Voortaan is in Dendermonde Pijndersbrood te verkrijgen. Dat is te danken aan bakkerij Verhofstadt uit de Donckstraat in hartje stad. De Dendermondse Pijnders, de stoere mannen die op 24 mei 2020 het Ros Beiaard weer door de Dendermondse straten zullen dragen, laten het brood zich smaken. “Vanaf nu elke ochtend bij het ontbijt om er stevig op te staan tegen de ommegang”, zeggen ze. Toen bakker Sven Verhofstadt een tijdje geleden ontdekte dat er vroeger in Dendermonde een “Ommeganckbrood” bestond, geïnspireerd op de tienjaarlijkse Ros Beiaardommegang, besloot hij zelf aan de slag te gaan. “Het Ommeganckbrood bestaat al een tijdje niet meer, maar ik zorg voor een alternatief”, zegt hij. “En ik doop het Pijndersbrood.” Verhofstadt heeft er een heel nieuw type brood mee in zijn gamma. Om het te maken, baseert hij zich op een speciaal recept met gekiemde oergranen en haver. “Met de haver hebben we meteen een verwijzing naar paarden en dus het Ros Beiaard”, zegt hij. “Resultaat is een lichtbruin desembrood, dat nergens anders te vinden is. Om het te herkennen wordt er met bloem het logo van het Ros Beiaard op gezet.” De Dendermonde Pijnders kregen alvast de eer te proeven en reageren enthousiast. “Dit valt zeker in de smaak”, zegt pijnderdeken Gustaaf Mannaert. “Het is een stevig brood. Ideaal om er krachtig op te staan voor onze zware taak die ons wacht tijdens de Ros Beiaardommegang van 24 mei 2020.”
(Artikel van Nele Dooms in Het Laatste Nieuws - foto Geert De Rycke)
Onderstaand artikel met tekeningen plukten wij van het net.
(Bron: https://www.joyn.eu/nl-be/blog/t-peirt-van-dendermonde-voor-dummies)
------------------------------
Zo leg je de legende van ons Ros snel uit aan een buitenstaander.
We weten het wel, het is nog twee jaar, maar ons Peirt komt in 2020 eindelijk nog eens van stal en daar kijkt zowat iedere échte Dendermondenaar nu al naar uit. Sommige andere stedelingen verstaan dat niet zo goed en veel nieuwsgierigen zullen niet begrijpen waarom wij een traantje moeten wegpinken. Daarom vind je hier een korte en bondige samenvatting van onze geliefde legende. Makkelijk om uit te leggen en compleet met handige illustraties.
Heel lang geleden, ten tijde van Karel De Grote... Aymon, de heer van ons Dendermonde, komt al een tijdje niet goed overeen met Karel De Grote. Gelukkig was daar Adelheid, een schone deerne en de nicht van Karel De Grote, met wie Aymon trouwt. Er kwam een verzoening! En vier zonen! Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reinout. Je kan dus al voorspellen dat die laatste nogal speciaal is...
De vier broers groeien al snel op tot kloeke jongemannen. Hun vader slaat hen tot ridder en geeft ieder van hen traditiegetrouw een paard. Reinout is helaas té kloek voor dat paard. Het arme beest overleeft het niet en ook een tweede paard kan de stevige Reinout niet dragen. Geen ridder zonder paard, denkt Aymon. Dus neemt hij zijn jongste zoon mee naar de burcht waar het door iedereen gevreesde, immense Ros Beiaard opgesloten zit.
Er volgt een heroïsch gevecht tussen de ridder en het paard, maar uiteindelijk weet Reinout het Ros voor zich te winnen.
Maar voorwaar, een schermutseling! Tussen Lodewijk, de zoon van Karel De Grote, en onze vier heemskinderen botert het sowieso niet. Na een hoogoplopende discussie verliest Reinout spreekwoordelijk zijn hoofd en Lodewijk, wel, letterlijk. De vier broers kunnen niet anders dan op de vlucht slaan en zoeken hun toevlucht in een sterke burcht.
Daar houden ze lang stand tegen het leger van Karel De Grote, maar uiteindelijk zien ze de ongelijke strijd in en keren ze terug naar hun ouderlijke huis in Dendermonde. Daar treffen ze hun moeder nogal overstuur aan. Aymon, hun vader, is in handen van Karel De Grote gevallen en die wil enkel vrede sluiten als dat duivelse Ros aan hem wordt uitgeleverd. Reinout wil eerst niet, maar na urenlang gesmeek en gezaag van zijn moeder geeft hij toch toe.
Het Ros wordt naar de Dendermonding (aka de Schelde) gebracht en krijgt een paar molenstenen rond de nek. (En hier voelt de doorsnee Dendermondenaar de traantjes al opwellen.) Tot tweemaal toe komt ons Ros boven water. Reinout kan de tragedie niet meer aanzien en wendt zijn hoofd af. Het Ros, nu voor de derde keer boven water, denkt dat zijn meester hem niet meer wilt. En verdrinkt.
Als ze nu nog niet snappen waarom wij een beetje emotioneel worden wanneer zo’n legende ‘maar’ om de tien jaar gevierd wordt, dan weten wij het ook niet meer. Tellen jullie ook mee af naar 24 mei 2020?
