"Het is moeilijk de atmosfeer te beschrijven, de tegenstanders waren nummeriek in de meerderheid en het ontbrak hen niet aan fanatisme. Wij konden het niet bolwerken. Terwijl er in Den Haag door "koekebakkers en "kruideniers"eindeloos werd gezwamd over Indië en de oorlog, twee onderwerpen waarvan zij geen enkel opzicht de realiteit kenden. Jan soldaat werd in dit zinloze gevecht de dupe. De beleidsvoerders traceerden zich op "vakantie"vliegreizen naar Indië, waar zij niet verder durfden te gaan dan een zwaar bewaakt luxe hotel in Batavia. Onder het genot van een stevige borrel, nasi goreng en een Indische rijstafel werd er opnieuw met "oogkleppen" op strategie gepland dat altijd op niets uitliep.

Dergelijke toestanden maakte het gesloof van de soldaten achter de sawahdijkjes en nachtelijke patrouilles moeilijk en trok een zware wissel op moraal en prestatievermogen. Zij werden afgescheept met beschimmeld aardappelmeel en keiharde kakies waarvan zij lamme kaken kregen, plus 94 cent soldij per dag. Mijn persoonlijke ervaring is, dat ondanks de armoedige verzorging, dat plichtsbetrachting en saamhorigheidsgevoel van hoofdzakelijk dienstplichtig personeel het halfbakke militaire apparaat in West Java met veel pijn en moeite op gang hebben gehouden."

met dank aan de de hr.B.