Dit is het moment dat ik koester in mijn hart
dat ik me zal herinneren op die ogenblikken
dat ik bang ben of verward
dat ik aan zal voelen als de frisse druppel water
die aan mijn gebarsten lippen kleeft
als ik ziek ben of verlaten en denk
 dat ik geheel ben opgeleefd
geen gouden inkt kan het beschrijven
een dichter vindt de juiste woorden niet
geen meesterwerk kan ook maar even tonen
wat dit ogenblik mij biedt
ik zal me warmen aan de loutering
aan de liefde en de ijlende tijd
ik zal het uitschreeuwen in mijn dromen
of als onmacht mijn lichaam ooit in tweeën splijt
het zal me helen
het zal me laven
het zal me dragen
over alle wolken heen
want door jouw toedoen
gewoonweg door jouw 'zijn'
overstijg ik werkelijk àlles
om mij heen

©