Ik weet natuurlijk niet wat jullie er van denken maar ik vind al dit gedoe rond die eindejaarsfeesten wat te veel van het goede. Er worden in de weken vanaf de 12e zo veel nieuwe dingen gekocht en met zo veel geld gesmeten dat het geen naam heeft. Deze week hoorde ik nog een lieve dame verkondigen dat ze maar efkens 750 à 800 had uitgegeven aan geschenkjes. Daar is op zich natuurlijk niets op te zeggen als het maar goed besteed is, maar toch moet men zich eens afvragen waarom dit nu allemaal moet. Het is gewoonweg omdat er méér dan 2000 jaar geleden ergens te velde een kindje is geboren in een vuile stal en dat de enigen die konden dienen voor meter en peter, een os ( was het werkelijk een os? ) en een ezel waren. Nadien zijn de suikernonkels er ook aangekomen met zijn driëen, waren het nu wijzen of koningen en waren die gasten elkaar tegen gekomen op café of op het voetbal, want 3 koningen in één keer en samen op visite krijgen, dat is toch niet voor iedereen weggelegd hé? Voor wie het natuurlijk héél drukke dagen zijn is voor de handelaars van de vele mooi versierde winkels. Men zegt dikwijls, nu verdienen ze veel geld, maar kijk maar eens hoe die mensen moeten zwoegen om al die klanten op tijd te kunnen bedienen. Iedereen weet dat iedere klant nooit tijd heeft om te wachten en hoe ouder ze zijn, hoe minder tijd ze hebben. Laatst stond er een oud vrouwtje van een jaar of 80 achter mij aan de kassa in de supermarkt en duwen dat ze deed omdat het blijkbaar niet rap genoeg ging. Toen ik vroeg of ze gehaast was, bekeek ze mij eens en vroeg zich af van welke planeet ik afkomstig was. Ok, maar dat heeft natuurlijk te maken met stress, misschien een onderwerp voor later. Wij zijn in ons gezin afgestapt van al die geschenkjes te geven met Kerst of Nieuwjaar. Het begon ook met iets kleins maar jaar na jaar werd het meer en meer. Op den duur staat er geen maat meer op en daarom hebben we dit afgeschaft. Enkel voor verjaardagen en moeder- of vaderdag wordt er nog iets gegeven maar dit is dan ook alles. Een waardebon krijgen van een doe-het-zelf zaak of uit een tuningshop is nog altijd voor mij een héél goed cadeau, dan koop ik wat ik wil. Graag had ik geweten wat andere mensen ervan denken want ik lijk wel een oude zeur als ik over die dingen begin. Misschien denken vele mensen dat ik altijd klaag of overal tegen ben, maar niets is minder waar. Wees gerust, ik ben er graag bij als er gelachen wordt en vele van mijn vrienden zullen dit wel beamen. In ieder geval willen wij, Anita - mijn echtgenote, Tamara en Stefaan - mijn dochter en schoonzoon, Christophe - mijn jongste zoon en uiteraard ikzelf, jullie allemaal een Zalig Kerstfeest toewensen en een Gelukkig 2007 in goede gezondheid en met een hele karrevracht geluk en plezier.
Vandaag wil ik het even hebben over vroeger en nu. Vele oudere mensen zeggen altijd dat het vroeger beter was, maar was dat ook zo? De bovenste foto links is vroeger, die er onder is nu. Wat denk je en niet lachen hé!!! Ik denk dat het vroeger niet zo veel beter was dan nu maar dat je eens de goede en de slechte kanten van vroeger moet vergelijken met deze van nu. Als je eens kijkt naar de levensomstandigheden dan moet je toch toegeven dat het voor vele mensen toch héél véél verbeterd is bij vroeger. Vroeger, en dan spreken we niet van de jaren stillekes maar van de jaren 50 en begin 60, was er een gezegde dat zei " Moeder aan de haard en vader aan de toog". In hoeveel gezinnen was dit niet de waarheid? Vader ging de ganse week lange dagen gaan werken, speciaal bepaalde arbeiders in fabriek of in de bouw, en dan was er 's avonds altijd wel de één of andere onnozelaar die je mee vroeg naar café. Het was dikwijls koekenbak als vader dan thuis kwam en moeder met het gezin zat te wachten om te eten want dit mocht niet gebeuren zonder vader. Moeder zorgde wel de ganse dag voor het gezin en voor de kuis en het eten maar vader was de baas als kostwinner. Misschien was het maar goed dat de feministen opgekomen zijn voor hun rechten. Toch om die toestanden van vroeger te verbeteren maar ik denk dat ze nu soms te ver gaan. Ze zeggen dat alles moet gelijk zijn voor de 2 seksen maar het is maar goed als het hen ook goed uitkomt natuurlijk. Maar ja, wat zeggen ze; de vrouwtjes hebben altijd een streepje voor hé? Als men dan ook de vroegere werkomstandigheden bekijkt dan was het vroeger toch ook niet zoveel beter. Wat vroeger wel bestond en nu niet meer is de goede sfeer van vrienden onder elkaar die alles zouden gedaan hebben om elkaar te helpen en dat bestond ook nog in het begin van de 70-jaren. Heden ten dage zijn ze allemaal jaloers op elkaar en bijten ze liever elkaar de strot over dan elkaar te helpen want die andere zou kunnen promotie krijgen. Vandaag moet alles kloppen met de veiligheidsvoorschriften vooraleer men aan het werk kan gaan. We hebben het hier niet alleen over risicojobs maar ook, en soms is het héél onnozel, voor dagdagelijkse jobs die absoluut geen risico inhouden. Nu wordt er zodanig veel gemuggezift , mooi woordje, en moet men overal handschoenen en helmen dragen die dan toch geen meer veiligheid geven maar wel de baas beschermt tegen de verzekering. Hetgeen uiteraard niet verbetert is, is de manier waarop de mensen alle dagen moeten presteren om ietwat te kunnen sparen(?) of om eens op reis te kunnen gaan. Het is stress vanaf het moment dat men begint tot dat men naar huis gaat en dan begint de rit naar huis. Nog meer stress en zich maar kwaad maken op al die kiekens die een ook rijbewijs hebben gehaald of op die trein die weeral te laat is. We zullen maar zwijgen over de files die dagdagelijks zorgen voor vele grijze haren en zenuwinzinkingen teweeg brengen. Voor vele dames die ook gaan mee werken komt daar dan nog eens het gezin bovenop. Niet iedereen heeft natuurlijk het geluk van een man te hebben zoals ik, ( als dit niet stoefen is dan weet ik het zelf niet meer- grapje ) ik hielp en help zoveel ik kan in het huishouden, zowel eten bereiden als de afwas doen als strijken (soldaat geweest hé) en de ruiten kuisen, sorry dames ben al bezet, wat ook maar normaal is. Ik heb altijd gezegd dat als men met twee werkt er ook thuis met twee moet gewerkt worden en dat is altijd een goede instelling geweest, denk ik toch. Maar uiteraard kunnen we er ook niet naast kijken dat men nu toch veel meer luxe heeft dan vroeger. Jammer dat niet iedereen die heeft, want dit zou moeten kunnen als alles iets beter zou verdeeld zijn. Ik denk dat mijn generatie ( ben dus 58 jaar) werkelijk alles heeft zien vernieuwen. Ik weet nog altijd dat mijn ouders een spiksplinternieuwe tv kochten in het jaar 1956 voor 19000 Bf en dat dit de enige was in de omgeving. Het was nog met radiodistributie erbij en met een grote antenne op het dak. Voor het voetbal zaten er dikwijls veel mensen bij ons thuis. Maar ook voor Schipper naast Mathilde was er dikwijls bezoek. Dit zie je nu niet meer gebeuren wat toch oh zo jammer is. Wat was dit een belevenis met al dat gelach en gezwans. Hoe later hoe meer natuurlijk. Maar wat hebben wij zien veranderen in die tijd? Geen straten meer om te voetballen of te schaatsen op straat door die vele auto's, geen buren meer die bij elkaar buiten zitten aan de voordeur om een woordje te babbelen (de meesten kennen elkaar niet eens), bijna geen stamcafé's meer in de steden waar men een gezellig kaartje kan leggen en een ferme pot kan pakken met vrienden en geburen, in vele gezinnen wordt er 's avonds zelfs niet meer gepraat met elkaar omdat die TV aanstaat en niemand iets wil missen. Maar wat hebben we wel zien verbeteren door het op de markt brengen van al die nieuwe snufjes? In mijn tienerjaren kon ik gaan werken voor een draagbaar radiootje, een portatiefje weet je nog, en later voor een bandopnemer met spoelen of een pick-uptje in plastiek. Al die dingen bestaan bijna niet meer maar zijn vervangen door Hifi-installaties met CD-rom en digitale zenders, I-Pod's en MP3-spelers, Playstations en Nintendo's maar ook de oude Kodak-toestellen en de reflexcamera's zijn vervangen door al die digitale toestellen. De dag dat ze met een raket durfden de lucht in gaan en dan nog naar de maan, dat waren dagen hé? Sedert Armstrong is er zo veel veranderd maar dat we dit hebben kunnen meemaken was natuurlijk door de TV die alsmaar beter en beter werd en voor iedereen bereikbaar was gemaakt. Nu is er internet voor een héél groot deel van de bevolking maar we hebben het begin van de computer meegemaakt, wat voor een grote ogen hebben we dan getrokken bij het zien van al dat nieuw materiaal en de vele mogelijkheden. In het begin was het voor het schrijven van een briefje, nu zendt men er foto's mee door, blijft men in zijn zetel zitten om een overschrijving te doen, speelt men een spelletje of luistert men naar een liedje of bekijkt men TV via digitalbe kanalen. Ondertussen ben ik aan het denken, ik zal het moeten stoppen voor vandaag want anders weet ik niet meer wat verteld later. Allez de groetjes en tot één van die dagen, JP++
Was U ook jong in de jaren 50 of 60? Gefeliciteerd !!!
Indien je ook opgroeide in de jaren 50 of 60 is het nauwelijks te geloven dat wij al zolang hebben geleefd. Althans, dat willen ze ons doen geloven.
Dat is de boodschap van deze lezersbrief. Ik vond hem zo mooi dat ik hem U niet wilde onthouden en als bijlage gebruiken.
Als kind reden wij mee in wagens zonder veiligheidsgordels of airbags. Onze bedden waren geschilderd in vrolijk gekleurde op lood gebaseerde verven. We hadden geen kindveilige afsluitingen op geneesmiddelen, deuren of kasten en wanneer we met onze fiets reden, deden we dat zonder helm. We dronken water van de tuinslang en niet uit een fles verschrikkelijk !!
We brachten uren door met het monteren van een go-cart uit rommel en reden dan van een helling af om tijdens de afdaling enkel vast te stellen dat we de remmen vergaten. Na enkele keren in de struiken te zijn beland, bedachten we een oplossing.
We experimenteerden met het uiteen halen en opnieuw in elkaar steken van radios en andere elektrische toestellen, enkel om door de zwartgeblakerde muur boven het stopcontact te verraden dat we een kortsluiting hadden veroorzaakt. We gingen s morgens van huis en speelden de ganse dag, zolang we er maar voor zorgden terug thuis te zijn bij valavond. Niemand kon ons de ganse dag bereiken. Geen gsms. Onvoorspelbaar !!
We sneden ons en braken botten en tanden, nochtans gaf dit geen aanleiding tot rechtszaken. Het waren ongevallen. Niemand viel iets te verwijten, behalve onszelf. Herinner je je nog de ongevallen? We vochten en sloegen elkaar bont en blauw en leerden daarmee om te gaan. We aten snoepgoed, brood en boter en dronken frisdrank, maar we hadden nooit overgewicht we waren altijd buiten aan het spelen. We deelden onze drank door samen van dezelfde fles te drinken en niemand is hier ooit van overleden. We hadden geen Playstation, Nintendo64, X-box, videospelletjes, 40 televisiezenders, video, surround sound, gsm, pc, internet chatrooms, enz we hadden vrienden. We gingen naar buiten en maakten vrienden. We reden op onze fiets of wandelden naar een vriend thuis, belden aan of gingen zelfs gewoon via de achterdeur naar binnen. Stel je dit voor. Zonder de ouders hier eerst om te vragen !!!!! Helemaal alleen ! Helemaal alleen in die koude afgrijselijke wereld !! Zonder een oppasser - hoe deden we dat toch???
We vonden spelletjes uit met stokken en tennisballen en hoewel we er voor werden gewaarschuwd niemand verloor een oog. Niet iedereen mocht mee voetballen en diegenen die geen team vonden, moesten leren omgaan met ontgoocheling .. Onze daden waren die van onszelf. Gevolgen werden verwacht. Niemand of niets om zich achter te verbergen. Het idee van een ouder die ons verdedigde indien we de wet overtraden, was ongekend. Ze steunden zelfs de wet stel je dat voor!
Niettegenstaande hun ongeziene gevaarlijke jeugd hebben bovenvermelde generaties de beste risiconemers, probleemoplossers en ontdekkers ooit voortgebracht. De voorbije 50 jaar heeft een explosie gekend aan innovaties en nieuwe ideeën.
We kenden vrijheid, mislukking, succes en verantwoordelijkheid en leerden hiermee om te gaan.
Indien jij één van hen bent: gefeliciteerd !!!
Geef dit door aan anderen die eveneens het geluk hadden op te groeien als een kind, nog voor advocaten en overheidsinstanties ons leven conditioneerden.
Allez, hier zijn we dan terug met een blik op het hedendaagse nieuws. Wat voor een tamtam maken ze nu weer over dit nepjournaal van de RTBF waarin ze lieten uitschijnen dat Vlaanderen zich afgescheurd had van België en onafhankelijk was geworden. Als je Yves Leterme op de radio bezig hoort over zijn " goed democratisch functionerende samenleving" moet je al beginnen Uw oren spitsen want je weet dat er weer van die typische politieke uitspraken zullen komen. Aan de andere kant hebben we dan natuurlijk onze vriend Dewinter die het natuurlijk allemaal héél fijn vindt en er zelf bewust heeft aan meegewerkt en het een "gedurfd televisieproject" noemt. Die Waaltjes hebben natuurlijk volledig in meneer zijn kaart gespeeld, gewild of niet. In plaats van daar veel woorden aan vuil te maken zouden die heren/dames van de politiek zich beter bezig houden met de dagdagelijkse problemen zoals op de eerste plaats de armoede. Als men leest hoeveel mensen er moeten leven met een leefloon of zelfs veel minder, dan begint men toch even na te denken en zijn ouders in gedachten te bedanken dat men lang naar school mocht gaan. Niet iedereen heeft daartoe de kans gekregen en dat is misschien nog altijd de grootse reden voor de armoede. Dat er mensen zijn die het zelf hebben gezocht is ook waar maar iedereen verdient een tweede kans nietwaar? Ik ben er volledig mee akkoord dat men de schulden kwijtscheldt van Congo, ze hebben ze vroeger tijdens Leopold-II genoeg gepluimd, maar dan zouden ze eerst eens moeten denken aan die mensen en hen tenminste de mogelijkheid geven om een " echt " Kerst- en Nieuwjaarfeest te vieren met alles erop en eraan. Voor al die schulden van de Congo kan men veel Belgen eten geven die er geen of héél weinig hebben en België staat toch in de lijst van de 10 rijkste landen ter wereld!!! Nu gaat het beginnen natuurlijk en gaan ze in het Parlement heen en weer roepen dat het hoog tijd wordt om de boel te scheiden en weer al die dingen aanhalen om hun gelijk te halen zoals de splitsing van de fiscaliteit, sociale zekerheid en verregaande autonomie voor Vlaanderen en Wallonië (dixit Dewinter). In ieder geval een mooie gedachte om Kerstmis te vieren en " Vrede op aarde aan alle Vlamingen en Walen " te wensen. Maar ja, we gaan er onze slaap niet voor laten en gewoon verder doen zoals we bezig zijn. Ik weet niet wat jullie er van denken maar voor mij is het nog altijd eerst Belg en dan Vlaming met respect voor beiden. Het gaat jullie goed +++
Aangezien ik daarjuist naar het nieuws van Eén om 18 uur heb gekeken is de televisie nu voor een uur of twee voor mijn madam die graag kijkt naar de Simpsons. Zo nu en dan kijk ik ook even op van mijn scherm en dan moet ik toch ook soms héél hard lachen met de stomme fratsen van Homer Simpson. Men zegt dikwijls tekenfilms zijn voor kinderen maar ik geloof dat er meer volwassenen kijken dan kinderen. Zeker naar films van dit soort want ze kunnen soms te moeilijk zijn voor jonge kijkers. Ik weet natuurlijk niet wat veel van jullie doen als je aan het zappen gaat maar de dag van vandaag is het toch soms huilen met de pet op. Bekijk maar eens de programmatie van een zender zoals VTM. (Oei, ga hier misschien enkele vijanden maken denk ik) De ganse avond zijn het ofwel soaps, buiten Familie enkel Amerikaanse series, ofwel zijn het allemaal van die programma's over mensen die liever hun huwelijk/vriendschap op het spel zetten door ergens met een ander te gaan flikflooien op een eiland. Dan zwijgen we nog van die Big Brother toestanden, Nerds & C° en het gaan filmen van één of ander "bekende of is het beruchte" Vlaming met zijn familie. Soms moet men zich afvragen of het nog wel de moeite loont om zijn toestel aan te zetten of dat het beter zou zijn een DVD te gaan huren en gewoon bekijken wat men graag ziet. Het is echter niet alleen VTM maar ook vele andere zenders die gewoon alle soorten rubbish uitzenden. Bekijk maar eens de buitenlandse zenders; de Franse, Duitse, Italiaanse en Spaanse kennen niets anders dan spelletjes of discussiëren over koetjes en kalfjes. Op de Nederlandse zenders doen ze het nog slechter dan hier in Vlaanderen dus waarom zou een mens nog moeten zoveel geld neertellen voor zijn TV-distributie? Wij hebben ons sinds de zomer digitale TV aangeschaft maar daar zijn toch nog veel kinderziektes op zoals het plots bevriezen van het beeld. Hoe komt het feitelijk dat het beeld en de klank van digitaal altijd ietsje later zijn dan de analoge uitzendingen? Misschien is er hier een technische knobbel onder ons die mij dit eens kan uitleggen. (Heb zelf electronica gevolgd op school maar dit weet ik niet meer) Eén vraag die ik mij altijd stel is: zouden ze niet beter in plaats van digitale- en analoge tv uit te zenden gewoonweg kanalen doorsturen met reclame en kanalen zonder reclame. Ik wist direct waar te kijken want ik krijg het sch..... van al die soms bedrieglijke reclames. Hebben jullie soms ook niet het gevoel dat de blogs die we allemaal maken soms meer hebben van een "forum" dan van een echte blog. Maar allez, ga proberen om er toch iets van te maken. Groetjes en tot later. Jempi ++
Hier zijn we dan terug. Het zal uiteraard niet voor iedere dag zijn dat ik mijn blog zal aanvullen want zo veel tijd heb ik dus niet ??!!! Inderdaad, als bruggepensioneerde geen tijd hebben om zich bezig te houden met zijn computertje of laptoptje. Het zijn toeren natuurlijk. Neen, zo erg is het niet. Gedurende de voormiddag heb ik geen tijd want dan hou ik mij bezig met allerlei dingen. We staan al niet meer op om 6 of 7 uur om te gaan werken maar kunnen nu natuurlijk wat langer lui wezen in ons bedje. Hebben ons met mijn op pensioenstelling (wat een woord!) een compleet nieuw bed gekocht van "Tempur" , zoals in de ziekenhuizen maar ietsje mooier, en hebben sindsdien dan ook geen rugpijnen meer zoals voorheen. Dus staan we nu ietsje later op en dan is het na het ontbijt tijd om de afwas te doen en de pattaten te jassen terwijl moeder de vrouw het huisje netjes aan de kant zet. Ze kan dit zo goed dat ik haar maar laat doen hé?! Daarna breng ik mijn vrouwtje naar haar job in Zeebrugge zo een 8-tal kilometers van bij ons. Daar helpt zij 4 dagen in de week een paar uur bij mijn dochter die de Bistro Wittekerke (zie foto)open houdt om haar zo bij te staan in de drukke periodes. Je kan je kinderen niet zo maar in de steek laten. Nadat ik ginder een paar tassen koffie heb gedronken kom ik terug naar huis en zorg dan voor de boodschappen. Als alles in huis is dan maak ik het eten klaar voor 5 personen, wijzelf + zoon + dochter + schoonzoon. Aangezien we maar 's avonds warm eten kan ik het op mijn gemakjes klaar maken en dan meenemen naar Zeebrugge als ik mijn vrouw terug ga afhalen. Dit is dan mijn voormiddag goed gevuld. Na de middag heb ik dan wat tijd om mij wat op de computer bezig te houden en al mijn mailtjes te lezen die ik van vrienden krijg. De ene mails zijn om te lachen, andere zijn met informatie of foto's. Het zou kunnen gebeuren dat er enkele ondeugende tussen zitten ook natuurlijk. Dat heb je als je probeert om jong te blijven hé? Maar uiteraard zijn er ook verschillende werkjes te doen aan het huis zelf. Het laatste klusje dat ik thuis heb gedaan is het leggen van laminaat over de volledige oppervlakte van ons eerste verdiep. Mijn vrouw had mij gezegd dat ik anders niet mee mocht op reis. (grapje !!) Daar ik het nog nooit eerder gedaan had mag ik zelf zeggen dat het héél goed meegevallen is. Het is zelfs prachtig en oh zo goed te onderhouden. Bon, voor vandaag is dat weer genoeg. Volgende keer ander en beter. ++
Reizen zijn in feite voor mijn madam Anita en mezelf "het" van "het". Wij hebben er al enkele bestemmingen op zitten en voor het ogenblik gaan we nog altijd een beetje ver van huis weg. Ik zeg altijd, als het niet meer gaat dan kan ik nog met de bus naar Benidorm. Niet dat Benidorm nu niet goed is of zo iets, maar toch is het voor mij niet mijn ding. Te veel Belgen ginder en daarvoor gaan we niet op reis. Onze bedoeling daarentegen is het ontmoeten van vreemde culturen en volkeren. Op onze trouwreis, mijn tweede keer, zijn we naar het vroegere Joegoslavië getrokken en wel naar Montenegro, juist tegen de Albanese grens tegen het stadje Ulcinj. Daar de nodige fondsen ontbraken was het maar voor een weekje maar we zijn het volgende jaar terug geweest en dan voor 3 weken. Indien mogelijk houden we die 3 weken aan want dan is het werkelijk de moeite om die lange vliegreizen te maken. Vanaf dan hadden we de smaak te pakken en zijn we beginnen rondtoeren in Europa met als bestemmingen Bulgarije, Portugal en het Baskenland. Landen zoals Frankrijk, Duitsland, Luxemburg en Engeland waren al bezocht. Nadien zijn we iets verder gegaan naar Madeira en Turkije maar ook naar Gambia, Kenia, Tunesië, Egypte, Mexico, Venezuela, Brazilië, Sri Lanka, Cabo Verde en Jamaïca (zijn juist terug). Waar het de volgende keer naartoe gaat weten we nog niet, maar we vinden zeker iets. Tot de volgende keer +++
Voor de eerste maal dat ik op mijn nieuwe blog werk en hierbij wil ik mij enkel even vlug voorstellen. Ik ben een man, geboren op 3 november 1948 te Kortrijk W.Vlaanderen als zoon van Maurits en Mercédes. Als 2e kind van het gezin heb ik nog een oudere zus van '44 en 2 jongere zussen van '52 en van '59, ons kakkernest. Ik ben begonnen met werken aan de RTT te Brussel in '66 voor 4 jaar en ben dan in de privé gegaan bij de Rederij Townsend Thoresen, later overgenomen door P & O Ferries, beide Engelse firma's gevestigd in Zeebrugge,en dit tot aan mijn op brugpensioen stelling. In '68 ben ik nog even soldaatje gaan spelen bij de Militaire Politie te Evere en Kleine Brogel (luchtmacht). Gehuwd in '69 te Blankenberge, waar ik nog steeds woon, met mijn eerste vrouw waar ik 2 schatten van kinderen (zoon en dochter) heb mee gehad en hertrouwd in '88 met mijn huidige vrouw waarmee ik nog 1 zoon (ook een schat hoor!) heb gekregen. Sinds begin 2003 op brugpensioen en mijn hobby's zijn altijd reizen geweest en vroeger voetbal. Sinds mijn brugpensioen is het uiteraard gemakkelijker om de reizen uit te stippelen en aan te passen aan onze goesting en aan onze kalender. Voor de rest ben ik nu huisman en klusjesman geworden en weet nog altijd niet goed hoe ik het vroeger aan boord legde om buiten mijn werk om nog al die andere dingen te doen. Ik heb nu praktisch geen tijd meer over. Genoeg voor deze keer, volgende keer beter ++
