Hieronderaan volgen binnenkort foto's van vrienden enz....
Voor het bezoekje die u bracht op mijn Blogje
Alles wat mooi is
dagboekje
26-02-2006
Carnaval
De carnaval is weer gestart ik begrijp niet wat de mensen vinden in die maskerade ik vind dat er zo veel gespot wordt met wat er in de wereld gebeurt er is al zoveel miserie en geweld en nu met deze carnaval wordt er nog meer gespot maar ja daar zit geen kwaad in zegt men en toch worden er vele mensen gekwets bij en dan roept men op voor vrede hoe moet men dat begrijpen waar gaat het naartoe vel bejaarde zijn gelukkig dat ze al zo oud geworden zijn maar denken toch aan hun klienkinders en achter klien kinders wat er met deze generatie gaat gebeuren als men die mensen hoor spreken en wat zij meegemaakt hebben kan wat er nu gebeurt nog erger zijn in de wereld al die oorlogen in de verre landen al die zelfmoorden al de opofferingen van vele mensen en nu is het weer die carnaval ja vele mensen hebben daar plezier aan om te gaan kijken maar mij krijgen ze er niet meer naartoe,er wordt teveel met modder gegooid en daar hou ik zeker niet van maar ja als er maar plezier gemaakt wordt er is al genoeg verdriet in de wereld en daar denk ik het mijne van Julia
ja ik heb wat verdriet voor mijn man daar hij zich wat laat gaan sedert hij weet dat hij ziek is hij heeft de kracht niet meer hij is echt op de sukkel hij die steeds zo sterk en een harde werker is geweest en nu zie ik hem langzaam uit gaan ja hij kan nog vele jaren mee gaan maar niet in deze toestand hij doet nog veel moeite om het niet te tonen maar hij is steeds moe en wil steeds slapen dat ben ik niet gewoon van hem ,ook mijn schoondochtertje ligt al een week in het ziekehuis zij is weer over haar toeren depressief ik kan er ook van meespreken maar werp het over mij ik heb leren zeggen wat er mij niet aanstaat en de DOKTER heeft mij veel geholpen met zijn goede raadgeefgingen maar de een verwerkt het zo en een ander kropt het op en op kroppen is zeker niet goed ik heb dat jaren gedaan nooit eens echt gesproken wat er was maar heb de raad van de Dr gevold en nu schrijf ik veel van mij af en dat helpt ook goede vrienden hebben doet ook veel ik heb een hele goede vriend en kan er goed mee praten en dat doet deugd ook mijn broer kan ik tegenwoordig goed mee praten en dat doet mij echt goed ook spreek ik meer met mijn man vroeger kon ik niet met hem praten ofwel had hij geen tijd of anders luisterd hij niet nu gaat het veel beter ik kan met hem praten en moet niks meer wegsteken hij is tot het besef gekomen dat ik al lang genoeg gezwegen had en nu luistert hij over onze problemen op de lange duur kan je niks meer verzwijgen en dat is veel beter nu wij vertrouwen elkaar toe wat er moet gezegd worden maar over mijn stil verdriet spreek ik niet om dat het hem zou pijn doen beter niks zeggen dan iets verkeerd zeggen nu ben blij dit eens op mijn blog te kunnen zetten heb al eendagboek ook geschreven maar dat komt nog wel dat ik daar aan voort doe ik ga nu stoppen en de volgend maal verder doen Julia
Ja alles is goed met mij voor het ogenblijk ja de winter is nog niet gedaan het weet niet wat het wilt vandaag regen morgen sneeuw en dan weer vriezen en zo vliegen de dagen voorbij en daar moeten wij ons aan passen ja vele mensen zitten in de kou geen eten en er wordt zoveel gedaan voor de vreemde landen maar ons land heeft ook nood aan hulp daar wordt ook niet veel aangedaan honger is er overal in de wereld zelfs in ons Belgenlandje en waar gaat dit allemaal eindigen de HEER heeft het LOT in zijn handen ja ik bid elke avond maar daar heb ik iets aan maar er is zo veel geweld in de wereld dat men echt bang zou worden nu met die cartoons eris altijd iets op een rel uit te lokken waar gaan we naartoe dat wordt veel gezegd niemand weet het en die stakingen waarom men moest vroeger ook leven maar met minder geweld ,ja dat moest eens van mijn hart zo voel ik me weer goed hoop dat alles beter wordt afwachten dat is de zin van het leven Julia
Over alles en nog wat daar gaat het over ja wij hebben geen TV hij ligt in panne en nu kan ik wat op mijn PC werken ,ik heb deze namiddag ook wat geschreven en toen belde mijn vriendin om te vragen of ik achter haar kindjes wilde gaan ja ik baby sit regel matig voor hen en ze zijn steeds blij dat ze bij ons mogen komen ja ze noemen ons meetje en peetje en dat maakt ons heel blij ,ze kunnen zo lief zijn ja 6jaar en 4 jaar en daar heb je veel plezier aan men zegt dikwijls het plezier dat je met kindjes hebt van vreemde wel daar heb je het meeste plezier aan en dat is waar ,wij onder vinden dat steeds als ze bij ons zijn de kleinste is steeds voor mijn man ze hangt aan zijn nek ze houd zoveel van hem en toont het echt met haar lieve oogtjes ja de rest vertel ik op een andere keer JULIA
Ja het is al weer Februari 2006,ja de tijd gaat vlug en zo heb ik weer wat meegemaakt ja mijn man heeft weer eens niet goed geweest en hij heeft weer in de kliniek gelegen die dag is hij naar het R kr geweest daar hij vrijwillig werk doet en hij is daar niet goed geworden ,ik was ook juist ziek en kon niet achter hem gaan ,maar hij belde mij op en hij weende gelijk een kind en hij zeg de ik heb zoveel pijn ik kon niks doen toen is de oudste kleindochter naar hem toegegaan en zij zag dat er iets mis was daar zij studeert voor verpleester kon zij het zien, toen heeft zij hem naar de kliniek gedaan en hij moest er blijven hij wist zelf niet meer wat er gebeurde met hem en dat heeft zo drie dagen geduurd tot ik zelf kon gaan om te kijken wat er gaande was toen ik in zijn kamer kwam weende hij en wist echt niet waar hij was ,maar met te spreken en alles uit te leggen wat er gebeurt was kwam het terug niet in een keer maar het kwam terug ik was al bzng dat hij het zelfde zou krijgen gelijk zijn overleden moeder ik weet hij heedt veel verdriet voor zijn ouders want het waren heel brave mensen en zij stonden steeds klaar om te helpen en dat was maar goed want van tyegen slagen zijn wij niet gespaard nu nog niet , toen hij onder zocht was zegde de DR dat hij zweren aan zijn maag had en dat die erge pijn daar van kwam en na 5 dagen mocht hij terug naar huis maar hij is nog niet te goed hij slaapt nog veel en niks is naar zijn gedacht ,ja nu kreeg ik te horen dat mijn TV afgesloten was mijn fout natuurlijk ik ben vergeten mijn distubrutie te betalen en zo zitten wij zonder TV maar gelukkig hebben wij nog plezier met naar de radio te luisteren ja dat is eens wat anders gelukkig heb ik nog mijn PC waar ik op kan werken en nu neem ik de tijd wat bij te schrijven ik lees ook gaarne maar mijn man verveelt zich maar daar kan ik niks aan doen hij moet maar leren hem met iets bezig te houden er zijn veel dingen die men kan doen juist zal ik enige dagen mijn serie's missen maar het is mijn eigen schuld moet maar opletten wat ik doe ik zal in het vervolg beter opletten wel ben ik gestraft want ik kijk gaarne naar de TV ik hoop dat het rap opgelost word maar voor het ogenblik heb ik geen geld moet afwachten tot ons pensioen komt en dat duurt nog wel een week ,ja dat is mijn verhaal vandaag en hoop dat het allemaal in orde komt ik ga nu stoppen over mijn zorgen te praten en kom terug met beter nieuws JULIA
