Zie hoe de wolken zich grijzend spiegelen in het deinende water dat zo vurig brandt waar de zon in het westen is verzonken Rood glijdt een gloed over het verlaten stvand
Kabbelende golven ruisen zachte woorden ze dansen zich tot een roes van schuim Het zwarte zwerk knipoogt heldere sterren Een meeuw krijst de magie uit het hemelruim
Een briesje fluistert een zweem van herinneringen Haar stem streelt kozend
terwijl de wereld zwijgt Ze gaat over in een elegie vol lyriek en heimwee Is dit nu alles waanzin of iets dat naar perfectie neigt
©
|