dit is een uitstekend voorbeeld voor de levenswijsheid: twee is tof, maar drie is teveel, want aan de ene kant trekt deze foto mij echt wel aan, maar anderzijds maakt ze me onrustig, omdat ik niet precies weet wààr kijken. normaal gesproken hebben we in een foto één hoofdonderwerp, waar de ogen bijna automatisch naartoe getrokken worden (soms kunnen er twee hoofdonderwerpen zijn, maar dan moet er een verband zijn, een zogenaamd spanningsveld). op jouw foto "wedijveren" drie onderwerpen voor die aandacht, zodat de blik blijft heen en weer springen van het ene naar het andere. ik heb me door jouw foto laten inspireren om met één van jouw mooie onderwerpen iets te maken wat sterk naar de sobere japanse tekeningen gaat. omdat jij ongetwijfeld talent én kreativiteit in je vingertoppen hebt, zou ik het schitterend vinden als je zélf wat zou eksperimenteren met telkens één, of hooguit twéé van deze voorwerpen (maar dan in een zinvol verband) en natuurlijk bewust rekening houdend met sterke lijnen en sterke punten (die zijn niet uitgevonden om jou te pesten, maar om je integendeel te helpen om sterke en boeiende fotoos te maken). ik wens je heel veel fotovreugde toe en zie graag twee volgende fotoos. warme groet van fjet.
Reacties op bericht (1)
14-09-2008
Kadreren
waar gaat dat naartoe alle grote schilders zijn dus verkeerd ik dacht dat sterke lijnen ,gevormd door personen of voorwerpen ,dienden om de aandacht naar het onderwerp te leiden
