Iederéén die van bloemen houdt, kan leren bloemschikken als je maar in jezelf geloofd. Graag geef ik tips om je hierbij te helpen. Lukt er iets misschien niet zo goed, aarzel dan niet om het me te vragen. Ik help je graag!
Een woordje van dank aan mijn cursisten in de bloemschiklessen voor het mogen tonen van hun creaties.
Jazeker, u leest het goed! Wat veel mensen niet weten is dat de azalea, die vroeger als een apart geslacht werd beschouwd, in feite echt wel een rhododendron is. De rhododendron of Ericaceae, is een geslacht met ten minste 500 soorten niet-winterharde en winterharde, groenblijvende en bladverliezende bomen en struiken. De azalea verschilt van andere rhododendrons in verschillende opzichten; zo zijn bladverliezende azalea's de enige bladveliezende rhododendrons die geen schubjes op de onderzijde van de bladeren hebben. Groenblijvende azalea's zijn eigenlijk niet echt groenblijvend; de in het voorjaar gevormde bladeren op de onderste delen vallen er na de herfst af. De naam rhododendron is afgeleid van de Griekse woorden rhodon (roos) en dendron (boom). De planten variëren van kleine, kruipende heesters tot bomen van wel 18 m hoog. Van het geslacht zijn geheel genomen de meeste soorten groenblijvend. Met enkele uitzonderingen, kunnen rhododendrons niet op kalkhoudende grond worden gekweekt. Het beste is een goed gedraineerde, zandige grond. Lichte grond kan verrijkt worden en zware grond lichter gemaakt door turfmolm, tuinturf of bladaarde toe te voegen. Na kalk zijn de ergste vijanden van de rhododendrons droogte (schadelijk voor de wortels) te veel zonlicht en koude, droge wind. Doorgaans gaan de meeste soorten het beste groeien op beschutte, half-beschaduwde plaatsen. De grootste plagen voor deze planten zijn de Japanse vlieg, die lichtgele stipjes veroorzaakt op de bovenkant en roestachtige vlekjes op de onderkant van de bladeren. Deze zitten meestal op de onderkant van de bladeren. Voor de azalea in het bijzonder is de witte vlieg erg schadelijk. Deze tast de onderkant van de bladeren aan. Deze insecten zuigen sap en en scheiden honingdauw af, die de groei van de roetdauwschimmels bevordert. Verschillende soorten rupsen kunnen ook nog gaten in de bladeren vreten. Rhododendrons zijn makkelijk te verplanten, daar ze een compact wortelstelsel hebben. Ze kunnen op elk tijdstip tussen september en april bij goed weer worden verplaatst. Plant ze stevig, met de top van de wortelbal gelijk of net even boven het grondoppervlak. Bedek ze na het planten met turfmolm of bladaarde, maar laat de wortelkluit nooit door de zware grod verstikken. De rhododendron is ook nog gevoelig voor allerlei soorten schimmels en daardoor komt er vaak ook knopsterfte voor. Mààr als je die planten weer heel uitbundig en in zo'n rijk kleurenpalet ziet bloeien, dan smèlt je toch gewoon ...
Ikebana of èchte 'Kunst' - foto creatie door Kika Shibata
Wat mij persoonlijk altijd enorm gefascineerd heeft is de Japanse bloemsierkunst of Ikebana. Het is één van de mooiste sierkunsten die er bestaat, maar ook de allermoeilijkste. Deze techniek wil ik ook bestuderen en een beetje proberen te doorgronden ... Ikebana betekent letterlijk 'het tot leven brengen van bloemen die zijn afgesneden' en wordt gevormd door de woorden : 'Ikeru' wat zoveel betekent als 'leven' en 'Hana' wat staat voor 'bloem'. Het voornaamste element dat wordt toegepast in deze eeuwenoude traditie van creëren is de 'zelfrealisatie' met als doel de geest 'tot rust te brengen'. Het is een training die levenslang duurt. Het ontstaan situteert zich in de 7e eeuw na Christus, toen een monnik de bloemsierkunst meebracht uit China. Hier werden bloemen gebruikt om te offeren in tempels. Er werden grote vazen in koper gevuld met bloemen ter ere van Boedha. Deze traditie werd verder uitgewerkt in Japan maar pas in de 15e eeuw werd deze doelgerichte kunstvorm gebruikt. Vanaf de 12e eeuw werd ikebana door de shogun en zijn hofhouding gebruikt als rustpunt. Ikebana werd bij het theedrinken beoefend door de veldheren om te genieten van de natuur op kleine schaal. Zo is ook een van de belangrijke basisstijlen in Ikebana ontstaan: 'nageire' wat zoveel betekend als : 'ingeworpen bloem'. Het lijkt of 'nageire' doet vermoeden dat de bloemen in een vaas, die op een hoogte staat, er zijn in geworpen. Vanaf de 13e eeuw werd Ikebana ook beïnvloed door Zen en de theeceremonie. In en alkoof werd naast een rolprent een bloemstuk gezet. In de 19e eeuw ontdekte een zekere Onshu Ohara dat men niet alleen in een vaas kan schikken. Hij gebruikte een platte schaal en beeldde er een klein landschap in uit. Zo ontwikkelde hij als het ware een tweede basisstijl. Als je Ikebana beoefent, leer je ruimte te creëren in plaats van ruimte te vullen, maar ook op een andere manier naar de natuur te kijken. Het lijkt net of je maakt een schilderij, een tekening. Er wordt nagedacht over de compositie, de materialen en de kleuren die gebruikt worden. Het eindresultaat lijkt eenvoudig. Maar het is deze eenvoud die de beoefenaar doet beseffen dat het in wezen een jarenlange training is die grote discipline vraagt. Vooral het plaatsen van de zognaamde kubari of steuntak en de andere materialen vraagt discipline, oefening en doorzettingsvermogen. Iemand die ermee begint is met name bezig met de techniek en de positie van het materiaal. Pas veel later wordt een schikking opgebouwd volgens het gevoel, waarbij de techniek als het ware in eenheid opgaat met de handelingen.
Voordat u dit boeket gaat maken, verwijdert u best eerst van alle tulpen de bladeren die lager zitten dan de plek waar het boeket wordt samengebonden. Zo kunt u het boeket goed vasthouden en voorkomt u dat het blad in het water verwelkt en het boeket lelijk wordt. Het boekt wordt ongeveer op 1/3e vastgemaakt, hou dus op ongeveer deze plaats ook de bloemen vast terwijl u ze verwerkt tot een boeket.
* Gebruikt één mooie tulp als middelpunt van het boeket, leg een tweede tulp voor en nog een tulp achter deze eerste bloem, zodat het begin van een spiraal ontstaat. Voeg de andere tulpen op eenzelfde wijze toe. * Schik alle stelen in dezelfde richting zodat ze in een spiraalvorm stevig tegen elkaar aankomen te liggen. *Zodra u ongeveer een boeket hebt van 10 tulpen hebt gebonden, omwikkelt u het, niet te strak, met de koord of raffia. De uiteinden laat u voorlopig uit het boeket hangen. * Wanneer u ongeveer dertig tulpen hebt gebonden, omwikkelt u het boeket opnieuw met kunstraffia. Herhaal dit wanneer u alle dertig tulpen hebt geschikt. Laat bij de laatste 10 tulpen de bladeren zitten en laat deze naar buiten steken. Snijdt de koord af wanneer het boeket klaar is en zet het boeket in een schone vaas met water waaraan u een klein scheutje bleekwater hebt toegevoegd. Succes!
De tulp is nog steeds één van de meest geliefde voorjaarsbloemen. Tulpen kunnen zeer sterk zijn en lang mooi blijven als ze goed worden onderhouden. Nadat u uw tulpen hebt gekocht, zet u ze eerst in wat water zodat ze zich helemaal vol kunnen zuigen hiermee. Zet je tulpen nadien in een vaas of maak er een mooie creatie van. Omdat tulpen veel vocht nodig hebben, moet u het water in de vaas regematig met vers water aanvullen. Zet de bloemen op een koele plaats, want door warmte en zonlicht gaan de stelen groeien en zullen de bloemen eerder opengaan, waardoor een schikking uit model raakt. Tulpen kunnen gemakkelijk nog enkel centimeters groeien. Hou daar rekening mee als u ze verwerkt in een bloemstuk of tezamen met andere bloemen schikt in een vaas. Om te voorkomen dat de tulpen gaan hangen kan u ook nog met een speld ongeveer 1 cm onder de bloemknop voorzichtig een gaatje dwars door de stengel prikken. Uw tulpen zullen dan niet zo gaan hangen. Als u dit toch vergeten bent, kan u nadien alsnog gaatjes in de stengels prikken en de tulpen vervolgens stevig in een krant wikkelen en ze zo een nacht in het water laten staan. Wanneer u ze daarna 's morgens uit het krantenpapier haalt, hebben ze hun stevigheid terug gevonden.
Stap niet voor mij, het zou kunnen zijn dat ik niet kan volgen Stap niet achter mij, het zou kunnen zijn dat ik niet kan leiden Wandel gewoon maar naast mij en wees mijn vriend ...
