Bron: AD Diagnose van 21 november 2008

Baby op de divan bij therapeut

Door MARC KRUYSWIJK

Psychotherapie lijkt iets voor volwassenen, maar ook baby's kunnen met therapeuten ‘spreken’ over problemen. Het wordt steeds serieuzer genomen. ‘Hoe ik weet wat dit baby'tje dwars zit? Ze vertelt het ons.’

Renée kampt al enige tijd met vervelende slaapklachten. Ze kan niet écht ontspannen. Renée maakt weliswaar nachten van twaalf uur, maar de rust wordt continu onderbroken door plotse bewegingen, onrustig gedrag en ze crosst in haar slaap het hele bed door. Gevolg: ze is moe overdag. Ze maakt een gejaagde indruk en meer dan eens is ze 'gewoon niet blij'.

Renée is voor haar klachten onder behandeling geweest van een aantal artsen en ieder van hen moest constateren dat er lichamelijk gesproken niets vreemds te vinden was. Zouden de problemen misschien tussen de oren zitten?

Via een osteopaat kwam Renée terecht bij psychotherapeuten Rien Verdult en Gaby Stroecken. Hun hypothese is duidelijk: als er geen lichamelijke oorzaak is voor de klachten, waarom zouden deze dan niet kunnen worden veroorzaakt door traumatiserende gebeurtenissen in haar verleden? En in het verlengde daarvan: is psychotherapie in dat geval dan niet de beste behandeling?

Was Renée een volwassene geweest, dan waren dit tegenwoordig logische vragen. Want psychotherapie is een redelijk geaccepteerde behandeling geworden voor problemen van psychische aard.

Alleen is Renée geen volwassene. Ze is een baby van een half jaar oud. En Verdult en Stroecken zijn geen gewone psychotherapeuten, maar zij hebben zich toegelegd op prenatale psychologie, oftewel babypsychotherapie.

Therapie dus. Niet met woorden, maar door middel van aanrakingen. Want baby's praten niet, maar ze communiceren wel degelijk, is het credo van Verdult en Stroecken. Als je maar weet hoe. ,,Je observeert het kindje. Je kijkt hoe het reageert als je het in een bepaalde houding legt, of aanraakt. Dat klinkt voor sommige mensen misschien vaag, maar dat is het helemaal niet.''

Renée kan mooi ter illustratie dienen.. Wanneer de therapeut zijn hand tegen het voorhoofd van het baby'tje houdt, begint ze met haar gezicht over zijn hand te bewegen. Niet één keer, maar een tiental keren achter elkaar.

Verdult: ,,Tijdens de bevalling is Renée waarschijnlijk eventjes klem komen te zitten in het geboortekanaal en voor haar was dat een heel heftige ervaring. Ze heeft dat trauma, als je het zo wilt noemen, niet helemaal goed kunnen verwerken.''

Een kind komt niet ter wereld als een onbeschreven blad. Kinderen krijgen voor, tijdens en na de geboorte veel te verstouwen. Veel meer dan de meeste mensen denken, aldus de therapeuten. Ontwikkelingspsychologen hebben in de afgelopen decennia aangetoond dat tijdens de zwangerschap en gedurende de bevalling kindjes zich tot op zekere hoogte bewust zijn van hun omgeving.

En daar dus ook last van kunnen hebben, zegt Verdult. ,,Een zwangere vrouw met stress geeft spanning door aan haar ongeboren kind. En wat te denken van een bevalling? Door sommige mensen wordt die gebeurtenis niet voor niets omschreven als gewelddadig. Een bevalling is een ingrijpende gebeurtenis voor de vrouw, maar hoe denk je dat een baby dergelijke krachten ervaart? Feitelijk kun je dat traumatisch noemen.''

Volgens Verdult en Stroecken kunnen baby's zelfs sterker reageren op ingrijpende gebeurtenissen in hun prille leventjes. Stroecken: ,,Omdat baby's beperkt zijn in hun reacties op overweldigende situaties, kunnen die situaties leiden tot trauma's met blijvende emotionele schade.''

,,Ogenschijnlijk routinematige medische ingrepen, zoals het inleiden van de bevalling of een tangverlossing, kunnen voor het welzijn van de baby een dramatisch gevolg hebben. En wanneer de baby komt vast te zitten, kan dat leiden tot problemen. Maar dat gebeurt ook bijvoorbeeld wanneer de bevalling te snel gaat, zoals bij een stortbevalling. Dat wordt door de kindjes ervaren als een inbreuk op het biologische geprogrammeerde verloop van het geboorteproces.''

Een nare bevalling kan tot grote problemen leiden tussen moeder en kind. Bovendien kunnen ingrijpende ervaringen hun sporen nalaten en maken dat de baby in emotionele moeilijkheden komt.

,,Baby's kunnen ons via hun lichaamstaal heel wat signalen geven. Deze signalen kunnen onder meer zijn: veel huilen, slecht slapen en spijsverteringsproblemen.''

De behandeling van Reneé is een samenspel tussen het kindje zelf, de therapeuten en Vicky en Cindy, de twee moeders van het meisje.

Een andere aanwijzing dat het kindje last heeft van de bevalling is dat ze zich continu met haar beentjes lijkt af te zetten.

,,Dat doen baby's is die fase van de bevalling, feitelijk zijn dat de eerste stapjes die ze nemen. Maar mijn idee is dat Renée tijdens haar geboorte niets vond om zich tegen af te zetten omdat ze vast is komen te zitten in het geboortekanaal.''

De behandeling is dus lichaamsgericht. Het idee is dat emotionele blokkades worden geheeld. Stroecken: ,,Door zachte aanrakingen op de juiste plaats, in een gedoseerd tempo, geef je de baby de kans om zijn pijn te uiten in een veilig contact. Op die manier heel je de wonden.''

Hoeveel behandelingen nodig zijn, kunnen Verdult en Stroecken niet aangeven, dat verschilt van geval tot geval. ,,De feitelijke behandeling moet wel een aantal keer worden herhaald. Meestal blijft de babytherapie beperkt tot ongeveer vijf sessies van één à anderhalf uur.''

Verdult en Stroecken realiseren zich maar al te goed dat hun vakgebied niet onomstreden is. Maar wat zij doen is op geen enkele manier te vergelijken met de praktijken van televisieprogramma's als De Babyfluisteraar. Verdult: ,,Bij dat programma gaat men uit van gedragsconditionering. Volgens ons is het een vorm van kindermishandeling om alleen de symptomen bij de baby te behandelen en voorbij te gaan aan de oorzaken van de pijn.''

http://www.ad.nl/diagnose/2792134/Baby_op_de_divan_bij_therapeut.html

zie ook:
Sociaal gedrag  http://www.ad.nl/diagnose/2792133/Sociaal_gedrag.html
Geen beunhazerij  http://www.ad.nl/diagnose/2792131/Geen_beunhazerij.html

28-11-2008 om 20:37 geschreven door Webmaster

08-11-2008 om 22:35 geschreven door Webmaster

Waarom huilen baby’s?

Het huilen van baby’s moet worden gezien als hun manier van communiceren. Het is hun (enige) manier om te laten weten dat ze honger hebben of een vieze luier. Dat ze moe of niet lekker zijn, niet fijn liggen, het koud of juist te warm hebben en ga maar zo door. Baby’s huilen natuurlijk ook om de aandacht van hun ouders te kunnen trekken. Gewoon gezonde baby’s stoppen met huilen zodra aan hun vraag voldaan is. Ook kunnen hun ouders na verloop van tijd goed onderscheid maken in de verschillende manieren van huilen. Huilen vanwege honger klinkt bijvoorbeeld anders dan huilen om aandacht. Het huilen bij een huilbaby echter blijft in één intonatie en lijkt alleen maar ontzettend doordringend, scherp en schril. Een huilbaby zal trouwens niet gauw stoppen met huilen of zal snel weer doorgaan als hij bijvoorbeeld opgepakt en getroost wordt.

Wat verstaat men onder een “Huilbaby”?

De officiële definitie luidt, dat een baby die meer dan 3uur per dag, langer dan 3 dagen per week, gedurende minimaal 3 weken lang huilt een “huilbaby” wordt genoemd. Maar dit betekent uiteraard niet dat ouders zo lang moeten wachten voor zij hulp zoeken. Zodra ouders het huilen van hun kind als probleem of overmatige belasting ervaren, is het noodzakelijk om (via de huis-, of kinderarts, consultatiebureau etc.) hulp te zoeken. Deskundige gaan ervan uit dat in Nederland ongeveer 10-15 % van alle baby's een zogenaamde “huilbaby” zijn.

Huildagboek

Soms kan er voor het overmatig huilen van een baby een medische oorzaak gevonden worden. Als die dan verholpen is, stopt in de meeste gevallen het buitensporig huilen.Om makkelijker een oorzaak te kunnen vinden, wordt ouders vaak aanbevolen om een zogenaamd “huildagboek” bij te houden. Daarin kunt u een tijdlang (een aantal dagen) het huilpatroon van uw baby bijhouden. Al deze gegevens heeft de kinderarts nodig bij het uitsluiten van een medische oorzaak van het huilen.

Aandachtspunten voor een huildagboek: 

·  Wanneer en exact hoelang huilt de baby? Indringend huilen van een baby kan gevoelsmatig veel langer duren dan het in feite eigenlijk is.

·  Huilt een baby net voor of juist net na de voedingen? Net voor het slapen of alleen ’s nachts?

·  Heeft een baby een voorkeurshouding? De baby kijkt dan in bed/box uitsluitend naar één kant.

·  Spuugt de baby veel? (een mondje vol of een hele golf?) Poept hij regelmatig?

Symptomen/ verschijnselen van een huilbaby
Als uw baby meerdere van onderstaande symptomen heeft, neem dan voor verder onderzoek contact op met uw kinder- of huisarts of het consultatiebureau.

·  Onrustig/ ontroostbaar (of begint snel weer met huilen)

·  Overactief, onrustige bewegingen, veel trappen met de benen

·  Weinig/niet willen knuffelen

·  Stijf, gespannen, snel overstrekken (armen/ benen erg stijf)

·  Weinig slaapbehoefte. Is snel en door het geringste wakker.

·  Snel/makkelijk afgeleid (bij het voeden, spelen, aandacht)

·  Overmatig sterke zuigreflex (de baby lijkt constant honger te hebben), maar zuigt slecht

·  Zoekt weerstand met het hoofd (ligt in bed/box vaak tegen de rand aan)

·  Voorkeurshouding (kan/wil maar één kant op kijken)

·  Harde buik en/of veel en vaak spugen

Problemen

Door het overmatig huilen van de baby kunnen de volgende problemen ontstaan:

·  Oververmoeide ouders door aanhoudend slaapgebrek (met alle gevolgen van dien)

·  Verstoorde hechting tussen ouders en kind

·  Te weinig aandacht voor andere gezinsleden (broertjes/ zusjes/partner)

Mogelijke (medische) oorzaken voor overmatig huilen van een baby 

·  Te veel prikkels (te druk, geen rustige/vaste dagindeling)

·  Maag/Darmproblemen (Reflux, onrijpe darmen, wennen aan voeding, te veel/te weinig voeding, diaree/obstipatie etc.)

·  Allergieën/eczeem (koemelk-allergie etc.)

·  Wervel-/ heupproblemen (KISS Syndroom, heupluxatie)

·  Hoofdpijn (na geboorte met tang, vacuümbevalling, erg snelle en/of moeilijke bevalling)

·  Pijn door geboortetrauma (sleutelbeen gebroken, etc)

·  Pijn door oorontsteking, spruw, urineweg-, blaasontsteking, luieruitslag

·  Prematuur/ dysmatuur geboren baby’s (i.v.m. onrijpheid van het centrale zenuwstelsel, stress)

·  Ademhalingsproblemen (verkouden, RS-virus)

Mogelijke behandelingen voor huilbaby’s en ouders 

·  Rust en regelmaat (vaste/regelmatige dagindeling, vaste tijden voor slapen/eten/spelen)

·  Inbakeren (doeken, bakerzak), altijd eerst een deskundige raadplegen

·  Fysiotherapie/Osteopathie (consulteer uitsluitend iemand die gespecialiseerd is in het behandelen van baby’s met huilproblemen)

·  VIB (Video-Interactie-Begeleiding)

·  Babymassage

·  Praten/contact van ouders met lotgenoten

·  Hulp van familie/vrienden inschakelen bij de dagelijkse zorg

·  Inschakelen van een “babyconsulent” (verpleegkundige met aanvullende opleiding “ouder en kindzorg”)

·  “Troostkoffer”(via consultatiebureau te verkrijgen) Deze koffer bevat hulpmiddelen om de baby te kunnen troosten. De inhoud verschilt enigszins per instelling, maar meestal zit er een hangmat, draagdoek, inbakerdoek, CD’s met rustgevende muziek, video's en literatuur in.

Algemene tips

06-11-2008 om 22:33 geschreven door Webmaster