Ik ben Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Isabel.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is zonder.
Ik ben geboren op 15/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, schilderen, reizen, schrijven, wandelen, vliegtuigen, talen.
Sinds hun bestaan,hou ik ontzettend van IL DIVO,RyanDan,Vittorio Grigolo en Josh Groban.Grote klassiekers! Daar ik hartpatiënte ben, kan ik niet altijd hier zijn, daarom hou Ik van de rust, en genieten.Dolce Farniente...
Voor de klassiek/pop liefhebbers, heb ik hier een betere uitgave van een filmpje gevonden, zuiver tot op het einde ! De groep is IL DIVO, en dit filmpje laat zien, hoe het allemaal begon voor deze mannen. Het originele liedje is van Toni Braxton en noemt " Unbreak My Heart " in hun versie " Regressa Mi " Genieten maar zou ik zeggen ! Liefs
Vandaag is het Liefkensdag, Valentijntjes dag 14 februari ! Van alle kanten krijg ik mailtjes binnen, zelfs die ik niet eens verwachtte, maar het is leuk te krijgen.
Ik wil jullie dan ook allemaal veel liefde en geluk wensen op deze mooie dag. Spîjtig dat de zon niet van de partij is, dat maakt het allemaal nog aangenamer hé.
Volgende week, eventjes aan zee, ik ga graag naar de zee. Het brengt me rust . Lekker uitwaaien, kan goed doen ! Als gewoonlijk kiezen we dan Oostende ! Koningin der Badsteden....en nu ga ik nog wat dagdromen....
CELINE DION komt dan eindelijk naar Antwerpen, en wel naar het Sportpaleis. Ze geeft er 3 concerten. Al verschillende jaren ben ik grote fan van deze diva ! Maar kon haar nog nooit live meemaken, en nu is het dan zo ver!
Vorig jaar kwamen de tickets uit, en om er vlug bij te zijn, hebben wij ze dan ook gekocht, want met zo'n gekende zangeres , mag je niet wachten, of alles is uitverkocht !
Na Antwerpen, maakt ze haar Tournee af in Europa. Het zullen haar laatste optredens zijn, omdat Celine ermee stopt. Ze denk namelijk terug aan gezinsuitbreiding, en stelt op die manier haar prioriteiten.
Hopelijk, na enkele jaartjes thuis te zijn, bij haar kinderen, dat ze terugkomt, want zeg nu zelf, als je al die jaren zo beroemd bent geweest, is het altijd moeilijk daarmee te stoppen....al die fans, als die aandacht...heel haar entourage, .....ze heeft wel 100 man bij zich, die zorgen voor de opstelling van het podium, het ballet, de muzikanten......de klank, lichtspel....noem maar op. Ze is en blijft altijd een grote Dame, een DIVA !
Ik wil jullie nog even iets vertellen, dat ik gisteren meemaakte!
Toen wij gisteren, de wagen gingen binnenzetten, maakte iemand me attent op de mooie sterrenhemel....ik keek omhoog en zag kleine beer, grote beer, en vele anderen fonkelen aan het firmament !
Ik fluisterde : " dat zijn allemaal engelen ...." mijn woorden waren nog niet koud, of er kwam vanuit het niets een witte vogel overgevlogen. Ik vroeg me af, waar die opeens vandaan kwam, ..kon het een duif zijn.....ik keek die vogel na, en plots was ook hij verdwenen in de nacht !...Ik vond het raar....maar aan de andere kant, heeft mijn vriendin me al gezegd, " mensen die in iets geloven, kunnen altijd iets meemaken, hetzij een pluimpje dat op de straat ligt, of iets dat plotseling gebeurt, zonder aanleiding, zolang je maar in iets gelooft ! Daarom mijn gedachten aan " engelen ".
Men zegt toch altijd, als je het minste verwacht is het er,....velen onder ons, zullen denken...dat kan niet, of zo iets is bijgeloof,....of zo iets bestaat niet, maar er zullen er ook weer anderen zijn, die net als ik, van die ervaringen hebben gehad, maar die er niet durven over te spreken, bang om uitgelachen te worden ! Tegen deze mensen wil ik zeggen, " je bent niet alleen !" Lieve groetjes
Daar het zo'n mooi weer is vandaag, ga ik er van profiteren, en ga ik niet achter mijn pc-tje kruipen. De dagen van zon, zijn zo sporadisch deze tijd van het jaar, dat het gek zou zijn, er niet van te genieten, er komen nog zoveel donkere dagen, van regen,en wie weet van sneeuw....
Daarom wens ik jullie alleen een zeer fijne dag toe, en geniet ervan, zou ik zeggen,..want als de zon schijnt, voelt ieder mens zovele beter !...U toch ook ?...
Heeft er iemand onder jullie al ooit van " floaten " gehoord ? Toen ik het woordje voor de eerste keer hoorde en las, vroeg ik me af wat het wel kon zijn. Wel floaten is gewoonweg " drijven " op water.
Het geeft een zodanig goed gevoel, en achteraf voel jij je herboren. Het heeft een heilzame werking op je gewrichten, je spieren, je geest. Het wordt daarom ook gezegd " lichaam en geest één maken ".
Zo'n floatingsessie duurt één uur. Hoe gaat dit nu in zijn werk ? De meesten onder ons, hebben zeker al eens gehoord van Center Parcs, De Vossemeren, in Lommel is daar één van.
Telkens ik in Vossemeren kom, geniet ik zoveel mogelijk van het floaten, omdat het heerlijk is. Je ligt daar op het water, in een privé bad, dat gevuld is met heel warm water, verdrinken kan je niet, want het water komt maar tot in de helft van je onderbenen, en er staat maar 30 cm water in...Het zoutgehalte is ook zeer hoog .
Het is verboden, er te gaan inliggen met je gezicht naar onder. Je mag wel op je rug. Tijdens de floating speelt er een zachte relaxerende muziek, het licht is gedempt en ...het duurt 1 uur....Nadien kan je douchen, om het zout van je lichaam te wassen.
Ook de omgeving is mooi gedaan, er staan boedha's langs de kant....heel speciaal. Je maakt draaiende bewegingen, omdat de onderstroom daarvoor zorgt, je voelt het wel, maar het stoort niet. Het kittelt zelfs je rug.... Als ik een goede raad mag geven, probeer het eens uit, je zal versteld staan, wat het met je doet !
Wat ik me van Kreta nog kan herinneren, is dat de hotels, toen wij er waren, nog in opbouw stonden, zelfs het kunstmatige strand moest nog aangelegd worden. Maar daar hadden we geen problemen mee, er was het hotel, zijn tuin, zijn omgeving en ge moet het zelf gezellig maken.
Het was wel een raar zicht, van 's morgens vroeg die bulldozers op het strand ! Maar ja, wat kon je eraan doen ? We hadden daarvoor gekozen, voor dat plaatske, wat men Gouves, noemde, en we moest dan maar zien, er het beste van te maken ook. De dijk was niet zo lang,en ook niet breed, maar er was daar wel een hele goede Taverne, waar we 's middags konden eten. Op een morgen zijn we gaan wandelen daar, en aan het einde van die aangelegde dijk, kwamen we in een andere wereld, rijker aan flora, en ook mooiere hotels, met mooiere uitzichten. Zelfs private strandjes, waar niemand lag...
Langs de grote baan, kon je de bus nemen tot in Heraklion, waar er mooie winkels waren en ook toffe Tavernes. Dat hebben we enkele keren gedaan, met de bus op en terug, te voet was dat wel wat te ver. In Heraklion heb ik een mooie vaas gekocht, de laatste in haar serie " Prins met de lelie ", heel fijn geschilderd, ze kostte wel genoeg, maar ja, zo iets heb je voor gans je leven, een mooie herinnering.
Je hebt verschillende mooie uitstapjes in Kreta, o.a. de Sammaria kloof met zijn 18km lange wandeling, en is de grootste natuurlijke kloof van Europa. De kloof strekt zich uit van de vlakte van Omalos tot aan het dorp Agia Roumeli. Hij is 3 tot 40 meter breed en 205 tot 600 meter hoog. Doorgaans is de kloof enkel begaanbaar in de zomer, omdat de rivier in de winter door de regenval zozeer wast door het water van de Lefki Ori, dat hij onbegaanbaar is. Dan is er ook nog Chersonissos, Agios Nikolaos, Elounda en het eiland Spina Longa, hier was vroeger een lepraziekenhuis gevestigd. De stranden van Vai, en de mooie site van Faistos. Als je de grote aarden kruiken bekijkt, waant ge u in een tijdperk van Ali Baba en de 7 rovers, zo groot zijn ze, maar wel mooi. In Faistos heb je een tweede Minoïsch paleis, even belangrijk als dat van Knossos. De stad Faistos is één van de oudste steden van Kreta.
Wat me van die reis is bijgebleven, is dan wel de luchthaven ! De avond dat we moesten vertrekken, was er staking van het grondpersoneel..Mensen lief, zo'n massa heb ik nog nooit bij elkaar gezien, ik waande mij in Woodstock ! Iedere toerist zat daar op het gazon, voor de ingang te wachten tot men hen binnenliet...Nergens was een plaatske waar ge met de koffers doorkon, gelukkig dat onze hostess eentje was, die zich overal tussenwrong, en zo zijn we dan toch tot aan de incheck geraakt. Ik heb direkt gezegd " dit nooit meer ". Ben er dan ook niet meer geweest, ik had er mijn buik van vol.
Och ja, een mens is graag weg, maar komt ook graag terug naar huis.
Wat is het vandaag weer een mooie dag ! Het zonnetje schijnt, en dan is het toch zovele aangenamer, dan wanneer het regent ! Alhoewel, ik wolken aan de hemel zie, hoop ik toch dat de regen uitblijft.
Vannacht heb ik terug goed geslapen, want vorige nacht zat ik hier om 3u ' s nachts nog op mijn pc, daar ik de slaap niet kon vatten. Ik piekerde over iets, en ook over hoe de inhoud van mijn nieuw blog er zou gaan uitzien. Gelukkig trof ik nog één van mijn vrienden, on line zodat we nog eventjes konden praten met elkaar!
Jullie hebben het al gezien, dat wat ik hier neerpen, van mezelf komt...dus als er eens een dag niets staat, ...ja...dan zal het er wel op een ander moment van de dag komen. Het moet ook iets aangenaams zijn, waar jullie iets aan hebben.
Dan ga ik nu weer op zoek naar mooie afbeeldingen om dat hier te versieren, en vanavond praat ik over de reis in Kreta. Het is tijd dat ik nu daarover wat ga vertellen. En, dan ben ik weer vertrokken.
Ik wens jullie nog een zeer fijne dag, en tot later. xxx
Onder jullie zullen er al zijn die ooit gehoord hebben van een " woestijnroos "...zeker zij die al ooit een reis maakten naar Noord Afrikaanse vakantiebestemmingen.
Een woestijnroos is een opeenhoping van gipskristallen, vermengd met fijne zandkorrels. Dit materiaal kristalliseert blad-vormig, vandaar de naam " zandroos " of " woestijnroos ".
De natuur kan rare dingen doen.....maar wel mooi !
Ben druk beziggeweest om een 2de blog aan te maken, en ben daarom nog niet komen schrijven. Dat wordt nu dan ff rechtgezet.
Mijn 2de blog is voor mijn vrienden uit Amerika, Zweden, UK en Chili, opdat ook zij kunnen komen een kijkje nemen op mijn blog(s)....de 2de is wel in het Engels opgesteld, dus diegenen die de taal machtig zijn, kunnen gerust een kijkje gaan nemen.
Wat ik gisteren al wilde vertellen, gaat over katten. Door omstandigheden ben ik verplicht elke dag een wandeling te maken. Op die wandeling kom ik telkens 4 katten tegen, allemaal even schattig. Als ze me zien aankomen, komen ze af,...ze weten dat ik hen altijd streel, omdat ik graag dieren zie, en zeker poezen ! Toen ik vorig jaar op stap was, zag ik 2 katten zitten op een tafel ergens aan een appartement. Ze zaten te kijken naar de vogeltjes en al wat er beweegt. Omdat ik het niet kan laten, riep ik hen en ze kwamen af. Ene spierwit, ging al op zijn rug liggen, poten in de lucht om geaaid te worden en dan maar ronken....kopjes geven...de andere, kwam ook af, een grijze langharige,...het baasje zag me en riep me toe dat ik moest opletten, want ze waren net ingespoten tegen vlooien !...oh nee, " vlooien " dacht ik, niet mijn beste vriendjes....krijg ze altijd van poezen....en dat jeukt zo fel he... Enfin, ben dan maar verder gegaan, tot ik op de oek een andere kat zag zitten. Geen mooie, precies onder de tram gelegen, zo lelijk, maar zo vriendelijk, en zij kwam me tegen. Ze kreeg dan ook een streel van me, en ze ging met me mee tot aan het einde van de straat. Ik heb haar gezegd, terug te keren,...dan is ze maar blijven zitten...me steeds nakijkend...Poezen.....! Meestal doe ik een grote ronde en zo kom ik ook aan garageboxen, waar er een zwartje zit, ook een hele lieve, en die me ook heel goed kent ! Telkens ik voorbijkom, komt ze af, om ff " hallo " te zeggen. Ook zij wilt gestreeld worden en die gaat mee tot aan het hoekje, want ze goed tot waar ze mag. De laatste kat is een rosse met witte strepen, maar zo'n lieve. Zij woont in mijn straat, en weet begod goed waar ik woon. Vroeger had mijn buurvrouw zelf ook 1 kitten, maar toen ze groter werd, kwam die rosse altijd op bezoek tot op een dag, er in de tuin, 3 kleine kittens waren......'t zal je maar overkomen. Wat me bijgebleven is, die ene witte poes, zat een dag op een drempel, ik ernaartoe, ging me ernaast zetten en begon te strelen, toen ze plots me een likje op de wang gaf en een kopstootje, ze keek me aan, alsof ze wou zeggen " wat ben jij toch een lieve...", het was raar, maar het voelde goed aan. Dat het maar gauw terug lente is, dan komen ze allemaal terug naar buiten, om te genieten van de zon. Groetjes
Hallo aan diegenen die nog laat een kijkje komen nemen,
Deze avond heb ik nog eens een poging gedaan om hier een mooi stukje neer te zetten, en toen ik de foto ging opzoeken, verdween mijn tekst. Ik heb nochtans het vinkje gezet bij kladblok, maar ik moet op zoek gaan, waar die kan zitten, mijn tekst. Vermits het voor mij bijna tijd is af te sluiten hier, zal het iets voor morgen worden. Ik probeer elke avond rustig te zijn, voor te gaan slapen...ik heb daar zo mijn reden voor. Dus...het spijt me dat er hier geen nieuw dingetje staat, maar morgen werk ik verder aan die tekst. Nog een mooie avond en goede nachtrust en tot morgen. Dikke knuffel
Zoals iedere dinsdag is er bij ons een markt. Het weer zit niet zo mee, dus zal er ook niet veel volk rondlopen, denk ik, alsook weinig kraampjes staan. In de zomer is dat toch zovele aangenamer, dan staat het vol van kramen, mensen die rondkeuvelen, blijven staan babbelen bij elkaar, en nu wilt iedereen zo snel weer terug naar huis, omdat het regent...en koud is. Lekker thuis bij de verwarming, knusjes in de zetel en genieten.
Na de middag nog langs de openbare bibliotheek en dan op tijd eten, want vanavond heb ik een gesprek met mijn vriendin uit Amerika. Ik ken haar al meer dan 15 jaar, en sinds internet is uitgevonden, chatten we regelmatig eens met elkaar, altijd beter dan elkaar nooit te zien. We kunnen het goed vinden met elkaar, zijn van dezelfde leeftijd en hebben dezelfde lichamelijke ongemakken. 't Is net alsof ze mijn tweelingzus is, ik ben haar kopie en zij is de mijne.
Nu ga ik verderdoen, en dan naar de markt om inkopen te doen en langs de post voor zegels, want ik hoorde dat ze alweer gaan opslagen.
Nog een fijne dinsdag, en tot straks, met een nieuwe "ervaring ".. Ciao
Ja...de grootste uitdaging in mijn leven is dan toch wel de reis die ik gemaakt heb ik 90 naar de Verenigde Staten. Op zich misschien niet zo erg, maar voor mij was dat toch wel een grote stap, alleen te doen. Toch ben ik blij dat ik het ooit gedaan heb, niemand kan mij dat nog afnemen !
De reis ging via de " tripple A ", dwz, 3 luchthavens beginnende met de letter A. Te beginnen in Antwerpen ( Deurne ), Amsterdam en Atlanta, op te eindigen in South Carolina een zuidelijke staat van de USA. Door te schrijven had ik iemand leren kennen en moest ik eens op bezoek komen bij die mensen. Na lang over na te denken, heb ik het gaan boeken en ben ik daar toch een jaartje mee bezig geweest, alles te organiseren, want het is geen begeleide reis, alles moet ge zelf uitdokteren.
Het vertrek vanuit Antwerpen, ging vrij vlot, en na een klein uurtje vliegen kwamen we dan toe op de luchthaven Schiphol. Dus allen naar de transit om daar te wachten op de volgende vlucht...maar door technische defekten aan één van de motoren, moesten we 2 uur wachten, met als gevolg dat iedereen zijn verbindingen in Atlanta kwijt was. Gelukkig had ik bij de boeking een " assistente " gevraagd, die kon mij dan verderhelpen, want per slot van rekening, ge komt daar toe in een inmens grote luchthaven, nooit geweest en doe het dan maar hoor ! Uiteindelijk konden we dan vanuit Schiphol vertrekken richting Atlanta. Ik moet zeggen, de KLM is toch een goede maatschappij, ik kies daar nog voor ! Na een 7-tal uurtjes gevlogen te hebben, landen we op Atlanta, alwaar ik nog een binnenlandse vlucht moest nemen om in SC te geraken, en waar men ook op me wachtten.
Al bij al was ik toch blij er eindelijk te zijn, want het is toch vermoeiend zo'n reis, en ik was toen zovele jonger nog... Ik ben daar zeer goed ontvangen, en heb dan ook enkele uitstappen gedaan, waaronder The Biltmore Estate in North Carolina, een zeer groot domein, met kasteel en wijnkelders. Ze kwamen van heinde en verre om daar een bezoekje te brengen ! Toen ik daar kwam, op dat domein, wist ik niet waar eerst te zien, zoveel mooie perken met bloemen, ik was daar in april, maar vooral om daar tulpen aan te treffen...Tulpen uit Amsterdam ...Tijdens mijn verblijf namen de mensen mee naar " Ceasar's Head National State Park ", " Raven Cliff Falls", ik heb daar ook een " Nuclear Power Plant te Seneca " bezocht ( electriciteitscentrale ). Pumpkintown, een plaatske met maar één grote shop waar ge van alle leuke pluche dieren kunt vinden, echt op zijn Amerikaans ! Op het moment dat we daar stopten, speelden daar een bandje Country zangers..echt tof dit te mogen meemaken! Ben ook het Cowpens National Battlefield gaan bezoeken, waar vele soldaten liggen, gesneuveld tijdens de oorlog. Ik moet zeggen, de graven zagen er heel verzorgd uit, maar ook de begraafplaatsen, zijn totaal anders dan bij ons. Allemaal met dezelfde look.
Kenmerkend voor South Carolina is Dogwoodflowers (zie links van u het roze bloemetje) en perziken, het wordt dan ook de Peach State genoemd ( perziken Staat).
In downtown Greenville/Spartenburg heb ik het grootste Hotel bezocht, Hyatt Regency Hotel, (zoals u hieronder kunt bekijken ) een paleis en zo mooi binnenin, met planten, bloemen, ....liften aan de binnenzijde, de moeite om te zien !
Wat me zo is bijgebleven is hoe vriendelijk de mensen daar zijn, in winkels, supermarkten, restaurants etc...hoe zuidelijker, hoe vriendelijker.
Of ik er nog ooit naartoe kan....blijft de vraag. Ik heb nog vrienden wonen in Amerika, maar kan ze moeilijk allemaal gaan bezoeken. Zo..ik hoop dat jullie een beetje meegenoten hebben van mijn doortocht in the USA...
Vandaag voel ik me supergoed uitgeslapen. Het is lang geleden dat ik me nog zo goed gevoeld heb. Het is een goed begin, want gans uw dag is gebaseert op een goede nachtrust. Velen onder ons zullen dat ook wel weten...door ondervinding.
Vandaag is het een sombere dag en zit er niets in qua schilderen, maar eerder ga ik eens wat video's bekijken, of dvd's, maar ook geen uren, want das niet gezond ! Al die stralen van zowel de pc, gsm en TV, dat voel ik toch wel hoor, als ik uren aan die toestellen bezig ben.
Dit is maar een kleine tekst om de dag mee te beginnen, en later op deze dag, zal ik jullie over mijn Amerika-reis vertellen. Dat was nog eens een belevenis, die tijd ! Als ik daar nog aan terugdenk, een ware uitdaging.
Jullie hebben al gezien dat ik graag met mytische afbeeldingen werk. Deze plaatjes stonden allemaal op " mijn afbeeldingen ", maar kon ik nooit echt van genieten, en nu wel ,hier op mijn blog. 't Is wel iets geheel anders dan sommige andere bloggers gebruiken, maar zo blijft ieder blog uniek. Ze blijven altijd een Mythe.... misschien ben ikzelf ook wel wat mystiek aangelegd...ik hou er graag de spanning in....maar daar gaan we hiet niet over hebben. Het belangrijkste is, dat jullie ervan genieten, als jullie komen kijken, en/of lezen. Een mooi blog is altijd aangenaam om te vertoeven. Ik ga jullie nog een fijne avond wensen en tot morgen met een nieuwe droomreis.....Amerika. Groetjes
Er zijn zo van die dagen, dat alles schijnt fout te lopen. Gisteren had ik zo'n mooie tekst klaargestoomd over Rhodos, hier, en wilde daar een mooie fote onderaan bijplaatsen...ik heb die eerst gaan downloaden, nadien bleek die te groot, en ik ga terug, en mijn tekst is verdwenen..Kan ik opnieuw beginnen.
Een eerste gedachte is altijd de beste zegt men, ik ben daar ook van overtuigd, het is nooit hetzelfde, het begin, de inhoud, het einde, steeds kom je ergens anders uit, en steeds denk je van " hoe had ik dat nu weeral geschreven..." ach, zo blijft een mens bezig niet ?
Vandaag ga ik proberen hier een welkomtekst te plaatsen. Ha.....zal weer ni simpel zijn, dat heb ik al gezien...al die " url " " img " enz...gemakkelijk om te lezen, ....maar als get zelf moet doen, das wat anders....
Beginners onder ons, die niet zo computergeniek zijn, zullen wel weten wat ik bedoel....Ons leven is er een van vallen en opstaan, en dat is hier ook zo...proberen en nog eens proberen, tot je het hebt !
Tot straks...dan schrijf ik mijn mooie reis van Rhodos erbij...dan Kreta...dan Amerika...enz.
Eén van de mooiste reizen ooit gedaan, is toch wel Rhodos. Meer bepaalt het plaatje Ixia, kortbij de luchthaven. Heel plezant, dan zit ge niet te lang in de bus. Ik herinner mij nog, die tijd, toen we landden, onze bagage werd niet bij in de bus gestoken..maar in een aparte vrachtwagen! Jaja..al de koffers opeengestapeld in die vrachtwagen..ik geloofde mijn eigen ogen niet...Luxe was iets geheel anders....en dan denk je al " als het hotel maar meevalt..."
Na een korte trip met de bus, kwamen we toen aan het Blue Horizon Hotel aan, 4* dus dat kon al niet meer stuk. Na de incheck konden we naar onze kamer, dewelke gelegen was aan de achterkant, en ook zicht had op een eiland, dat niet bewoonbaar was, maar waar vele verschillende vogels broedden...en ook de aanvliegende toestellen, zagen we vanuit ons terras toekomen...grote vogels die toen op die hoogte vrij laag tegen het water vlogen.
Van de reizen die ik gedaan in Griekenland, is deze toch de beste geweest. Kreta is ook mooi, maar mijn voorkeur gaat uit naar Rhodos! Jullie weten hoe dat gaat, je komt aan, je checkt in, je gaat naar de kamer de koffers wegdoen en dan aan tafel, nadien ga je op verkenning in de buurt. Op zo'n wandeling heb ik hele mooie Bougainvillers gezien, zij versierden een ganse voorgevel, hadden rozerode bloemetjes op één tak..of tegen de paarse kant aan, en in het midden zo'n heel klein geel kelkje met stampertjes...wie van de kleine dingen houdt, heeft ook oog voor die kleine details.
Ergens in die week, zijn we naar Simi gevaren, vanuit de welgekende Mandrákihaven. Waar de boten doorheen varen, is aan beide zijden zuilen te zien, met daarop 2 gemzen aan elke zijde ( vaargeul ). Simi ligt op 2 uurtjes varen, een heel klein eiland, maar wel heel pitoresk, met kleine haven. Je kan er je maaltijd zelf kiezen, als ge naar de keukens gaat van de talrijke restaurantjes. Dat zoudt ge hier bij ons niet moeten riskeren...Ze hebben ons toen afgezet aan de ene bergflank van Simi, waar we te voet over de bergkam wandelden en alzo een prachtig panoramisch zicht kregen op de haven beneden. Mooie cypressen stonden langs de wandelweg, sommigen gingen per ezel, ander te voet, het was een iets wat steile wandeling, maar zeker de moeite waard meegemaakt te hebben. Helemaal op de top kon je ff rusten en van het landschap genieten. Dan ging het stilletjes aan terug naar beneden om dan aan te komen op het kleine dorpsplein met de restaurantjes en shops, waar ge versgeplukte sponsen van uit de zee kon kopen.
We hadden 3u de tijd om rond te kuieren, en dan moesten we terug naar de boot, om richting bus te varen. Dat was niet zo leuk, want de zee was ruig, er was ondertussen een storm uitgebroken, donderen en bliksem en de golven, ja dat kon ook tellen...verstand op nul en dan gaat het wel, maar ik ben toch maar aan dek gebleven, terwijl anderen naar binnen gingen. Ik deinde mee op de golven, zo had ik geen last van zeeziekte.
Het was een mooie dag geweest en dan was het alweer hop naar het hotel, waar we die avond nog een Griekse avond hadden. 2 Dagen later moesten we met spijt in het hart afscheid nemen van dit mooie land. Ik had nog graag de Vlindertuin in Filerimos bezocht, maar omdat wij daar waren in oktober, was deze gesloten. Tot de volgende keer. Groetjes
Vandaag is het prachtig weer, hier en daar wat wolkjes aan de hemel, maar de zon schijnt, en dat brengt vreugde in een mens zijn leven ! Ik hoop dat jullie allemaal een zeer mooi weekend tegemoetgaan, en genieten van alles en nog wat.... Vandaag profiteer ik er eens van om mijn schilderijtje verder af te werken...kan alleen bij helder weer he...nadien een wandeling langs de Statielei of een vriendenbezoekje.... Toen ik vanmorgen door mijn venster naar buiten keek, zag ik dat het een beetje gesneeuwd had deze nacht. Spijtig dat het maar een beetje is, ik hou wel van dat fenomeen, natuurlijk, als ge op de baan moet bij sneeuw , is dat niet zo prettig, maar het is toch wel romantisch vind ik. Wat denken jullie erover ? De zaterdag en de zondag is voor mij eentje om te rusten. Soms heb ik zo van die dagen, dat ik niet weet waaraan eerst te beginnen en de dagen vliegen zo om...ge hebt gewoon gebrek aan tijd. Straks kom ik nog eens terug om iets te neer te zetten over een mooie herinnering aan mijn reis op Rhodos, jaren geleden. Nog een fijne dag en tot straks ! Ciao
...Tijdens mijn verblijf namen de mensen mee naar " Ceasar's Head National State Park ", " Raven Cliff Falls", ik heb daar ook een " Nuclear Power Plant te Seneca " bezocht ( electriciteitscentrale ).
