Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Het snijdt diep in mijn hart om in de media al die oorlogen om me heen te zien, vooral wanneer het gaat om angst en het verdriet in de ogen te zien van de veeeele slachtoffers.
Belangrijk is nu dan ook om vrede in onszelf steeds beter te voelen, steeds dieper en dieper.
Het blijft voor mij een vastberaden en intens wezenlijk deel van mijn leven .....
Liefde uitzaaien in energie en daden .....
Menselijke bereidheid om in
LIEFDE EN VREDE NOOIT OP TE GEVEN ....
Develop the heart Work for peace in your heart and in the world Work for peace.
Never give up No matter what is happening No matter what is going around you.
Je mag nu loslaten. Al je oude angsten en pijnen laten gaan. Je hoeft die last niet langer met je mee te dragen. Andermans problemen zijn niet langer de jouwe voortaan.
Kijk nog één keer om en laat je tranen stromen om wie je wortels, ketenen of vleugels gaf. Maak je los van dat verleden. Van ego, duisternis en macht. Ze wisten niet wat ze deden.
Je mag nu worden wie je in werkelijkheid bent. Niemand zal nog ooit jouw innerlijk verstoren. Volg het pad van Liefde dat voor je open ligt. Bevrijdt en wederom geboren.
Je bent niet je ervaringen, maar wat je van ze leert
Een grote oorzaak van onrust is vaak als volgt: we identificeren ons zo veel met bepaalde ervaringen dat er een tijd komt dat we niet weten hoe we de toeschouwer van het spel kunnen onderscheiden.
Tegelijkertijd zijn pijnlijke ervaringen degenen die het meeste opvallen en die de grootste psychologische en lichamelijke invloed op ons hebben.
We moeten die overtuiging loslaten als we de persoon willen worden die we willen zijn. Begrijp dat jij niet bent wat er met je gebeurt, maar de fundering die opslaat wat jij ervaart. Je bent niet wat je ervaart, maar wat je ervan leert.
De uitleg ligt in de evolutie
De mens wordt voortdurend blootgesteld aan gevaar en de afdruk van over-enthousiasme en angst is slapend binnenin onze moderne geest, ook al is het niet altijd merkbaar. Daarom behandelen wevanuit het individuele niveau de pijn als iets dat is ontstaan om ons te vernietigen. Deze overtuiging maakt ons op individueel gebied zwak en mijdend en op sociaal gebied achterdochtig.
Deze ziekelijke cyclus geneest geen wonden: je moet stoppen met lijden om te beginnen met stromen en daarvoor moet je twee begrippen die zijn onthuld in de recente generatie gedrachtstherapiën verduidelijken: “Je moet onderscheid maken tussen je ik-context en je ik-inhoud.”
De pot en de substanties
Stel je een glazen pot voor. Hij ziet er sterk en consistent uit, maar we weten dat bepaalde omstandigheden kunnen veroorzaken dat hij valt en breekt, door een ongeluk of met opzet.
Deze pot neemt al lang een belangrijke plaats in de woonkamer van een huis in. Het heeft iets speciaals. Iemand heeft beslist om zijn deksel te versieren om hem aantrekkelijker te maken en schrijft de woorden “pot voor alles” erop, nadat de jam die er oorspronkelijk in zat op was.
In de loop der jaren hebben de bewoners van het huis, de spelende kinderen en zelfs de gasten verschillende dingen dingen in de pot gestopt. Ze doen er munten in en plakken briefjes aan de buitenkant. Het wordt gebruikt voor “de jacht op kakkerlakken”, er hebben lucifers ingezeten, huwelijkscadeaus, spijkers, pennen, hij is schoongemaakt met bleekmiddel, hij is door de wierook gegaan en als iemand hem een tijdje vergat, verzamelde hij veel vuil en stof.
Maar de pot werd altijd op de plank bewaard. Als je naar het huis ging en iemand zou je vragen wat je ziet als je ernaar kijkt… wat zou je dan antwoorden? Zeker, je zou duidelijk aangeven dat het een glazen pot is.
Nu zul je je afvragen wat het nut van dit verhaal is. Nou ik kan je dit vertellen: het is geen verhaal over een glazen pot, maar een metafoor voor het leven.
ik heb veel meegemaakt, maar er is één ding dat altijd hetzelfde blijft: IKZELF
Net als de glazen pot, heb jij ook een onveranderlijke en inherente essentie. Je hebt teleurstellingen en verwaarlozing ervaren, je hebt geleden onder onverschilligheid, verraad en bent gekwetst door de slechte bedoelingen van anderen. Een groot deel van deze schade blijft binnenin je en daarom ben je iemand geworden die achterdochtig en zelfs kluizenaar-achtig is geworden.
Zeer negatieve dingen worden steeds weer toegevoegd aan wie je bent van binnen, maar deze keer stopt niemand anders dan jij het daar. Je hebt angst, verlies van interesse, schadelijke herinneringen en eindeloze tranen opgeslagen. Als je dat potje vol blijft stoppen, zal je echt breken, dus stop met het vol te stoppen met dergelijke langdurige negatieve dingen.
Ga terug naar je essentie en je ware zelf, waarbij je beseft dat zolang je leeft, goede en slechte dingen altijd zullen gebeuren. Maar je zult er nog steeds zijn en de wereld zal je herkennen.
Pak je ervaringen bij de horens en ga verder met jezelf zijn
De wetenschap dat alleen jij verantwoordelijk bent voor het pad dat jij in het leven kiest, is een grote verantwoordelijkheid, maar door die verantwoordelijkheid win je vrijheid.
Gebruik dus alles wat je hebt geleerd om te leren en levenslessen op te doen gebaseerd op jouw eigen ervaringen. Vergeet er een aantal, verander er een paar en lach om de rest. Hernieuw of sterf.
Ga terug naar het zijn van de persoon die een diversiteit aan ervaringen verwelkomt. Of laat je onderdompelen in alles wat er gebeurt, zodat je essentie het positieve raakt en je dichter en dichter komt bij waar je naartoe wilt. Ontdoe je van datgene wat niet de moeite waard is om voortdurend over na te denken, want het heeft niets te maken met jou, zelfs als je het hebt meegemaakt.
Dat is wijsheid, maar het is ook weten hoe je jezelf kunt bevestigen voor de wereld door openlijk te zeggen dat je de goede en de slechte dingen onder ogen hebt gezien en weer bent herenigd met je essentie. Omdat je hebt geleerd dat je niet bent wat je ervaart, maar de essentie bent die de ervaringen verwelkomt en hen ook weer laat gaan.
Hoeveel gelovigen wachten op de komst van de Messias,
die op aarde weer een goddelijke orde zal vestigen!
Zij wachten, wachten en aangezien ze zich daarmee tevredenstellen,
laten ze de Messias voorbijgaan zonder Hem te zien of te voelen. De waarheid is, dat de Messias niet alleen al gekomen is,
maar dat hij alle dagen komt en zal komen. Dat de mensen hem niet ontvangen,
komt omdat zij hem verwachten zoals ze een reiziger verwachten
die uit een trein op het perron van een station stapt. De christenen verwachten de wederkomst van Christus…
Maar die is er al, hij manifesteert zich iedere dag als licht,
als stromen van zuivere energie,
waarvoor we klaar moeten zijn om ze te ontvangen. Als we deze aanwezigheid niet voelen,
is dat omdat we nog niet zijn ingezaaid in de spirituele aarde.
Is dat eenmaal wel het geval,
dan zullen we zijn als graan dat opkomt onder invloed van het licht,
de warmte, de regen en de dauw. Dan zullen zij ook beginnen te groeien en met bladeren,
bloemen en vruchten bedekt worden. Ziedaar de komst van de Messias of de terugkeer van Christus.
~☼~
Omraam Mikhael Aivanhov
Steil is het pad naar de burcht van geloof. Wendt uw denken naar scheppingsvreugde. Verdrijft oppervlakkige gedachten
en weest bereid de door Ons gezonden trillingen te ontvangen,
opdat u de geest in verrukking moge brengen.
"En dan kies je voor jezelf, om meer te luisteren naar je eigen stem en gevoelens, en dan wordt de ander boos en begin ik me schuldig te voelen dat ik kies voor mezelf. Daardoor zet ik dat weer op de rem, is de ander gelukkig en voel ik me diep van binnen weer ongelukkig."
Dit is een lus waar veel mensen in zitten. Je voelt dat je het graag anders wilt, bent bereid om belangrijke keuzes voor jezelf te maken en wordt dan geconfronteerd met een omgeving die in de weerstand gaat tegen jouw verandering.
De ander reageert boos, verdrietig, of begint op enige andere wijze je te manipuleren, doordat jouw verandering ook een verandering voor hen inhoudt waar zij niet bewust voor hebben gekozen.
Eigenlijk bots je tegen de angst voor verandering aan van de ander, degene komt in de overlevingsstand en gooit alles in de strijd zodat jij maar blijft doen wat je altijd al deed en alles blijft zoals het altijd al was.
Het belangrijkste aan deze tijd is volgens mij leren om op eigen benen te staan. Wanneer je op eigen benen staat, val je niet om wanneer iemand uit je leven verdwijnt. Dat wil niet zeggen dat je niet wordt geraakt of niet verdrietig mag zijn, het wil zeggen dat je in jezelf een stevig fundament hebt waar je op kunt bouwen, dat je energetisch niet afhankelijk bent van een ander, dat je jezelf kunt redden wanneer er grote veranderingen in je leven voorbij komen.
De verandering is er altijd, is er altijd al geweest en zal er altijd zijn. Niets blijft ooit hetzelfde en grote veranderingen kunnen zo maar op je pad komen. Maar je kan ze ook bewust zelf in werking zetten.
Leren omgaan met de reacties van anderen is een belangrijk onderdeel van dit proces. Het laat je zien in welke kluwen van overtuigingen en gedachten je "vast" zit, in hoeverre je op eigen benen staat, en hoe je omgaat met je eigen grenzen. We zijn in zo'n situatie vaak geneigd om naar de ander te wijzen, terwijl dit hele proces eigenlijk om jou draait. De ander heeft zijn eigen proces en is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen emoties en gevoelens.
Schuldgevoelens laten je zien dat je van het gebaande pad afwijkt, je gaat niet meer mee in het karrenspoor wat al is, en dat is een teken voor het ego om de alarmbellen te doen afgaan. Voor de lieve vrede kun je daarop reageren door weer terug te stappen in je oude gedrag en alles te laten zoals het is. Maar verwacht niet, dat wanneer het gevoel van willen veranderen van binnenuit komt, dat je je geluk en je kracht vindt door te blijven zitten waar je zit.