Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ik wens je sterrenlicht in je ziel, de hemel in je hart, en wonderen in je leven tijdens deze wonderlijke tijden
13-11-2016
Overgave aan de hele werkelijkheid
Jezus zei: Gelukkig de mens die heeft geleden en het leven gevonden.
Gelukkig de mens die heeft geleden? Wat moeten we daar nu mee?
Het moet voor de Joodse tijdgenoten van Jezus in elk geval een verbazingwekkend vreemde uitspraak zijn geweest, schokkend lasterlijk zelfs. Het lijden was toch een straf van Jahweh op de zonde? Mozes was daarover toch duidelijk geweest? In het Bijbelboek Deuteronomium laat hij weten dat Jahweh als een rechter over het leven regeert. Wie hem volgt zal beloond worden, wie dat niet doet zal gestraft worden met ellende in alle mogelijke vormen. En latere Bijbelboeken zijn er niet onduidelijk over dat alle rampspoed die het Joodse volk keer op keer treft, een terechte straf is op de ongehoorzaamheid aan Jahweh.
De profeet Ezechiël laat Jahweh zeggen: 'Ik zal u niet ontzien en geen deernis hebben, maar Ik zal uw wandel aan u vergelden, uw gruwelen zullen op u neerkomen, en gij zult weten, dat Ik de Here ben.'
En de profeet Hosea voegt daar nog aan toe, eveneens sprekend namens Jahweh: 'Samaria moet boeten, omdat het weerspannig is geweest tegen zijn God. Door het zwaard zullen zij vallen, hun kleine kinderen zullen worden verpletterd, hun zwangere vrouwen zullen worden opengereten.'
Zo, dat is klare taal. En het is niet moeiljk vele andere vergelijkbare uitspraken te vinden in het Oude Testament.
Maar Jezus verlaat deze wraakzuchtige zienswijze en breekt er nadrukkelijk mee. In het Nieuwe Testament wordt verteld dat hij zich mengt met melaatsen en andere verschoppelingen. Daarmee laat hij zien dat niemand buitengesloten is van de naastenliefde waartoe hij oproept. Niemand, werkelijk niemand. Ieder mens is een naaste. Het antwoord van Jezus op het menselijk lijden is niet een beschuldigende vinger, maar barmhartigheid zonder oordeel. Dat is misschien wel het meest kenmerkende verschil tussen Jezus en het Oude Testament.
Dit logion past bij die revolutionair nieuwe houding van Jezus tegenover het lijden, maar voegt daar nog iets wezenlijks aan toe. Het laat zien dat de bereidheid het lijden oordeelloos te aanvaarden als deel van het leven, je tot heel mens maakt, tot ‘een levende’ in de symboliek van de gnostiek.
In het vorige logion spraken we al over de illusie van verlichting. Je kunt jezelf er een beeld van vormen hoe het is om verlicht te zijn en vervolgens jezelf gaan verbouwen om in dat beeld te passen. Zo'n illusie over het verlicht zijn kan het idee bevatten dat je als verlicht mens niet meer zult lijden, dat je daar dan boven zult staan. Maar met die gedachte, met dat ideaalbeeld van de verlichte, plaats je jezelf buiten je eigen heelheid als mens, buiten het leven.
Waar het steeds om gaat in het Thomasevangelie is de heelheid als mens. Die heelheid kan men niet verwerven door zichzelf op welke wijze dan ook te amputeren. Maar ook niet door de werkelijkheid te willen veranderen.
Het lijden is een onontkoombaar deel van het mens-zijn. Het is de andere kant van de liefde. We lijden bijvoorbeeld om het verlies van een dierbare omdat we deze medemens liefhebben. Onvoorwaardelijke liefde kan alleen bestaan in combinatie met de onvoorwaardelijke bereidheid tot het ervaren van de pijn die het leven ons soms ook aandoet.
Het zal niet lukken om als ‘verlicht’ mens alleen maar de pijnloze helft van de werkelijkheid te willen hebben en te streven naar een leven zonder lijden. Wie een heel mens wil worden zal de werkelijkheid als geheel moeten omarmen, met alles erop en eraan, zonder enig voorbehoud. Dat heet overgave. Overgave is onvoorwaardelijk. Alleen die overgave zal de mens ook de diepst mogelijke levensvreugde kunnen brengen. Als men die vreugde wil, zal men ook het lijden erbij moeten nemen.
Dat men om een heel mens te kunnen worden de werkelijkheid in z'n totaliteit zou moeten omarmen, is een standpunt dat vaak protest oproept. Want men verstaat dan dat je alles maar goed zou moeten vinden. Maar dat is helemaal niet wat hier bedoeld wordt. Dat je alles goed zou moeten vinden is een bedenksel, een opgelegd mentaal oordeel. Overgave betekent ook het loslaten van zulke opgelegde oordelen. Pas dan kan de werkelijkheid aan je verschijnen zoals die is, in heel zijn oneindige verscheidenheid, zonder iets daarvan buiten te sluiten. Dan heb je het leven gevonden. Dan is er emotionele openheid. Dat is de bereidheid geraakt te worden in het hart zonder voorwaarden.
Die onvoorwaardelijke bereidheid geraakt te worden kan heel goed tot gevolg hebben dat men een heftig innerlijk protest ervaart over een bepaalde toestand of handelswijze. Maar je kunt ook instemming ervaren, bijvoorbeeld in de vorm van een gelukservaring. Protest en instemming van het hart vormen dan de innerlijke richtlijnen voor het menselijk handelen, en niet de van buitenaf opgelegde oordelen. Die ervaringen zijn de boodschappers van de ziel. Daar heb je iets mee te doen. Dat zijn de opdrachten die het leven zelf je geeft.
Uit: Bram Moerland Thomas Evangelie Het weten van een ongelovige AnkhHermes 2014
Een wijs en liefdevol mens worden, wie wil dat niet? Haast iedereen wil dat wel, dus dat is het probleem niet. Het probleem zit hem meer in de vraag hoe je dat bereikt. En toch is het, hoe moeilijk ook, tegelijk zo eenvoudig:
Durf in alle kwetsbaarheid jezelf te zijn en wees echt. Dan zal de ander geraakt worden door wat er van jou uitgaat: door de kleur van je woorden, door de blik van je ogen en door de openheid van je gezicht. Durf maar!
Wees je bewust dat alle gebeurtenissen in ons leven ons iets willen leren en een les bevatten. Wie bereid is aan deze lessen te groeien en te rijpen, hoe pijnlijk ze soms ook zijn, die wordt een wijs mens van wie vrede uitgaat.
Wees eerlijk en overschreeuw jezelf niet. Denk niet dat je een ander behagen of vermaken moet, maar schenk de ander jezelf, zoals je bent. Dan zal de ander van je houden om wie je bent en niet vanwege je prestaties of de rol die je speelt.
Laat alles los wat jou van jezelf en dus van je ware wezen vervreemdt. Vermijd de mensen bij wie je niet jezelf kunt zijn. Laat los wie en wat je naar beneden haalt en je van je innerlijke rust berooft. Pas dan zal je de nabijheid gaan ervaren van die andere, die geestelijke wereld.
Realiseer je dat je niet altijd gelijk hebt en wees bereid je fouten te erkennen. Wie daartoe in staat is, beoefent de ware deugd van nederigheid.
Word je bewust van de stille bron in jezelf die zijn inzicht en zijn hogere weten in jouw hart en ziel wil laten uitstromen. Alleen dan word je een wijs mens, een houvast voor anderen.
Durf maar en ga er voor! Hoe vaak je ook faalt, het maakt niet uit. Het gaat erom of je de moed en het uithoudingsvermogen hebt om er steeds weer voor te gaan. Ga er maar voor. Dan zal je ervaren hoe wij in al onze zwakheid gezegend worden.
Een trauma verwerken. Ai hoe doe je dat? vooral waneer het niet tastbaar is.... Wees gerust.... op de juiste tijd ....zal het zich weer aan je tonen. het moment waneer jij ...bewust wordt van jezelf. Waneer jij bewust leert kjjken! En de waarheid onder ogen durft te komen. Ja dat vergt moed en lef.... Maar durf het aan.....maak die stap... Die stap die jou tot bevrijding zal leiden.
Ga je het aan? Durf je werkelijk te kjjken? Of sla je weer op de vlucht?
Je kunt blijven rennen ...voor wat je niet wilt zien of voelen ... Maar het zal je blijven achter volgen...tot dat jij de pijn HERKENT/ERKENT! En JIJ bereid bent het een plekje te geven. Wees moedig .... En sluit je ogen niet. Geef het de ruimte om er te mogen zijn. Omarm het.... geef het JOU...liefde....wat het zo verdient. Zodat de heling plaats kan vinden, en dr weer ruimte komt.... Voor mooie nieuwe dingen. Haal die bezem door je hart... Als een schone frisse wind... Die jou weer......met alles .... Op een liefdevolle manier..... VERBIND😉
Ik kies om lief te hebben, Ik heb niet lief omdat iemand lief is,
Ik kies om respect te hebben, Ik respecteer niet omdat iemand respectvol is,
Ik kies om verantwoordelijk te zijn, Ik ben niet verantwoordelijk omdat iemand mij dat zegt,
Ik kies ervoor om eerlijk te zijn, Ik ben niet eerlijk omdat de ander eerlijk is,
Ik kies om te verbinden, Ik verbind niet omdat de ander eerst met mij verbind,
Ik kies ervoor om zuiver te zijn, Ik ben niet zuiver omdat de ander zuiver is,
Mijn kracht, Is mijn keuze trouw zijn, Durven leren hierin, Durven groeien, Toegeven dat ik niet perfect ben, Maar elk moment mijn best doen,
Om lief te hebben, Respect te hebben, Verantwoordelijk te zijn, Eerlijk te zijn, Om verbonden te zijn, Zuiver te zijn, Ongeacht wat de ander doet,
Be the Change, Samen, We zijn elkaars voorbeelden, We motiveren elkaar, We stimuleren elkaar, Om ons beste zelf te zijn,
En geluk, Ontkiemt, In elke cel van ons lichaam, Als we onszelf overtreffen, En groeien in onvoorwaardelijke liefde met al dat is, Een keuze, Om te groeien in geluk en je Bron, Waarin je moeiteloos je beste zelf bent,
en ja.. zo voelt het ook voor mij
Het verleden ontglipt je en je hebt de toekomst nog niet in handen.
Alleen het heden behoort je toe, het ligt in je handen als een grondstof die bewerkt moet worden. Je hebt een minuut, een uur, een dag... Die minuut, dat uur, die dag behoort je toe en probeer ze te beleven in klaarheid. Zodra je de ruimte tussen jou en de goddelijke wereld hebt vrijgemaakt, zul jij ook kunnen zeggen dat de toekomst jou toebehoort. Jouw toekomst is vreugde en licht. En laat je niet beïnvloeden door mensen die alleen maar moeilijkheden en ongeluk voorspellen, want ze weten niet wat de waarachtige toekomst is, noch hoe deze te scheppen. De ongelukken, dat is het verleden, niet de toekomst. Om zich te openbaren wacht de toekomst, dat wil zeggen de waarachtige toekomst van de zonen en dochters van God, tot het verleden is uitgewist. Maar dat betekent niet dat de toekomst niet al in opmars is. In werkelijkheid leeft zij, ze is er al: jij bent bezig haar te creëren.
Even wat kiekjes van de andere site geplukt en dit filmpje gemaakt
Zo kom ik weer helemaal in de juiste sfeer.
Al heel veel mensen mogen enthousiastmeren
of hoe we t mogen noemen
wat een rijkdom al die blijdschap die dit geeft.
Het Lied van de Liefde Liefde leert ons kijken met ons hart, en niet met ons hoofd. Zij kan ontroerd worden door wat zij leest op het gezicht van de ander. De liefde denkt niet in etiketten, maar heeft een open oog voor het unieke van ieder mens. Liefde luistert achter de woorden en hoort wat er eigenlijk in het hart van de ander omgaat. Zij beheerst de kunst van het zwijgen om de ander niet te kwetsen. Ook zwijgt zij omdat zij de ander niet de fouten wil afnemen die hij of zij als levensles nodig heeft. De ware liefde verlangt er niet naar de ander te bezitten, maar laat haar of hem juist vrij. Liefde is je hart openen en kwetsbaar durven zijn. Wie dat doet, zal geraakt worden door de lichtval op een gezicht of door een kind dat op de schouders van zijn vader zit. Zo weeft de ware liefde draden van verbondenheid van hart tot hart. De liefde oordeelt niet, maar is bescheiden en terughoudend. Daarom kiest zij nooit voor meedogenloze eerlijkheid, maar houdt zij rekening met wat het hart van de ander aan kan en op dat moment nodig heeft. De ware liefde spreekt daarom uit wat de ander nodig heeft, en niet wat wij zelf zo graag willen zeggen. Liefde is niet zozeer geven en nog eens geven. Zij weet dat het de hoogste gave is om de ander toe te laten in je hart. Meer dan wat ook heeft de ander vooral onze aandacht nodig en een open hart dat de ander omhult met respect en warmte. Liefde weet ook hoe belangrijk het is jezelf lief te hebben: wie zichzelf niet liefheeft, kan net zo min van een ander houden. De liefde weet grenzen te stellen en nee te zeggen wanneer dat nodig is om bij jezelf te kunnen blijven. Zij is dan ook in staat met respect en verwondering naar zichzelf en naar de eigen levensgang te kijken. De ware liefde wordt geboren in ons hart. Zij komt voort uit ons hoger zelf, en is daarom onvoorwaardelijk en belangeloos. De liefde die uit ons ego voortkomt, is daarentegen egocentrisch en op zichzelf gericht, meer dan op een ander. De ware liefde vraagt ons steeds opnieuw de weg te zoeken vanuit ons ego naar ons hoger zelf, want alleen dán kan zij zich in ons ontvouwen naar haar ware aard. Liefde maakt ons mooi. Zij gaat ons na onze dood voor en brengt ons naar ons ware thuis. De eigenlijke waarde van een mens ligt in de kracht van zijn of haar liefde. Vertrouw je daarom toe aan de liefde. Stel je hart open voor haar, en deel ervan aan wie maar ontvangen wil. En weet: alleen de liefde is in staat de aarde en de mensheid genezing te brengen.