Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ik wens je sterrenlicht in je ziel, de hemel in je hart, en wonderen in je leven tijdens deze wonderlijke tijden
05-01-2017
<3 HET GROOTSTE GEHEIM <3 Sinds ik weet wie ik ben zie ik in de spiegel andere ogen ’t is net of ik vroeger door mijn hersens werd bedrogen
niet dat ik kleurenblind was maar misschien wel zieledoof dat ik alles wat mijn onechte ik ik niet wilde horen, gemakshalve óók van mijn netvlies schoof
met de ogen der verwachting keek ik toen van buitenaf en zag slechts mijn gewenste “ik” besef ik mij nu achteraf
het vanzelfsprekende plaatje zag ik destijds overal weerkaatsen dat ik leefde in gevangenschap kon en wilde ik niet plaatsen
met mijn zintuigen creëerde ik een onechte werkelijkheid stekeblind en stokdoof was ik de weg behoorlijk kwijt
vast in een gloedvolle toekomst na een geconditioneerd verleden zag ik in geen enkele spiegel “mijn” ogen in het heden
rollen, plaatjes, dogma’s en andere illusoire zaken mijn ware zelf kón mij in die jaren simpelweg niet raken
ik klampte mij vast aan schimmen aan alle uiterlijke schijn want “naar binnen gaan” vond mijn ego niet zo fijn
mijn ego gebood: “ga op in rollen voldoe aan andermans wensen!” door slaafs te volgen begroef ik volkomen mijn eigen grenzen
mijn kompas vloeide voort uit gefabriceerde buitenkantgedachten terwijl mijn hart en ziel in mijn levensleegte zaten te wachten
verblind … door eigen keuzes kon ik mijn waarheid niet zien dat ik niet hield van mijzelf beaam ik nu bovendien
maar op een dag gebeurde het; ineens zag ik mijn echte ogen en in dát ondeelbare moment is al mijn leegte heen gevlogen
ik keek in de spiegel en zei: wees welkom … wat ben je prachtig leef in liefde en vrede wees altijd jezelf wees waarachtig
nu hoef ik nooit meer te vluchten niet langer een ander te zijn mijn ogen stralen helderheid weg is de zwijgende zielepijn
van ’t leven doorgrond ik veel geheimen al kan ik de wereldse zaken nog steeds niet rijmen
maar het grootste geheim werd daar in de spiegel prijsgegeven:
De grootste uitdaging van ons mensen ligt in het op één lijn brengen van onze persoonlijkheid en onze Ziel Als we daadwerkelijk gaan doen en durven uitdragen wat de bedoeling is dan stralen we als nooit tevoren en zijn we een voorbeeld voor velen...dan maken we de wereld een beetje lichter! Wij zijn de Liefde... wij zijn het Licht <3
Lichtinzicht
Soms is het nodig... om even die blik naar binnen te werpen Even opnieuw af te stemmen... wat wil je graag... wat is de bedoeling ook alweer... welke richting loopt het pad van je Ziel We weten het wel... maar soms dwalen we even af We merken het pas als dingen wat stroever gaan... de flow is weg het kost meer energie om dingen voor elkaar te krijgen Het enigste wat we dan nodig hebben... is opnieuw af te stemmen Af te stemmen op de stroom van het Universum... opnieuw contact maken met de Bron Luisteren naar de fluisteringen van jouw ware zelf... je niet laten afleiden door de buitenwereld... weer helemaal in contact met je essentie Niemand anders kent jouw pad... niemand anders gaat jouw weg... niemand anders kan die blik voor jou naar binnen werpen Vaak pik je de verbinding weer snel op... o ja, zó voelde het... je verbinden met de stroom van het leven... jouw ware pad levert je in elk geval iets heel duidelijks op... gemoedsrust... rust en een wéten Of eigenlijk is het het wéten binnen het niet-weten Lastig, of niet? Waar het op neerkomt is dat als we de weg van onze Ziel volgen we vaak wéten dat het goed zit... dat we op de goede weg zijn zonder dat we precies weten waar we naartoe gaan Dat is het wéten binnen het niet-weten Dat is de taal van de Ziel De Ziel hoeft niet te weten waar iets eindigt... zolang de verbinding er is is het goed Om in verbinding te blijven is die blik naar binnen af en toe nodig... gewoon... om te voelen of je nog met de flow van je Ziel verbonden bent <3
Sommige mensen zijn uitgesproken denkers en anderen zijn uitgesproken gevoelsmensen.
Er zijn vrije vogels en mensen die het best functioneren in een team.
Jij bent de enige mens op de wereld in jouw situatie, met jouw talenten.
Jij bent anders dan alle anderen.
Jouw situatie in de wereld en jouw persoonlijke eigenheid vormen samen het gereedschap waarmee je zin kunt geven aan je bestaan.
Je zult beloond worden met gevoelens van geluk en met het ervaren besef dat jouw bestaan zinvol is, als je je persoonlijke eigenheid tot expressie kunt brengen in je relaties tot je medemens en tot het leven om je heen.
Niet alleen jij bent uniek.
Ook alle andere mensen zijn uniek.
Die rijkdom aan verscheidenheid van alle mensen onderling is één van de mooiste aspecten van het menszijn.
De erkenning daarvan laat je de verrassende functionaliteit zien van de natuurlijke verschillen van mensen ten opzichte van elkaar.
Als je handelen in de wereld samengaat met respect voor de eigenheid van de ander, dan zal dat bijdragen aan de realisatie van een oneindige rijkdom aan individuele ontplooiing.
Liefde tot een medemens is allereerst het schenken van ruimte aan die ander om anders te zijn dan jij.
Als iemand door een medemens bevestigd wordt in zijn eigenheid, met een liefdevol gebaar, een bemoedigend woord, of zelfs alleen maar een luisterend oor, kan dat een aanzet zijn tot persoonlijke bloei.
Je medemens bemoedigen kost niets, maar kan voor die ander heel kostbaar zijn.
Wij mensen hebben elkaar nodig.
Niet als de gevangenbewaarders van absolute waarheden, maar als moedige mensen die in vrijheid elkaar onderling steunen en bevestigen in ieders eigen, unieke bijzonderheid.
Moge in dit jaar versluieringen verdwijnen, gelijk de Bron wiens gordijnen telkenmale worden geopend om ons in te laten zien dat wij één met het Al behoren te zijn.
Al jarenlang heb ik een houten beeld, de Orang Malu in mijn woonkamer staan.
Ooit gekocht op een Pasar Malam, een Indonesische markt. E
en lange tijd dacht ik dat hij symboliseerde hoe ik me toen voelde: Niet lekker in mijn vel zittend, me onzichtbaar makend voor de buitenwereld.
Echter, niets is minder waar.
Lees gauw verder:
OORSPRONG EN BETEKENIS.
Orang malu
De Orang Malu vindt zijn oorsprong in Indonesië en India.
Als je de woorden orang (-mens) malu (-verlegen) rechtstreeks zou vertalen krijg je verlegen mens. Doch hier is de betekenis van het woord malu bescheidenheid.
Het introverte, het naar zich zelf gekeerde. De Orang Malu heeft een ingetogen kracht in zich. Hij wordt ook wel de Yogi-man of “weeping buddha” genoemd.
De boeddha die huilt om het leed van de wereld.
In zijn hart is deze Orang Malu echter gelukkig, hij heeft vrede met zichzelf gevonden.
Hij is het symbool, dat het leven in een cirkel verloopt.
Bekijk hem eens goed aan de zijkant: Zijn armen hebben de vorm van een kind in de foetus-houding.
Dit symboliseert: puurheid, reinheid en een nieuw begin.
Zijn gezicht ontdek je wanneer je hem met zijn hoofd naar je toekeert.
Het hart van de Orang Malu kan je zien wanneer je zijn rug naar je toekeert.
Dit staat voor leven en kracht.
In Azië is het hart de bron (-van energie).
Dus indien je een Orang Malu in huis of tuin plaatst dan is zijn plaats ter linkerzijde van de ingang.
Zet hem dan zo neer, dat de bezoeker de Orang Malu meteen opvalt en het niet kan laten hem over zijn hoofd te aaien.
Zo zal de Orang Malu hem met zijn positieve kracht beïnvloeden.
Negatieve energieën zullen teniet gedaan worden.
De bezoeker wordt gereinigd.
Door dagelijks over de rug van Orang Malu te aaien en door hem goed te behandelen worden volgens de legende zorgen weggenomen en groeit het zelfvertrouwen.
WELKE LES BRENGT DE ORANG MALU
De les die de Orang Malu ons wil leren is dat door bescheidenheid en kracht, het nieuwe leven altijd herbegint.
Er moeten mensen zijn die aan de uitgang van het kerkhof ijsjes verkopen en op de puinhopen mondharmonika spelen
Er moeten mensen zijn die op hun stoelen gaan staan om sterren op te hangen in de mist
Die lente maken van gevallen bladeren en van gevallen schaduw licht
Er moeten mensen zijn die ons verwarmen en die in een wolkenloze hemel toch in de wolken zijn zo hoog ze springen touwtje langs de regenboog als iemand heeft gezegd: kom maar in mijn armen
Bij dat soort mensen wil ik horen
Die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
Er moeten mensen zijn die op het grijze asfalt in grote witte letters LIEFDE verven
Mensen die namen kerven in een boom vol rijpe vruchten omdat er zoveel anderen zijn die voor de vlinders vluchten en stenen gooien naar het eerste lenteblauw omdat ze bang zijn voor de bloemen en bang zijn voor: Ik hou van jou
Ja, er moeten mensen zijn met tranen als zilveren kralen die stralen in het donker en de morgen groeten als het daglicht binnenkomt op kousenvoeten
Weet je, er moeten mensen zijn die bellen blazen en weten van geen tijd die zich kinderlijk verbazen over iets wat barst van mooïgheid
Ze roepen van de daken dat er liefde is en wonder als al die anderen schreeuwen: alles heeft geen zin dan blijven zij roepen: neen, de wereld gaat niet onder en zij zien in ieder einde weer een nieuw begin
Zij zijn een beetje clown eerst het hart en dan het verstand en ze schrijven met hun paraplu I love you in het zand omdat ze zo gigantisch in het leven opgaan
en vallen en vallen en vallen en OPSTAAN
Bij dát soort mensen wil ik horen die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan de muziek gaat DOOR de muziek gaat DOOR en DOOR
Waarom laat je het idee ‘tweelingziel’ niet eens even gaan -dat jij deel uitmaakt van iets wat men een zogenaamde tweelingziel relatie noemt.
Maar ook het idee wat je daar bij hebt -van wat een tweelingziel zou moeten zijn en waar die relatie aan zou moeten voldoen.
Maar ook waar jij en je tweelingziel persoonlijk aan moeten voldoen -aan welk plaatje.
En met name het idee dat jullie nog moeten groeien.
Dat dit proces nog gaande is en dat je het eindresultaat bijna kan proeven, aanraken, maar nog niet helemaal.
Dat jij of die ander nog 'wakker' moet worden en als dat eenmaal gebeurt, dat jullie dan samen één zullen zijn-eindelijk thuiskomen in jezelf.
Laat het idee tweelingziel eens gaan, maar ook het idee dat je aan een bepaald beeld moet voldoen in de rol van kind, man, vrouw, moeder, zus of broer.
Laat al die tijdelijke concepten van de mind eens gaan en alles wat daaraan vastzit, elke verwachting, elk doel, elk verleden en vooral toekomst.
Laat die persoonlijkheid eens gaan, tegelijk met de gedachten die daaraan vastgekoppeld zitten en waar jij je nog mee identificeert.
Laat al dit soort gedachtes eens gaan, keer naar binnen, adem eens door en wordt eens stil, heel stil en luister eens naar de stem van je hart.
Voel de rust, de ruimte en de eenheid in je hart.
Op deze plek zijn geen verwachtingen.
Er is geen beeld waaraan jij moet voldoen.
Hier is alles zoals het is. Het leven beweegt zich als vanzelf voort -volledig vrij.
Dít ben jij in de puurste vorm -compleet.
Je hoeft dus niet te zoeken: je bent al thuis!
Dit is jouw doel, jouw missie hier op aarde.
Om achter deze simpele waarheid te komen over wie of wat je daadwerkelijk bent.
Dit gewoon te kunnen voelen in het hart door simpelweg even stil wordt.
Dus stop eens met zoeken, de weg is niet lang, want je bent er al!
De mind maakt zegt je dat dit niet zo is.
De mind zegt dat je moet blijven bewegen en dat het leven moeilijk is.
Maar al die gedachten zijn slechts een illusie.
en nergens op gebaseerd.
Voel maar eens diep vanbinnen -daarbinnen heerst rust.
De tweelingziel zelf is niet het doel op zich, het is een concept van de mind.
Oude emoties die bij deze ontmoeting loskomen sturen je noodgedwongen naar binnen- op zoek naar de eenheid in jezelf.
Blijf dan niet hangen in het concept tweelingziel wat als vanzelf komt, maar als vanzelf ook weer gaat als eenmaal het doel is bereikt.
En dat is zodra jij je ware zelf weer hebt gevonden -thuis in je hart, daar waar je al die tijd al was.