xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

                                     J U S T I T I E

De ‘rechtstaat’ is een grote verworvenheid en een groot xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />goed. We krijgen voldoende informatie over vele andere landen waar deze rechtstaat een illusie is en dit zou ons moeten verheugen over ons rechtsysteem.                                                                                                                            

Dit betekent uiteraard niet dat ons rechtsysteem ideaal zou zijn of zelfs maar gewoon ‘goed’. Dat het voor sommigen niet streng genoeg is en voor anderen wellicht te streng, is vaak een kwestie van uitgangspunten of van...perceptie.

Hoe dan ook : verbeteringen zijn altijd mogelijk.

Zoals meestal is het goed functioneren van een ministerie een kwestie van hogere of lagere prioriteit die de regering er aan geeft, wat in hoofdzaak neerkomt op het budget dat ze voorziet. (Dat laatste is beïnvloedbaar en zal afhangen van ‘de roep van het volk’, de onverschilligheid of de woede. Ook de figuur van de minister van justitie kan hier een rol spelen).

In ons programma moet dit budget (alweer) gevoelig opgetrokken worden.

Vooraf :             Vrijheid en verantwoordelijkheid

Wij gaan er van uit dat de mens, ook de misdadiger, weinig of geen echte vrijheid bezit, waardoor hij zelf verantwoordelijk zou kunnen gesteld worden voor al zijn daden.

Kan iedereen dan maar doen wat hij wil en desnoods op andere mensen beginnen schieten ed, zoals we bv uit Amerika verhalen te horen krijgen die, helaas, ook hier reeds tot de mogelijheden gaan behoren ?
Uiteraard niet. Maar als de mens niet verantwoordelijk is voor zijn daden dan kunt ge hem ook niet straffen ? 'Straffen' inderdaad eigenlijk niet, wel beletten dat hij meer kwaad aanricht en proberen hem te doen inzien dat hij 'verkeerd bezig' is. Maw de mens kan weliswaar geen 'misdaden' begaan, maar hij kan wel 'fouten' maken. Als deze fouten de maatschappij storen moet er tegen opgetreden worden, desnoods met beroving van de vrijheid, wanneer men nl moet vrezen voor herhaling van die daden.
Er zal dus bij de 'strafuitvoering' een fundamenteel andere houding aangenomen worden tov 'criminelen'. Om te beginnen moet het element 'wraak' uit de bestraffing weggehaald worden. Mensen pijnigen omdat ze ons gepijnigd hebben leidt tot niets, dan doen de bestraffers hetzelfde als de overtreder, ze plaatsen zich op hetzelfde, lage, niveau. Dit 'oergevoel' van wraak moet de beschaafde mens afzweren en afleren. De 'gestrafte' zal maw meer een 'patient' worden dan een misdadiger. Dat zal dan ook de manier van tegemoettreden van de bewakers moeten worden eerder dan : 'wij zijn uw bewakers en gij zijt de bandieten', 'wij zijn de goeden en gij de slechten'.

Dit zal evenwel ook een grondige wijziging meebrengen ivm de 'be- en veroordeling' van de 'misdadigers’ (zij die verkeerd bezig zijn, zij die iets ‘mis -  deden’). Er zal meer met soort straffen en in 'gradaties' moeten gewerkt worden. (en niet langer alle veroordeelden met éénzelfde soort straf bedelen, nl zwaar bewaakte gevangenissen) : kruimeldieven en vechtjassen waarvan het gevecht slecht is afgelopen bv. zullen veroordeeld worden tot het volgen van cursussen tot een commissie zal oordelen dat de gestrafte het 'begrepen' heeft. Bij verkeerde reactie kan deze 'straf' desnoods verstrengd worden en niet stoppen vooraleer de reactie positief is.
Roofmoordenaars en pedofielen zullen 'in verzekerde bewaring' moeten gesteld worden; de enen in stevige en streng bewaakte gevangenissen, de anderen in een (minder sterk bewaakte) afzondering waar de mogelijkheid om kinderen te benaderen weliswaar uitgesloten wordt. En, wat zeer  belangrijk en ingrijpend is : ZONDER TIJDSLIMIET ! Hier wordt het 'systeem' in feite veel strenger dan het bestaande, waarbij na een zekere tijdsduur de gevangene automatisch vrij komt. In dit systeem worden deze gevangenen zolang 'vastgehouden' tot ze wederopgevoed (1) zijn en bewezen hebben dat ze een normaal leven zullen aankunnen. Lukt dat niet, dan moeten ze 'blijven zitten', desnoods hun leven lang omdat het gewoon onverantwoord is gevaarlijke mensen terug ‘los te laten’ en hen opnieuw in de mogelijkheid (de verleiding) te brengen te herbeginnen.
In het 'regime' van de gevangenen moeten daarom verschillende 'stadia' ingebouwd worden : van uiterst streng naar 'bijna vrij', naargelang de gevangene blijk geeft van ernstige 'beterschap', waardoor hij meer vrijheid aankan. Tot uiteindelijk de volle vrijheid volgt wanneer hij helemaal 'normaal' oordeelt en zijn fout inziet. In principe kan deze periode dus ook relatief kort zijn, nl wanneer bij een gevangene de Euro vlug valt.

Dit systeem kan uiteraard niet zo maar in de plaats van het bestaande komen. Het is een richtsnoer 'op lange termijn'. Er moet evenwel zonder verwijl een aanvang mee genomen worden, beginnende bv met het afzonderlijk 'bewaren' en 'bewaken' van zware criminele en 'lichte gevallen'. Ook mensen in 'voorarrest' zullen onmiddellijk moeten uit de gevangenissen gehaald worden en ondergebracht in een menselijk onderkomen, waarbij alleen voor verdachten van gevaarlijke daden ook een strenge bewaking zal nodig en toegelaten zijn.

(1) Mochten mettertijd mogelijkheden ontstaan om onverbeterlijke misdadigers door een chirurgische ingreep van hun ‘kwaal’ af te helpen, dan zou dit meer dan welkom zijn.

PS De ‘wederopvoeding’ waarover hier sprake doet denken aan de ‘verbeteringsgestichten’ van vroeger (en van vandaag ?) die niet bepaald suksesrijk kunnen genoemd worden. Maar daar was (is ?) de benadering zeker niet zoals die hier beschreven werd.