Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Als je staat aan het begin van je kennen, sta je aan het begin van je voelen.
Wie alleen kan zien wat het licht onthult en alleen kan horen wat het geluid verkondigt, ziet en hoort eigenlijk niets.
De werkelijkheid van iemand anders is niet gelegen in het feit wat hij je onthult maar in wat hij je niet kan onthullen.
Als je hem dus wilt begrijpen luister dan niet naar wat hij zegt, maar veel meer naar wat hij niet zegt.
Jij en ik blijven vreemden voor het leven, voor elkaar en voor onszelf, tot de dag waarop jij spreekt en ik luister omdat ik meen dat jouw stem mijn eigen stem is en ik, wanneer ik voor je sta, meen dat ik mezelf zie staan voor een spiegel.
Ik deel met mijn zoekers van de waarheid het ultieme gevoel. De Mysticus, die de ziel van de waarheid zelf binnendringt. Daar kan leven zolang hij wil en daar de onmetelijke rijkdom vindt en deelt in Liefde. Alle kennis van het Goddelijke als universeel beschouwd. Die mysticus zit op de vleugels van de intuitievogel en vliegt mee naar het ultieme werkelijke. Zij is oprecht genoeg voor het verkondigen van de waarheid. Daar waar logica de trots is van eindigheid is mystiek de trots van oneindigheid. Ik leef voor mijn innerlijke wereld, toch ervaar ik nog de moeilijke momenten in mijn uiterlijke wereld. Daar waar ik mij nog op momenten aanpas. Maar ik leer en ervaar en hoewel ik nog af en toe val voor de begeerte, bereik ik steeds meer de richting naar de aspiratie. Zodat ik mijn behoeftes kan leren te vervullen voor mijn ziel. Daar waar ik de zelfcontrole kan winnen. Zelfcontrole, de kracht die je vertelt dat jij en ik niet naar ons doel hoeven te rennen. Het doel moet naar ons toe komen. Vervul de behoeftes van je ziel en je wint zelfcontrole. Dat is wat ik leer. Ik leef voor de Liefde. Elk leven weer. Want Liefde is het transformerende vermogen in onze menselijke natuur. Liefde vecht voor het leven. Liefde groeit uit tot het eeuwige leven.
Jij bezit de gave om mensen aan het denken te zetten. Jij kunt mensen laten nadenken en de zin van het leven laten beseffen. En dat alles zonder woorden.
Je bezit zoveel geestelijke talenten, vaak nog onaangeboord, die jou in staat stellen vele harten te openen.
Eenzame mensen zul je gezelschap gaan bieden, zieke mensen zul je hoop geven. Norse mensen zul je vriendelijkheid laten voelen. Haatdragende mensen zullen hun haat kunnen vergeten. Liefdevolle mensen zullen zich thuis voelen bij jou.
Wat een rijk bezit, lief grasklokje!
Een heilige persoonlijkheid bijna. Zonder veel woorden zal dit gebeuren omdat er sprekender manieren zijn.
Je zult het gevoel in hoge mate kunnen overbrengen door middel van dans, muziek, het schrift of schilderijen. Kies maar uit wat jou het meeste aantrekt en laat je inspireren door je geestelijke begeleiders en de schepper van het heelal. Daar komt alle moois vandaan.
Grasklokje, jij buigt je in al je bescheidenheid voor anderen.
Wij buigen ons voor jou. Laat allen van je liefde genieten. Ontzeg het jezelf en anderen niet.
Op een dag leer je het subtiele verschil kennen tussen een hand vasthouden en een ziel ketenen. Dan leer je dat liefde niet betekent leunen en dat gezelschap niet betekent veiligheid. Je ontdekt dat een kus geen contract is en een cadeau geen belofte. Je begint je nederlagen te accepteren met je hoofd omhoog en je ogen open. Je leert te vertrouwen op vandaag omdat morgen te onzeker is voor plannen. En na een poos leer je dat zelfs zonneschijn je verbrandt als je er te veel van krijgt.
Dan wordt het tijd om je eigen tuin te beplanten en dan zorg je voor je eigen ziel. En wacht je niet langer op de wonderen van buitenaf. En dan weet je dat je het écht kunt volhouden. En dat je échte waarde hebt. En je leert en leert.
Wij horen ons zelf, zo graag spreken, Wij zeggen zo graag aan de ander, wat moet, Wij noemen zo graag van anderen, de gebreken, Wij oordelen zo snel, over kwaad, en het goed.
Wij kijken nauwkeurig, naar hoe anderen leven, Wij luisteren goed, naar wat men zo zegt, Zodat wij direct ons weerwoord mee geven, Zo wordt dan ons oordeel, op de ander gelegd.
Zijn wij zelf dan werkelijk zonder gebreken. Volmaakt in ons handelen , en geestelijk rein? Dat wij over anderen durven spreken, Over wat goed is, of kwalijk zou zijn.
Kijk dus eens wat minder naar anderen, Werk eerst uw eigen tekortkomingen weg. Kijk eerst naar wat u bij uzelf moet veranderen, Voor dat u de ander, Uw oordeel oplegt
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
