Je zal het altijd zien , als je naar huis moet , komt de zon te voorschijn . Aan het meer van Givry was het deze morgen beter weer .
Mannetje Rietgors in zijn natuurlijke habitat , het riet .
Op mijn laatste voormiddag , nog snel even rond gelopen in de zon en gezocht naar meer beestjes . Het gebied rond Belval blijft heel mooi .
Hier telde ik maar liefst 76 Knobbelzwanen en dan telde ik er de kleintjes niet bij. Deze fiere ouders gaan waarschijnlijk hun kroost inschrijven in de créche .
Even verder , in het naar huis rijden , begint de intensieve landbouw . Mooie beelden op de foto , maar het land zelf is dood .
Wat verder kom ik voorbij een bos en een beek en het is al weer prijs , deze nieuwe waarneming is een zeldzame Schorskrabspin . Ze gaf een Bramensprinkhaan zojuist een beet , een beetje wachten , en lunchtijd !
Zoals ik al zei , die lagen staan mooi op de foto , veld na veld zonder ook maar enige natuur , geen vogels , geen insecten .
De Zwarte Wouw die overvloog had al snel door dat er hier weinig te eten viel en vloog verder richting het bos .
Even verder een iets beter beeld , deze boer had de moeite niet gedaan om de struiken tussen de velden weg te doen . Hier hebben vogels en insecten schaduw en bescherming . Zo zou het overal moeten zijn , maar meestal komt het bij dit soort landbouw maar op één ding aan , geld .
Het was Einstein die ooit berekende dat de mensheid nog vier jaar kon overleven als alle insecten waren uitgeroeid . Die mens heeft weinig foute berekeningen gemaakt in zijn leven . Laat ons hopen dat het zover niet komt , al zijn de laatste twintig jaar 80 % van de insecten verdwenen bij ons .
Nog steeds weinig verbetering in het weerbeeld in dit typîsche landschap .
Grote zilverreigers maken een praatje , waarschijnlijk ook over het weer ....
Op de meeste onverharde wegen mag je hier niet komen met de wagen , gelukkig mag het wel te voet . Heerlijk wandelen als je niet moet op het verkeer letten .
In de namiddag naar het meer en deze Krooneend gespot , een mannetje .
Door de overvloedige regens van de laatste maanden is ieder laaggelegen deel omgetoverd in een soort moerasje . Heel goed voor veel dieren en bloemen .
Het neefje van de grootste kabaalmaker hier , is veel rustiger , de Kleine Karekiet
Omdat het zo nat is kunnen de koeien niet overal buiten en staat het gras nog overvloedig , ook alle kruiden krijgen nu de kans om uit te zaaien . Heel erg goed voor de honderden insecten .
De gigantische rietkraag is zich ook weer aan het hernieuwen , de groene kleur komt stilletjes het dorre bruin vervangen . De natuur hernieuwd continu .
Deze uitsmijters zal u waarschijnlijk herkennen , ze zitten nu ook bij ons overal . Deze twee Pyjama schildwantsen waren daarnet nog voor het nageslacht aan het zorgen . Als ze met hun achterste delen aan elkaar hangen zijn ze : in copula .
Ik zit hier wel veel te zagen over het gebrek aan zon en de vele wolken , maar voorlopig blijft het wel meestal droog . Ik ga dus stoppen met daarover te zagen !
We zitten nog steeds in het echte rurale Frankrijk , het landschap bestaat uit landbouwgronden , veel weiden en dus ook koeien .
Vandaag iets minder donker en grijs , maar nog steeds geen echt zonnige dag . Foto's nemen in de lucht is dus met mijn toestel een probleem . Gelukkig staan landschappen meestal stil . In de " marais" was er weer heel wat klein leven .
Deze Gewone Distelboktor zien we ook bij ons , maar ik kon het niet laten om een foto te nemen , het blijft een prachtig beestje .
Nu eens naar de tweede kijkhut getrokken , deze ligt in het midden van het gebied en je loopt eerst door een stukje bos .
Deze dichte mix van struiken en bomen is de idelale leefwereld voor een vogel die ik slechts één keer zag , maar vele keren hoorde . Ook nu was hij aan het zingen , maar zelfs na een half uur zoeken met de verrekijker , zag ik hem niet . De Wielewaal is dan ook een heel schuchtere vogel .
Even later keek ik toevallig omhoog en kreeg ik de beste cinema die je maar kon dromen . De plaatselijke Visarend beschouwde deze vijver als zijn eigendom en wou die beschermen tegen een Zeearend die kwam overgevlogen . Hij ging hem verschillende keren te lijf in de lucht en de Zeearend verweerde zich door in de vlucht om te keren op zijn rug en met zijn klauwen te grabbelen naar de Visarend . Na een minuut vloog de Zeearend verder en was de Visarend zijn gebied veilig . Jammer dat er geen zon was , er zijn dus geen goeie foto's , maar eentje wil ik jullie toch tonen . De kleinste is de Visarend en juist achter hem de Zeearend . Misschien is het duidelijk waarom ik onder de indruk was , als ik zeg dat de vleugels van de Zeearend van tip tot tip een kleine 2,5 meter zijn . De Visarend is een stuk kleiner . Dit was voor mij een feestje !
Nog een wandeling gemaakt achteraan het gebied en het blijft jammer van het weer . Het is een zeer mooie streek , maar zonder zon komt het minder tot zijn recht .
En dan voor het eerst opgemerkt dat er iemand heel veel tijd gestoken had in de eerste kijkhut . Hier zit namelijk een klein glasraampje van een Uil , heel mooi !
Gelukkig is er af en toe nog een libel die het met wat minder zon kan doen . Deze Platbuik zat wel niet "bloot" , maar toch mooi in het zicht .
Hopelijk is het morgen iets beter en komt de zon eindelijk te voorschijn .
Vlak na de ochtendspits vertrokken en rond 11 uur reed ik Frankrijk binnen . Eigenlijk is het niet het beste moment om de Argonne te verkennen na vele regendagen . Na een kleine 350 km , stond ik in de namiddag aan het etang du Belval . En het zag er dreigend uit !
Dit natuurgebied is pas de laatste jaren veilig gesteld om als wilde natuur te blijven bestaan . Natuurpunt heeft hier zijn enige buitenlandse inspanning voor gedaan . Samen met de region en een Frans natuurproject is dit ganse natuurgebied aangekocht . Er wordt enkel aan duurzame visvangst gedaan om onderhoudswerken te kunnen helpen betalen .
Al vanaf de eerste minuten kreeg ik een onvervalst concert over mij heen . De Grote Karekiet had ik slechts één keer gezien in Spanje en hier zat het er vol van . Deze maakte een hels kabaal met zijn baltsend gezang .
Om het volledige gebied te bekijken moet je rond de vijvers op een pad . Na ettelijke weken van regen , zag het er zo uit . Laarzen waren zeker een optie .
Af en toe kwam de zon er tegen de late namiddag toch eens door en dat hielp redelijk goed om wat meer leven te zien . Vlinders en Libellen deden een schuchtere poging en de vogels begonnen ook in het bos te zingen .
Een Juffertje dat ik hier niet had verwacht , kwam zich toch even tonen . Deze Bosbeekjuffer was een vrouwtje .
Aan de achterkant was er een groot soort moeras , daar krioelde het van de kleinere beestjes . Kikkers en salamanders , maar ook de Gladde slang zou hier nog te vinden zijn .
Achter het gebied en overal rondom , zijn er velden en kleine bosjes . Deze zijn typisch voor de Argonne . Je rijd hier op smalle wegen van het ene kleine dorp naar het andere en verder is er enkel landbouwgrond .
Door de hevige regens van de voorbije weken , is er één beestje dat het overal heel goed doet , ook bij ons , slakken houden van regen ! Dit is geen slakkenhuis maar een slakkenvilla , de eigenaar is de Gewone Wijngaardslak . Al is het enige dat hier in de buurt komt van wijngaarden , een kwartje rood bij mijn pizza.
En voor die pizza moet ik hier 15 kilometer ver rijden , er is hier geen enkel restaurant in de buurt en de dorpen zien er sjofel en verlaten uit . Dit is momenteel het grote probleem in Frankrijk , de jeugd verlaat het platteland en verhuisd naar de stad . En huisje kopen kost hier dus ook niet duur !
Geen idee wie dat gezegde heeft uitgevonden , maar het is in ieder geval niet juist . Pasgeboren uilskuikens zijn slim genoeg om bij gevaar dood te spelen . Deze twee speelden het heel overtuigend en slechts toen ze terug in het nest werden gezet kwamen ze weer tot leven . Dit doet men niet voor de grap , enkel om de jongen te ringen . Dit zijn trouwens de jongen van de Bosuil . Precies een bolleke wol , je zou er een trui mee kunnen breien ... Groeten , Johan .
