Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
en vanmiddag waren ook Senne en Marlijn druk ermee
wat een schatje is het geworden
Het is opmerkelijk, dat de Kerstperiode altijd een innerlijke verzachting oproept in onze beleving. Voelt u dat ook ? Er is een hogere trilling merkbaar waardoor het lijkt alsof er een zachte deken over de Aarde wordt gelegd.
Het wereldse strijdtoneel verdwijnt voor even naar de achtergrond en we voelen ons stiller en ingetogen. Het is alsof er een golf van Liefde de wereld overspoelt. Kerstmis, een periode bij uitstek, waarin we weer even van het gevoel van Liefde, Harmonie en Eenheid mogen proeven. Vredelievende gedachten stromen door ons heen. Kon dat maar altijd duren denken we dan. Maar wat let ons. Het enige wat van u verlangd wordt is om die vrede en harmonie in u zelf te zoeken opdat de wereld blijvend in een hogere trilling wordt gebracht.
Als liefde vrij uit het hart kan stromen, kan er geen haat, jaloezie, oorlog en onenigheid meer bestaan. Dan zal Vrede de scepter zwaaien en zal Liefde oppermachtig zijn. Laten we allemaal ons innerlijk Licht schijnen, dat heeft meer waarde dan al die "kunstlichtjes" om ons heen.
Vroeger was echtscheiding iets onvoorstelbaars. Tegenwoordig is het haast gewoon geworden. Hoe komt dat? Omdat wij tegenwoordig op een heel andere manier in het leven staan dan onze ouders en grootouders. Wij leren om te werken aan onszelf, wij leren om zowel het mannelijke als het vrouwelijke in onszelf bewust te worden en wij zoeken naar een leven in gelijkwaardigheid. Al deze nieuwe inzichten – en dus: deze nieuwe manier waarop wij in het leven staan - heeft een grote invloed op werkelijk ál onze relaties. De tijd is daarmee voorbij dat we elkaar eeuwig trouw kunnen beloven: we kunnen alleen maar beloven elkaar trouw te blijven zolang onze liefde levend blijft. En echtscheidingen zullen we op een heel andere manier moeten benaderen: als een geschenk van vrijheid dat we de ander geven. Het zou heel goed zijn om zo’n echtscheiding met liefdevolle rituelen te voltrekken, in het openbaar, net zoals het huwelijk in het verleden in het openbaar werd voltrokken. Vaak gaan huwelijks- vriendschaps- of andere relaties stuk omdat een van beide geen relatie met zichzelf heeft. Dan zal deze eerst aan zichzelf moeten werken, voordat verdere beslissingen genomen kunnen worden. Wil deze dat niet, dan is er sowieso sprake van het einde van een relatie. In deze tijd worden wij ons meer en meer bewust dat het gaat om geestelijke groei, ofwel het gaan van de inwijdingsweg. Maar dat houdt in dat je ook zover uit elkaar kunt groeien dat er geen bruggen meer zijn. Kennelijk zijn breuken in relaties dus de keerzijde van onze geestelijke groei! Bij die groei gaat het om een groei in zelfstandigheid, zodat we in staat raken tot gelijkwaardige relaties, een groei in inzicht, zodat we daardoor ons bewustzijn ontwikkelen, en om een groei in waarachtige liefde (waar we niets aan verdienen, dus liefde ‘om niet’).
'Liefde luistert achter de woorden en hoort wat er eigenlijk in het hart van de ander omgaat. Zij beheerst de kunst van het zwijgen om de ander niet te kwetsen. Ook zwijgt zij omdat zij de ander niet de fouten wil afnemen die hij of zij als levensles nodig heeft. De ware liefde verlangt er niet naar de ander te bezitten, maar laat haar of hem juist vrij.'
Hans Stolp
De suprise die Michelle maakte voor een kindje in de klas van Glenn