Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
IK - JIJ – WIJ – GOD - LIEFDE ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Alles wat ik in jou afwijs, wijs ik in mijzelf af alles wat ik als niet OK in jou ervaar, ervaar ik als niet OK in mijzelf …
alles wat ik als niet-heel in jou ervaar, is niet geheeld in mijzelf …
dus ik wijs niets in jou af …. want dan wijs ik mijzelf af … ik kan enkel mijn wensen en grenzen met jou bespreken, en naar die van jou vragen …
jij en ik zijn de beide delen van het ene wij openbaren onszelf in elkaar
wij zijn Yin en Yang terwijl de liefde de omhullende en éénmakende cirkel is
jij bent de materiële manifestatie van mijn geestelijk bewustzijn en andersom
jij bent net zoveel materie als ik bewustzijn ben en andersom
er is niet meer “jij” dan dat mijn geest aan kan en andersom
er is geen ik er is geen jij
er zijn delen, de polen, de dualiteiten en er is het geheel … de heelheid
er is geest-materie-bewustzijn-tijd-ruimte
er is enkel
IK – JIJ – WIJ – GOD - LIEFDE
samen zijn wij één geheel
wij zijn beiden de helft van het hele, en spiegelen elkaar tot het geheel
wij versterken elkaar in de heelheid … en wij spiegelen elkaar in de halfheid …
~~~~~~~~~~~~
daar waar heelheid is, genieten wij daar waar halfheid is, leren wij
… zonder verwijten … … zonder oordelen … … zonder daders en schuld …
het dal is de voorbode van de bergtop en de bergtop is de voorbode van het dal
en dus is de liefde altijd goed
~~~~~~~~~~~~
in werkelijkheid kan ik jou nooit iets kwalijk nemen … want dan ik neem mijzelf ook van alles kwalijk … en dat doe ik niet, want ik leef niet in tekorten maar in en vanuit de goddelijke overvloed die mij enkel en altijd geeft wat ik nodig heb en waar ik mijn lessen kan leren
ik kan je enkel danken voor de lessen die ik dankzij jou leer
… dank … … dank … … dank …
dank-zij jou leer ik vreugde en genot kennen dank-zij jou leer ik pijn en verdriet kennen dank-zij jou leer ik vanuit het halve leven het hele leven kennen …
vanuit de halfheid ervaar ik de heelheid
dank-zij jou in mijn buitenkant leer ik mijn binnenkant kennen
liefde is nimmer een strijd zij is een verbindende leerschool
niet meer … niet minder
want wat er ook gebeurt, fijn of niet fijn … ik verbind mij sowieso meer met mijzelf … in jou …en door onze liefde … leer ik mijzelf en het leven steeds beter kennen…
dank daarvoor …
en als onze liefde, allereerst voor onszelf, en daarna voor elkaar, groot genoeg is, verbinden wij ons óók steeds meer met elkaar en met de liefde zelf …
liefde is geen romantiek liefde is geen relatie
liefde is een verbindende leerschool
liefde is veel groter dan romantiek liefde is veel rijker dan de relatie
liefde zelf is het onnoembare liefde is bewustzijn liefde is heilig liefde is geest liefde is spirit liefde is het goddelijke
liefde is de weg naar het hoogste zelf, en dus is liefde de weg naar God
zij is de innerlijke leerschool
zij is het heilige pad
zij is verbindende hartscommunicatie
zij is de enige en ware les in dit aardse duale bestaan
liefde is per definitie het “hier & nu” liefde kan niets en nergens anders zijn
als “liefde” in het verleden of in de toekomst is, is het geen liefde
alleen denken, voelen, hoofd en ego zijn in het verleden of in de toekomst
God is in het hier en nu liefde is in het hier en nu bewustzijn is in het hier en nu
de gevolgen van de liefde, de emoties voortvloeiend uit de liefde, en het verlangen naar de liefde; zij leven wél in het verleden of in de toekomst
maar de liefde zelf is, omdat zij goddelijk bewustzijn is, altijd en eeuwig in het onvergankelijke ongekende onbenoembare mystieke heilige vol-ledige bewuste hier en nu
de eenheidscirkel der liefde in het hier en nu ontstaat uit de Yin en Yang delen/dualiteiten van verleden en toekomst
ik kan wel vanuit het verleden mijn lessen in de liefde leren, en mij vanuit mijn liefdevolle en bewuste hart voornemen om die lessen in de eerstkomende honderd miljard “hier & nu’s” toe te passen
dát is wel liefde leer de lessen
wees bewust
leer God kennen in en door jouw liefdevolle bewustzijn
“tejshdkalama sdhjddkspowkfh.. ‘Inspiratie’ spreekt niet in verstaanbare tongen. Het stroomt, ongedwongen, als een samenkomst van energie. Een uitbarsting van verlangen. Je hart te horen.
Ik luister naar de stem, die zachtjes tot mij spreekt. Het onverstaanbare weet, dat er geen toeval bestaat. Zoals mijn onverklaarbare woorden hierboven, het begin van een nieuw gedicht beloven.
Inspiratie komt van boven. Of van binnen. Binnen in je en dan nog dieper. Vanuit het onderbewuste land, dat geduldig wacht, tot jij daar bent beland.
Het bewuste (was het wel zo bewust?) kuste, het onderbewuste land…. en daar, daar was het dan, daar kwam Inspiratie. Als een verzoening voor haar naasten, die samenleven en zelden luisteren, naar wat zij echt te zeggen heeft.
Maar nu dus wel.
Want, in Inspiratie’s handen, werd ik zacht geknepen, vervormd als klei, en warm als soepel deeg. Tot ik het inzicht kreeg dat ik mezelf moest openen en lekker laten gaan. Niet moet oordelen over het bestaan.
Ik werd een instrument. Voor leven en creatie.
Als na de laatste wee, wanneer het persen echt begint, en als je dan vol loslaat: Dan komt daar het Kind.
Het is als een geboorte van een nieuw idee.”
door
Katja de Man
Wildevrouw
***
Je schildert op een enorm doek, speelt theater op een nog groter toneel en dagelijks schrijf je een stukje verder aan je levensverhaal. Je verzamelt kleuren, geuren, geluiden en gedachten en kookt daarmee verbluffende gerechten, die je soms wel, soms niet kan eten, maar altijd voedzaam zijn. Je fotografeert herinneringen en visualiseert toekomstbeelden die immer uitkomen. Het leven is kneedbaar.
Kneedbaar als de zachte klei die middels je handen, creativiteit en intenties wordt gevormd tot een uniek beeld. Een film die je zelf volledig mag produceren, waarin je de juiste mensen uitkiest die het beste bij het script passen, de versies zelf monteert en waarin je de regie in eigen hand houdt.
Het belang van de kunstenaar in de maatschappij is niet te onderschatten.
Een kunstenaar moet altijd alles uit zichzelf halen. Gebruik maken van het talent dat hem gegeven is. Er is niemand die tegen een kunstenaar zegt; en nu weer aan de slag! Nee, die verantwoordelijkheid voelt de kunstenaar zelf; overtuigt van de noodzaak zijn stem te laten gelden, zijn boodschap de wereld in te lanceren, een (maatschappelijke) discussie uit te lokken, emoties te bevrijden of de wereld esthetisch wat aangenamer te maken. Vrijheid is de gemene deler van alle kunstenaars. Je eigen pad durven bepalen. Mogen zijn wie je bent. Met alles wat er in je zit: je rariteiten, excentriciteiten ofwel met datgene wat jou uniek maakt. Authentiek.
En dan dat eeuwige geloof in zelf: ook als de wereld zijn creaties niet kan waarderen, moet een kunstenaar de kracht blijven vinden om in zichzelf te geloven. Die kracht is gebaseerd op overleving. Verliest hij deze, dan belandt hij in de goot.
Creativiteit is niets anders dan het zien van mogelijkheden en oplossingen.
Die ene kleur toevoegen die het hele schilderij ophaalt. Dat ene woord weg laten, waardoor het gedicht krachtiger wordt. Het risico nemen finaal op je bek te gaan, met als gevolg opnieuw te moeten beginnen, een andere weg in te slaan, om dan opeens tot de oplossing te komen die dat ultieme kunstwerk creëert!
Wanneer ik schilder bedenk ik me weleens dat het schilderij al weet hoe het eindresultaat er uit gaat zien en het enige wat ik hoef te doen is het schilderij me de weg te laten wijzen, het penseel losjes in mijn vingers te nemen en over het doek te laten glijden; tot me te laten spreken. Een gedicht komt er moeiteloos uit wanneer ik dicht bij de stem van mijn hart blijf. Mijn hart fluistert me de woorden toe en het enige wat ik hoef te doen is ze op te schrijven. Inspiratie in overvloed:
Het leven is maakbaar
Het is niet zo dat alles wat er gebeurt voortkomt uit eigen creatie. Het leven zet je verfpotten voor. Rode verf vol met liefde en lust. Zwarte verf vanwege tragische, verdrietige momenten. Paarse verf die druipt van spiritualiteit, bezinning en synchroniciteit. Gele verf verwarmd door de zon. Blauw gevuld met emoties. Groen als gras. Wit, puur als een onbeschreven blad. Goud. Licht.
Het zou zonde zijn deze verf te laten opdrogen in de pot. Dus meng, beschilder en creëer! Het leven is een grote bron van Inspiratie! Jij weet diep van binnen wie jij bent en wat jij te doen hebt op deze wereld. Jouw dromen en visioenen zijn niet uit het niets gegrepen; zij zijn het materiaal waar jij mee gaat componeren. Zij vertrouwen op de instrumenten die jij tot je beschikking hebt!
Jij, als kunstenaar. Jouw leven. Jouw Meesterwerk.
Kuddes geiten, honden, katten, duiven, parkieten, karpers, paarden en varkens vonden jarenlang een veilig thuis bij Norma Miedema. Kortsluiting maakte daar op 7 juni een einde aan. „Voortaan heb ik twee levens. Eén voor en één na het inferno.”
Norma Miedema tussen haar dieren die de vuurzee hebben overleefd.
"Ik moet nu sterk zijn."
Norma Miedema radeloos na brand in onderkomen voor verstoten dieren
Paradijs in de as
Marie Thérese Roosendaal
Kuddes geiten, honden, katten, duiven, parkieten, karpers, paarden en varkens vonden jarenlang een veilig thuis bij Norma Miedema. Kortsluiting maakte daar op 7 juni een einde aan. „Voortaan heb ik twee levens. Eén voor en één na het inferno.”
De geblakerde puinhopen na de allesverwoestende brand die 7 juni in Norma's Universum toesloeg.Foto: Johannes Dalhuijsen
Op zijn drie pootjes hinkt een ’vuilnisbakkie’ over de zwartgeblakerde puinhoop. Een herdershond snuffelt en wroet onder verkoold hout. „Er liggen nog resten, denk ik. Gisteren bracht hij me de kaak van een kat.” Schijnbaar onbewogen zegt Norma Miedema (48) het, maar in haar ogen staat de verschrikking te lezen.
Haar twaalf andere honden drommen om haar heen, een bruine koe met overgewicht komt aangeschommeld en een koddig geitje huppelt met bokkensprongen op haar af. Ze geeft haar levende have hier eens een aai, krauwt daar wat achter een oor, klopt een flank, duwt een opdringerige hondensnoet weg.
Van haar zo prachtige boerderijtje in het Friese Ferwert staat nu alleen nog een half muurtje overeind, de rest is tot de grond toe afgebrand. Het golfdakje van een schuurtje is gesmolten tot een druipsliert.
Die allesverwoestende brand sloeg in de middag van 7 juni toe in Norma’s Universum, zoals ze haar dierenparadijs noemt. „Kortsluiting onder een zogeheten lasdop in de badkamer, ik merkte het omdat de lamp uitging. Onder een dakje zat riet, het stond meteen in lichterlaaie. Die vlammen, een inferno. Ik dacht altijd dat vuur rood was, maar het is geel, kanariegeel. Het is duivels.”
Norma dacht maar aan één ding. Niet aan haar schilderijen, niet aan de fotoboeken van haar jeugd, niet aan haar mobieltje, niet aan het gouden horloge van haar vader, dat ze op zijn sterfbed kreeg. Alleen haar tientallen dieren telden.
„Ik heb de twaalf paarden en het blinde veulen naar buiten gejaagd, de honden. De paniek onder de dieren was groot. Twee katten liepen steeds weer terug naar binnen. Misschien uit angst voor al die mensen, het stond snel zwart van de kijkers. Drie mannen hielpen en pakten de dieren aan, zelfs hond Nino, terwijl ik nog schreeuwde dat hij bijt.”
Veel van haar 28 katten zijn dood: „Of nog vermist. Onder het puin heb ik, met hulp van een man met een grijpmachine, veel kadavers vandaan gehaald. Ik herkende ze stuk voor stuk, ik wéét gewoon wie het zijn. Van de tachtig vissen hebben het er maar vier overleefd. En dan zeggen mensen: mwah, het is maar een vis, mwah, het is maar een vogel. Maar voor mij zijn het net zulke levende wezens als honden en paarden. Eén koikarper had ik al 21 jaar, hij at uit mijn hand. En parkiet Mascara zat altijd op mijn hoofd en ging zelfs mee onder de douche.”
„In een interview had ik ooit gezegd dat ik voor mezelf alleen mascara kocht. Kreeg ik van een lief mens een donatie voor mascara. Maar van dat geld kocht ik de parkiet. Ik heb hem Mascara genoemd, dan klopt het toch.” Dan overvalt haar dat rauwe besef weer. „Ik kon hem niet redden, ik greep mis.” Verdriet vult haar ogen: „Het is één nachtmerrie.”
Het hartveroverende varken Varkie verorbert luid smakkend wat hondenkoekjes. „Onfatsoenlijk beest”, grinnikt Norma door haar tranen heen.
Twintig jaar geleden nam ze uit Griekenland, waar ze op vakantie was met haar tweelingzus, een verstoten veulentje mee. „Op de achterbank van een Audi.” Het was de eerste van een lange reeks gedumpte, verstoten, mishandelde, ondervoede, verwaarloosde, gehandicapte en zieke dieren. Een eigentijdse Noach: „Ik had van elke soort minstens twee.”
In haar slaapkamer bubbelde de metersgrote vijver vol vissen, en naast haar bed was een jungle aan groen voor de papegaaien, duiven en zebravinkjes. Vogels, honden, vissen, katten, kippen, paarden, varkens, geiten: de hele menagerie accordeerde wonderwel. Met verf zette Norma haar handafdruk op de flank van de grotere dieren: „Rood als bloed, omdat ik ’mijn universum’ met bloed, zweet en tranen had opgebouwd. Met al mijn mozaïeken was het huis eigenlijk mijn grootste kunstwerk. Ik heb nu alleen nog wat ik aanhad, maar dát boeit me niet.”
Op haar erf bivakkeert ze nu in een caravannetje, voor de honden is er een zeecontainer. „Mensen zijn zo lief, ze brengen voer, zelfs een vest voor mij, en op Facebook zijn acties gestart.” (zie normasdieren.nl of normasuniversum.nl).
Overdag is ze stoer: „Ik heb ook nog een lammetje, dat om de drie uur de fles moet. ’s Nachts flip ik, schreeuw ik het uit. Oerkreten. Dan denk ik aan Mascara, dan schieten me meteen die andere dieren te binnen. Ik moet uitkijken, ik ben één keer in mijn leven doorgedraaid, dát nooit meer. Ik moet sterk zijn, voor mijn dieren.”
De kans op een hittegolf neemt volgende week sterk toe. Vanaf dinsdag stroomt tropische lucht naar Nederland. In Frankrijk en Spanje, lopen de temperaturen zelfs op naar 35-40 graden. Bij ons worden volgende week op meerdere dagen maxima berekend tussen 25 en 32 graden.
t Lijkt mij dus wel een verstandige zaak om een mini zwembadje bij de Action te gaan halen en zie mijzelf al zitten .
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
;)
;)
