Van Chaos naar Harmonie
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

(Een poging tot begrip van de universele geschiedenis, speciaal de mens)

I. De evolutie van het universum tot vandaag.

In den beginne was er.... niet ‘het woord’ (of welke andere vertaling men ook aan het woord ‘verbum’ heeft gegeven (dit’verbum’ is overigens zélf reeds een vertaling van het oorspronkelijke Aramees)) maar ‘in den beginne was’... ‘de chaos’. Of die er is gekomen vóór of na de ‘big bang’ laat ik in het midden. Er zal trouwens toch moeten uitgegaan worden dat er ‘iets’ was in het begin zonder rationele ‘bewijzen’ te kunnen geven van wàt er was en ‘hoe’ ‘het’ was. Want ik ga er verder van uit dat in de chaos het actieve en uiterst ingenieuze en creatieve beginsel aanwezig was dat de sturing naar de harmonie leidde en leidt. Ik stel ook vast dat er een ‘tegenkracht’ (‘een kwaad beginsel’, dat ik liever een ‘dissonant’ wil noemen : het tegengestelde van harmonie nl) aanwezig was en is die deze positieve (‘xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />goede’, ‘juiste’) kracht tegenwerkt.

‘Toeval’ is hier een onaangepaste term, omdat alles reeds in beginsel, in de kern aanwezig was  als een soort ‘intelligent beginsel’ (God voor de Creationisten )

(Ik ga er hier van uit dat dit beginsel niet God was, omdat alle theorieën die dààr van uitgaan hoogst onwetenschappelijk overkomen en al zeker evenmin bewezen zijn)

(De wetenschap – behalve wellicht sommige ‘positivisten’ - is daarin nederiger, omdat zij vanaf het begin erkent dat ze geen volledige verklaring heeft, alleen deelverklaringen, zoals het Darwinisme de evolutie van het leven naar de mens verklaart, maar niet verder in de tijd teruggaat en al evenmin naar de toekomst kijkt).

Deze oerintelligentie, deze oerkracht staat niet buiten of boven de chaos, maar ‘bezielt’ de hele chaos en gaat hem naar een uiteindelijk harmonie leiden. Wij, de mensen, en onze korte ‘mensheidsgeschiedenis’ zijn slechts een micro – fase in het verloop van deze heelal – geschiedenis. Ik ga er wel van uit dat wij een uiterst belangrijke micro – fase meemaken en ‘zijn’. De fase nl waar datgene wat vooraf nog alleen materie was, materie die op zichzelf reeds een evolutie had doorgemaakt van miljarden lichtjaren, tot ‘zelfbewustzijn’ is gekomen en zo in staat om over zichzelf, zijn geschiedenis en oorsprong na te denken. Het leven en de mens zijn immers resultaat van de evolutie van het niet levende (stof) over de ééncellige lichamen naar de vissen en de amfibieën en verder naar de zoogdieren en de mens die we nu zijn.

De ‘harmonisering’ is dan verder verlopen langs de groepsvorming naar stammen en naties, telkens geremd door (het negatieve beginsel :) destructieve, negatieve krachten die de eenwording telkens vertraagden door gevechten om de macht, eerst op individuele, later op groeps-, stammen-, natieschaal. De laatste fase in deze evolutie beleven we in onze tijd : De harmonisering van de hele wereld(bevolking) (1). Het is nog altijd mogelijk dat er een laatste gevecht komt : de tweestrijd tussen Oost en West, gesymboliseerd in het Christendom en de Islam. Ik ga er van uit dat deze strijd niet uitgevochten wordt, maar bijgelegd. Dat men het zinloze gaat inzien van een strijd waarbij men maar naar de atoombom moet grijpen om hem te beslechten, maar beseft dat dit meteen het einde van de hele wereld zou kunnen betekenen. Dat zou dan wel een gigantische streep door de rekening van de harmonie betekenen, misschien een terugval van miljoenen jaren...

Ik ga er ook van uit dat de bewustwording van de onhoudbare realiteit van de groeiende armoede een oplossing zal krijgen. Het WSF (World Social Forum) gaat er van uit dat er een wereldwijd verzet zal komen tegen deze anomalie.

Als die gigantentweestrijd niet doorgaat komen we in een nieuwe fase terecht, die waarin de mens tot een planetaire eenheid gaat evolueren. De globalisatie is deze fase aan het inluiden. Niets is dus toevallig, maar alles zit verweven in dit streven van het oerbeginsel naar de harmonie.

(1) Deze positieve evolutie wordt in de periode van de geschiedenis die we zelf beleven, massaal tegengesproken : we kennen vele oorlogen, genociden en massale verkrachtingen. We beleven ook de groeiende kloof tussen arm en rijk. We maken ook mee dat de gekende grondstofvoorraden afgezet tegen de groeiende wereldbevolking ontoereikend zullen blijken om zonder aanpassing verdergezet te woren. Het milieu is dermate belast dat ook daar een grote kentering dwingend wordt. Feiten die allesbehalve positief kunnen genoemd worden. Ik ga er dan ook van uit dat we nu in een dieptepunt zitten, een dal waar we alleen nog omhoog kunnen.