereen. Daar we in de mailgroep ‘vrij denken’ uit principe tegen dogma’s zijn moeten deze twijfels kunnen. Laat ons eventjes onvervaard doordenken.

De wereld evolueert schijnbaar naar een verspreiding van de welvaart wereldwijd. En dat zou een ongelooflijke weldaad zijn voor de mensheid, vooral mochten ook de arme volkeren in deze rush naar welvaart kunnen opgenomen worden en er mee van genieten. De grote neoliberalen houden ons dit overigens voor : ook de arme landen (en nog eerder onze ‘eigen’ ‘armen’) zullen in de stroom van de welvaart meegezogen worden en op hun beurt ervan gaan genieten.

Aangenomen dat de neoliberalen met deze goede bedoelingen werken, hun programma leidt ons regelrecht naar de afgrond.

Wil ik de pret bederven ?... Ik denk het niet, maar :

HET LIEDJE VAN DE ONSTUITBARE VOORUITGANG IS EEN SCHOON LIEDJE. HET KAN EVENWEL, zoals alle schone liedjes,  NIET BLIJVEN DUREN !

Het liedje duurt al geruime tijd, en zal misschien nog enkele decennia kunnen gezongen worden, maar dan loopt het onvermijdelijk ten einde.

En hoe langer het liedje duurt, hoe erger de catastrofe zal zijn die er op volgt.

De wereld kan een mensheid die in overvloed leeft niet dragen ! Het is uitgesloten dat buiten het (laat ons zeggen) miljard  westerlingen die nu in weelde leven, nog eens vijf miljard dezelfde weelde zal kunnen bezorgd worden. Neem als voorbeeld onze auto : wij vinden hem zo vanzelfsprekend, dat we nog niet dénken aan de mogelijkheid van een leven zónder. Als we de spreiding van de welvaart over heel de wereld au serieux nemen, dan moet het wagenpark niet verdubbelen, maar verdrie-, verzesvoudigen ? Het staal van heel de wereld zal niet meer volstaan om ze te bouwen en vooral : waar gaan we de brandstof halen ?... Biodiesel ?...  We zouden misschien drie werelden nodig hebben vol met alleen maar koolzaad om voor die biodiesel in de nodige grondstof te voorzien. Maar dan blijft er wel geen plaats meer over om voedsel te produceren...

En dan hebben we het nog niet eens over de opwarming van de aarde gehad...

Ik noem mezelf een optimist, maar optimisme moet realistisch blijven en niet blindelings rekenen op een mirakel dat in onze brandstof voor eeuwig zal voorzien. Daar moet zeer hard aan gewerkt worden, daar moet zéér veel in geïnvesteerd worden, maar dat zal niet volstaan, om de wereld leefbaar te houden......

MOETEN WE GAAN AFBOUWEN.

We moeten gaan leren en gaan oefenen in MINDER in plaats van méér. We moeten (nog) niet afbreken, als we nú beginnen zal systematisch en geleidelijk afbouwen wellicht volstaan. We moeten niet noodzakelijk arm(er) gaan leven, maar toch alvast soberder. We zouden kunnen beginnen met verkwisting uit te sluiten (1).

       -------------------------------

En de zo noodzakelijke groei dan van het nationaal product ?... Ja, die stel ik juist in vraag.

Ik ben geen econoom, maar ik betwist die ‘noodzakelijkheid’ (tot er eventueel een beter bewijs geleverd wordt). Stilstand of ‘min-groei’ moet ook kunnen. Minder verbruik van allerlei producten zal uiteraard minder productie (= minder verkoop  = minder winst (so wat ?) = minder vervuiling (graag meegenomen) = minder werk (2) = minder verbruik van de niet onuitputtelijke grondstoffen) met zich meebrengen.

       ---------------------------------

Het initiatief tot ‘soberder gaan leven’ kan niet overgelaten worden aan de individuele burger. Dit zou, bovenop de inspanning die dit vergt, ook nog de gedachte kunnen xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />oproepen : ben ik nu de heilige aan het uithangen ? Ben ik idioot ? Het helpt toch allemaal niet...

Dit zou een initiatief van de regering moeten worden, gesteund en wellicht op gang gebracht door bewegingen in de zin van Agalev (dat deze doelstellingen misschien wel zou onderschrijven), ACW, Artsen zonder grenzen, 11.11.11 edm..

Ufo, 1.7.06

(1) Een paar voorbeelden zijn hier wellicht nodig om de uiteenzetting concreet te houden...., te maken.

Het klassieke vb. : met de auto naar de bakker om de hoek vervangen door een klein wandelingetje, het zou onze gezondheid nog ten goede komen ook. Als we naar Brussel of een andere stad of naar de zee rijden, eens overwegen of dat niet evengoed, of beter, kan met de trein. Idem voor een ritje naar het centrum.

De nonchalance met onze verlichting herzien en bv. lichten uitdoen die niet echt nodig moeten branden. De verlichting van onze autostrades alleen nog aan aan op- en afritten, zoals in het buitenland ? (Ondanks onze kwistige verlichting, enig in Europa, staan we toch nog seeds aan de spits van de ongevallen in Europa.)

Niet systematisch of alleen maar voor de afwisseling nieuwe meubels en andere gebruiksgoederen gaan kopen...(de regenwouden sparen)

Wie vult het lijstje aan ?...

(2) Minder werk ?... Niet noodzakelijk : Wanneer er minder moet geproduceerd worden zou men het aantal werknemers kunnen handhaven met als gevolg : enerzijds geen afname van de koopkracht en anderzijds meer ‘welzijn’ (zie in het archief ‘Welvaart en welzijn’), Minder stress en meer service voor de kopers. Maar ook : een duurder product. Niet noodzakelijk negatief, want dit kan akkorderen met de minder-verbruik-maatschappij (komt in de plaats van de ‘consumptiemaatschappij’ van nu). Een duurder product zal uiteraard leiden tot minder verbruik, maar...dat was de bedoeling : soberder gaan leven.