De kamer geurt nog naar jasmijn
uit lang vervlogen zomertijd
de oude kast glimt weer van boenwas
maar de glorie is nu zijn glans wel kwijt
De deur vermolmde met herinneringen
frêle spinrag hecht zich aan de zoldering
het tapijt ligt nu verkleurd te soezen
geen tijd rest me toen ik met jou vlinders ving
De koffie geurt niet meer door de mooiste kamer
toch hangt de verse koekjesgeur nog in het kleed
waarop de vaas pronkte met wel duizend anjelieren
't leek net of je hand weer over mijn haren gleed
Ó
|
