Na onze geslaagde toervaart naar de Biesbosch en de vele tochtjes op het kanaal Herentals-Bocholt, hadden we de smaak echt te pakken. Mijn vrouw en ik besloten een nieuwe boot te kopen, die wat groter en comfortabeler moest zijn dan de Cascaruda van mijn zwager. We trokken naar Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant, speurden het Internet af op zoek naar de geschikte boot. De boot moest langer zijn dan 9 m en breder dan 3 m , moest een binnen- en buitenbesturing, een achterkajuit, aluminium ramen en een boegschroef hebben. We bezochten tientallen boten, maar telkens ontbrak er iets. Op 4 september 2003 hadden we weer een paar boten bezocht, toen we stopten voor een drink in de Lage Zwaluwe. We gingen eerst even een kijkje nemen in de verkoopshaven. En er lag een boot die onmiddellijk onze aandacht trok. Een Rijo kruiser. Prachtig in de lak. En bij het zien van het interieur van het schip wisten we : dit was de boot die we zochten. Een paar dagen laten bezinken, en terug gaan kijken. Er was geen boegschroef aanwezig, wat ik een enorme handicap vond, en binnen moest er nog wel een en ander opgeknapt worden. En de prijs was ook veel te hoog. Maar de boot was zo mooi. Nog een paar keer teruggereden naar de Lage Zwaluwe. Met de verkoper onderhandelden we over de prijs en twee dagen later werd een akkoord bereikt. We moesten nog wel eerst het onderwaterschip keuren. Een paar dagen later werd de boot uit het water gehaald en konden we vaststellen dat de onderkant in het voorjaar gestraald en geschilderd was. De verkoop werd gesloten. We waren de trotse eigenaars van een werfgebouwde RIJO kruiser, gebouwd door jachtwerf De Jong in Alphen a/d Rijn, bouwjaar 1980, lengte 10.50 m, breedte 3.25 m, aangedreven door een Peugeot Indenor Diesel motor.
We besloten ook meteen een ligplaats te nemen in de jachthaven van de Lage Zwaluwe. Het is een goede uitvalsbasis voor tochtjes naar de Biesbosch, de Amer en de Maas.
Het werk kan nu beginnen. Nieuwe electrische leidingen worden gelegd voor walstroom ( 220v ), en de 12v leidingen worden nagekeken. Die werden blijkbaar door een Italiaanse electricien aangelegd. Net een kluwen spagetti. Samen met Gust werd elk draadje nagekeken en alle overbodige stukjes draad weggeknipt. Er moet nog een nieuwe druppellader geïnstalleerd worden en een nieuw stopcontact voor walstroom.
Met de Cascaruda kruiser van mijn zwager vertrekken we op toervaart naar de Lage Zwaluwe, aan de Bieschbos. We gaan daar onze vriend Herman T. bezoeken die er zijn thuishaven heeft.
DAG 1 :
We vertrekken om 11.00 uit Herentals. Het is een prachtige zomerse dag. Zonder al te veel problemen passeren we de 9 sluizen op het kanaal Herentals-Bocholt, en na 9 uur varen leggen we aan in de passantenhaven van Bocholt. Een wandeling door de stad, wat gegeten en een koffietje aan boord. De nacht was rustig maar warm.
DAG 2 :
We zijn al vroeg wakker. Al om 7 uur varen we af. We nemen sluis 18 in Bocholt en sluis 17 in Lozen. We varen nu op de Zuid-Willemsvaart en passeren de Nederlandse grens. Na sluis 16 in Weert en 15 in Nederweert varen we het kanaal Wessem-Nederweert op. Volgende hinderpaal zijn de ophaalbruggen op het kanaal. Na de sluis van Panheel zijn we dan eindelijk op de Maas, ter hoogte van Maasbracht. Wat verder het lateraal Linne-Buggenum om daar weer op de "echte" Maas te varen. We passeren Asselt, Neer en Reuver en al spoedig komen aan het sluizencomplex van Belfeld. Ook daar geen te lange wachttijd. Om 17.30 leggen we aan in de passantenhaven van Venlo, vlak bij de Duitse grens. We trekken de stad in. De temperatuur bedraagt nog altijd 20°c. Op een lekker terras genieten we van de mooie avond in een mooie en gezellige stad. De nacht was niet zo rustig. Het haventje van Venlo ligt vlak naast de Maas, en de beroepsvaart zorgt voor de nodige deining.
DAG 3 :
Bij het krieken van de dag, om 04.30 is iedereen wakker en een uurtje later trekken we weer verder. Ogen open houden voor de veerponten, die we om de paar kilometer tegenkomen. We passeren Grubbenvorst, Arcen, Broekhuizen, Maashees en Sambeek, waar we de sluis door moeten. Om 11.00 houden we halt in Gennep. Na een flinke wandeling bereiken we het centrum. Bij Aldi doen we onze inkopen. Een paar uur later zijn we weer op weg. We varen langs Cuyck met zijn imposante kathedraal, en naderen al vlug het sluizencomplex van Grave. Even verder varen we het haventje van Ravenstein binnen voor onze derde overnachting. Een pracht van een stadje. Mooi en gezellig.
DAG 4 :
Lekker geslapen, maar toch weeral wakker om 05.00. Na douche en ontbijt vertrekken we reeds om 06.30 uit Ravenstein. Weer opletten voor overstekende veerponten. We varen voorbij Batenburg, Maasbommel, nemen de sluis van Lith ( de laatse van de 19 sluizen ), passeren Kessel en varen onder de imposante bruggen van 's Hertogenbosch. We schieten goed op en ons einddoel komt dichterbij. Plotseling slaat de motor af. Even paniek. We dobberen midden op de Maas. Gelukkig is het niet te druk. Motorcompartiment open gemaakt, en al duidelijk blijkt dat er geen diesel meer in de tank is. We hebben nog een bus in reserve. Na 6 maal proberen slaat de motor eindelijk aan. En we zijn weer weg. We stoppen in Heusen voor een tankbeurt. We varen nu op de Bergse Maas. We passeren Waalwijk en besluiten in Geertruidenberg te overnachten. De vermoeidheid slaat toe. We zijn tenslotten weer 10 uur onderweg. We varen de haven binnen en leggen ons aan een steiger. Op zoek naar de havenmeester kom ik tot de ontdekking dat we niet in Geertruidenberg, maar wel in Drimmelen zijn. Terug aan boord besluiten we nog een uurtje te varen tot De Lage Zwaluwe. We bevinden ons nu op de Amer. Om 18.30 varen we eindelijk de jachthaven van Crezée in de Lage Zwaluwe binnen. Herman T. en Gust C. hadden we per GSM reeds verwittigd, en staan ons al op te wachten. We worden uitgenodigd voor een welkomstdrink op de boot van Herman T, en gaan daarna met ze'n allen lekker Chinees eten. Dan volgt nog de kroegentocht van de Lage Zwaluwe.
DAG 5 :
Na een wandeling tot aan de Amer komen we terug bij Herman T. en Anita waar we weer vergast worden op lekkere koffie. We moeten afscheid nemen van Gust en Denise, die terug naar Gorinchem vertrekken. We wuiven hen uit. Dan keren we terug naar onze boot, en bereiden een Italiaanse maaltijd. Na de middag doen we een uitstap naar Geertruidenberg en Drimmelen. Aan de oude jachthaven van Drimmelen gaan we iets drinken in de stamkroeg van Herman T. Een gezellige café, waar we ook Frans, een oude vriend van Herman T. ontmoeten. Een oude rot in het schippersvak. Nadien brengen we een bezoek aan " Het Informatiecentrum voor de Bieschbos " en de nieuwe jachthaven van Drimmelen. Een immens grote haven.
DAG 6 :
Na een lekker ontbijt varen we met Herman T. voor een ganse dag de Bieschbos in. Even de Amer oversteken en dan bevinden we ons midden de ongerepte natuur. Het water is hier ondiep, en je moet hier goed weten waar je kunt varen. Gelukkig weet Herman T. hier de weg. Rond de middag varen we de oever op, maken de boot vast en eten onze zelfgemaakte boterhammetjes op. We maken er ook nog een flinke wandeling en zien er de vele verwilderde koeien en paarden. We varen weer verder, nog dieper de Bieschbos in, om dan weer terug te keren naar onze thuishaven.
DAG 7 :
Ik krijg bezoek. Mijn vrouwtje komt samen met mijn zus en schoonbroer. Het is een blij weerzien. Buiten wat bijpraten, eten en drinken wordt er niet veel gedaan.
DAG 8 :
Tijd om naar huis te vertrekken. We nemen nog afscheid van Herman T. en Anita, en varen langs dezelfde weg terug. Na de sluis van Lith gepasserd te hebben, varen we het haventje van Maasbommel binnen om te overnachten. We maken nog een wandeling door het dorp en vinden geen enkel café open. Een ware ramp voor Herman A. en Paul. We brengen de avond door op onze boot en spelen kaart.
DAG 9 :
We vertrekken om 07.30. Twee uur laten nemen we de sluis van Grave en we varen het passantenhaventje van Cuyck binnen om 12.00. We nemen een kijkje in dit wondermooie stadje, en doen er onze inkopen. We eten aan boord en vertrekken terug om 14.00. Wat later passeren we de sluis van Sambeek, en besluiten te overnachten in Broekhuizen, een vriendelijk Maasdorpje, waar we in het " Pannekoekenbos " nog lang genieten van het mooie uitzicht en de vriendelijke bediening.
DAG 10 :
Vertrek om 07.00 uit Broekhuizen. De Maas op z'n mooist; gehuld in nevel. We passeren opnieuw Venlo, nemen de sluizen in Belfeld en Panheel zonder problemen en zijn terug op de kanalen. We varen de ganse dag door, en om 20.30 komen we aan in Bocholt voor onze laatste overnachting.
DAG 11 :
Weer vertrekken we om 07.00. We varen opnieuw op het kanaal Herentals-Bocholt. Het versassen aan de vele sluizen verloopt meestal vlotjes. Aan sluis 6, in Mol houden we nog even halt voor een drink op een leuk terrasje. Om 17.00 varen we onze thuishaven terug binnen.
Het kanaal Herentals-Bocholt, en de jachthaven van Herentals had ik in de zomer van 2002 tijdens het fietsen ontdekt. De vele idyllische plekjes langsheen het kanaal zijn een oase van rust en schoonheid. Om op dit kanaal te varen moet een zalige ervaring zijn. En mijn zwager droomde al jaren van een eigen boot. Nu was de tijd er rijp voor.
Na lang zoeken op het internet hadden we een paar boten geselecteerd, allemaal met ligplaats in Nederland. Vermits we helemaal niks afwisten van boten hadden we een vriend aangesproken, Herman, die al jaren ervaring had. Op een stralende septemberdag zijn we dan met zijn boot eerst gaan varen op de Nederlandse Biesbosch om kennis te maken met de pleziervaart; een enorme meevaller.
We waren overtuigd. We zouden een boot kopen. Vervolgens een paar keer naar een boot gaan kijken in Nederland, tot we in Vlissingen de geschikte boot vonden. Een Cascaruda ; een stalen kajuitboot van 8.25m lang en 2.85 breed. De eigenaar zou nog eerst in Arnemuiden de boot uit het water halen om het onderschip te behandelen en te schilderen.
Met mijn zwager Paul en vriend Herman gingen we op 24 september 2002 de boot ophalen in Arnemuiden ( Oranjeplaat ) om hem naar Herentals te varen. Cees, de vroegere eigenaar zou nog met ons meevaren tot in Tholen om de boot te leren kennen. Het was een stralende dag, maar wel met windkracht 5. We vertrokken uit de jachthaven Oranjeplaat en voeren het Veerse meer op. Cees twijfelde of we de Oosterschelde wel zouden oversteken tot Tholen, want op de marifoon ( VHF radio aan boord ) was de windvoorspelling 6 to 7. We zouden het proberen. Het Veerse meer is met de Oosterschelde verbonden door de Zandkreeksluis. Dank zij de ervaring van Cees passeerden we de sluis zonder problemen, maar het was wel een hele belevenis. Eens voorbij de Katse plaat kwamen we pas echt op de Oosterschelde. In de verte zagen we aan bakboordzijde de imposante Zeelandbrug. En er was veel wind. En ons bootje stampte en rolde op de hoge golven. We voeren langs de kust tot voorbij Wemeldinge om daar over te steken naar de kust van het eiland Tholen. Daar werd het iets rustiger. Via de Bergsche diepsluis bereikten we het Zoommeer en het Bersche diep om uiteindelijk de jachthaven van Tholen binnen te varen. Het was een hele opluchting. Na zes uren varen over woelig water waren we blij even voet aan wal te kunnen zetten. We namen afscheid van de vroegere eigenaar bij een gezellig pintje, en gingen even het mooie stadje Tholen verkennen. Na wat gegeten te hebben werd de boot wat opgeknapt, maakten nog een avondwandeling en gingen ons bedje opmaken. Het is heerlijk slapen op een boot. Rustig heen en weer gewiegd worden; je valt vanzelf in slaap, ware het niet dat het gesnurk van de anderen mijn slaap verstoorde.
De volgende morgen vroeg op. Er was niet veel wind meer, maar af en toe regende het lichtjes. We vertrokken uit de haven van Tholen om 07.00, om direct de Schelde-Rijnverbinding op te varen. Daar moesten we onze weg vinden tussen de grote schepen van de beroepsvaart. Het ene schip na het andere stak ons voorbij en maakten dat het voor ons weer varen was op woelig water. Al gauw kregen we de Kreekraksluizen in zicht. Een enorm kunstwerk; twee kolossaal grote sluizen. We probeerden met de marifoon de sluismeester op te roepen voor instructies, maar kregen dat ding niet echt aan de praat. Even paniek. We dobberden daar ergens tussen de hele grote boten, en wisten niet waar naartoe. Tot we eindelijk instructies kregen met een megafoon. We moesten de stuurboordsluis nemen aan stuurboordzijde en de beroepsvaart laten voorgaan. Even aan de kant liggen wachten tot het onze beurt was. Als laatste voeren we de sluis binnen. Uiteindelijk is alles toch goed verlopen. En dan verder het Schelde-Rijn kanaal op, tot de Noordlandbrug, waar we op Belgisch grondgebied waren. We waren verplicht ons telefonisch te melden bij het Antwerpse Havenbedrijf. We moesten de ganse Antwerpse haven doorvaren. Indrukwekkend om zien; die enorme dokken, die gigantisch grote schepen. Met een plannetje van de haven volgden we het Kanaaldok B1, kanaaldok B2, het Hansadok, het 5° havendok, het Amerikadok en het Straatsburgdok om uiteindelijk het Albertkanaal op te varen.
Op het Albertkanaal was het ook heel druk door de beroepsvaart. Het was weer niet rustig varen. Al gauw kwamen we aan de sluis in Wijnegem. Met de GSM instructies gevraagd; we mochten als eerste binnen. Al gauw bleek dat de sluizen in België niet voorzien zijn voor de pleziervaart. Aan een touw met een haak moesten we onze lijn vastmaken, die dan omhoog getrokken werd en vastgemaakt aan een meerpaal. Gelukkig was ons touw lang genoeg ( we hadden er vlug 2 aan mekaar geknoopt ). De meerpalen stonden ook te ver uiteen. Alles is daar voorzien voor schepen van minimaal 30 meter lang. Uiteindelijk zijn we de sluis goed doorgeraakt en konden we naar Herentals varen. Dat was nog wel een paar uur varen. We kwamen voorbij Oelegem, Viersel, mijn geliefde Grobbendonk, tot aan het eilandje in Herentals. Links van het " Eilandje " bevindt zich sluis 10, de toegang tot het kanaal Herentals-Bocholt. Nog even schrikken van de hoogte van die sluis, maar na een kwartiertje versassen, gleden we eindelijk over het rustige kanaal. Heerlijk. De enige golven op het water werden veroorzaakt door ons bootje en door de eendjes. Nog 500 meter, en dan kwam de jachthaven van Herentals in zicht. Nog even opletten bij het binnenvaren van de haven en dan voorzichtig aanmeren. Eindelijk thuis. De reis van Tholen naar Herentals had 10 uur geduurd.
Nu kunnen we het bootje deze winter wat opknappen. Hier en daar wat timmerwerk, nieuwe electrische leidingen, een omvormer installeren etc.
Voorjaar 2003 is de boot eindelijk klaar. Klaar voor onze eerste toervaart naar de Biesbosch!!
