xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> De gelovige kan geen apodictisch bewijs leveren van het godsbestaan, de ongelovige geen ap. bewijs dat hij niet bestaat.
Gelovigen en ongelovigen hebben nóg een stelling gemeen : ze gaan er alle twee van uit dat er méér is dan wat wij vaststellen met onze zintuigen; er is iets onverklaarbaars en onvatbaars buiten het zintuiglijk waarneembare. De gelovige zegt, zonder het te kunnen bewijzen : dat iets is iemand, is God. De ongelovige zegt : niets van; uw God is een projectie, een deus ex machina, hij bestaat alleen in het brein van de mens. Maar verder dan die afwijzing geraakt hij niet. Hij heeft niets in de plaats te bieden. Hij is mi per definitie een agnost : ik weet het niet.
De ongelovige heeft geen verklaring voor de schepping (het heelal zeg maar), ervaart dat er een intelligentie in dat heelal zit die ontzaglijk groot is, onvatbaar; een energie die onbeschrijflijk is, maar hij weet niet waar ze vandaan komt. De gelovige plakt daar een etiket op : dàt is God. De ongelovige weigert deze verklaring en beweert dat de gelovige hier een onverantwoorde, in elk geval onlogische, sprong maakt. Zo van we hebben geen rationele verklaring, we geloven dat het God is.
Voor de ongelovige zijn de concrete uitwerking(en) van dit xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />godsgeloof (via kerken en sekten enz...) een supplementair bewijs dat die godsdiensten onmogelijk kunnen gevolgd worden als verklaarders van het heelal (geloof) en nog minder als regelgevers voor het gedrag van de mensen (moraal) : hun verklaringen zijn zo tegenstrijdig en zo variabel dat hun geloof onaannemelijk is. Hun gedragswijze is vaak zo ergerlijk en onmenselijk dat ze een redelijk mens afstoten (bv kettervervolging).
Dan blijven we zitten met onze onwetendheid. Zelfs wanneer we de modernste wetenschappen inschakelen, die een ontzagwekkend pad afgelegd hebben, komen we er niet. Aangenomen dat de theorie van de big bang klopt, wat verklaart dan die b.b. zélf ? Waar komt die reusachtige energie vandaan en hoe komt daaruit een heelal tot stand met natuur en mens en rede....
Ik heb zelf al eens een poging gedaan om een samenhangende theorie te ontwikkelen over het ontstaan van het heelal met als fine fleur de mens en zijn hersenen (1) : alles zit reeds vervat in het allereerste begin, misschien zelfs slechts een atoom waarin de hele ontwikkeling vervat zit (zoals bij het klonen alles vervat zit in dat éne gen waaruit een volledig organisme groeit). Maar aangenomen dat die theorie zou juist zijn (waar ik zelf allesbehalve overtuigd van ben) dan wordt DE vraag alleen maar verplaatst : waar komt die beginatoom dan vandaan ?
Dat IS God, argumenteren de gelovigen ! OK, dan zijn wij allemaal een stukske God, maar dan is die God allesbehalve volmaakt !
Ufo
(1) Die 'proeve' komt hier ook terecht, zie later.
|