Hans Van Temsche

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Het ‘proces Van Temsche’ is voor mij een aanleiding om nog eens in te gaan op de algemene vraag over ‘schuld’ en ‘verantwoordelijkheid'.

Over V.T. zélf spreek ik me niet uit. Als de psychiaters al niet tot een unaniem oordeel komen, dan zal het zeker voor mij, met een minimum aan informatie, onmogelijk zijn een verantwoord oordeel te geven.

Ik wil inpikken op een uitspraak van V.T. die ik via een verslag gehoord heb en die erop neerkomt dat hij betreurde geen gevoelens te hebben en zou willen leren er ook te krijgen zoals de andere mensen. (niet letterlijk !)

Afgezien van de vraag of hij dit spontaan heeft gezegd dan wel of dit hem werd ingfluisterd door zijn advocaten om te proberen hem ‘ontoerekeningsvatbaar’ te laten verklaren, wil ik er even van uitgaan dat hij het meende en dat hij inderdaad geen (althans geen normale) gevoelens heeft. Zijn ongevoeligheid bij het zien van de slachtoffers op foto’s (of was het een film ?) wijst in elk geval ook in die richting.

Stel dus dat het zo is. Of stel in het algemeen dat er inderdaad mensen bestaan ‘zonder gevoelens’. Een mens die niet in staat is om de gruwelijkheid van een kindermoord aan te voelen.

Dan ga ik even terug op wat dhr (gepensioneerd assisenrechter die nog al eens op TV komt, zijn naam ontsnapt me) zei : (+-) “die man mag geen gevangenisstraf krijgen, want dan komt hij, zo xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />goed als zeker, na betrekkelijk korte tijd weer in de maatschappij en herbegint, die moet geïnterneerd worden, eventueel levenslang, zodat hij kan genezen worden”.

Dit is helemaal mijn overtuiging, zoals ik die hier al eerder uiteenzette : interneren ‘voor onbepaalde duur’, nl tot er ‘zekerheid’ is dat hij ‘genezen is. Komt die zekerheid er niet, dan komt er ook geen vrijlating, desnoods levenslang niet : we kunnen toch een misdadiger niet vrij laten in de wetenschap dat hij wellicht morgen herbegint ? Ook al zit die 50 jaar vast !?...

De psychologie en aanverwante wetenschappen zijn ver genoeg gevorderd om vast te stellen wat er aan de hand is in de hersens van deze ‘patient’. Ik suggereerde ‘hersenspoeling’ en zelfs chirurgische ingrepen om deze genezing tot stand te brengen.

Ik pleit hiermee dus niet voor een lichtere straf, ik zou zeggen integendeel : ze kan zwaarder uitvallen (= langer duren).

Er van uitgaande dat de man ‘ziek’ is (en niet echt onmenselijk misdadig) moet zijn leven wel draaglijk gemaakt worden, en moet tegelijkertijd gegarandeerd kunnen worden dat hij niet kan ontsnappen.

Het grootste tegenargument tegen deze ‘behandeling’ zal mi de finantiële last zijn, want intense zorgen, eventueel een chirurgische ingreep en bovendien veilige bewaking zal niet zonder zware kosten gebeuren. Als ‘aftrekpost’ zie ik alleen de wegvallende kosten van gevangenhouding in een gewone gevangenis. Dat gebeurt ook allesbehalve gratis, maar zal zeker stukken goedkoper zijn.

Ufo

PS De fundamentele overtuiging waarop ik deze houding wil bouwen is dat de mens niet echt (in de filosofische zin) vrij is. Maar het wordt te lang om daar nu op in te gaan. Een andere keer dan maar. (geïnteresseerden kunnen ook eens naar mijn blog gaan en daar 'vrijheid' aanklikken : blog.seniorennet.be/hufo)