Dat kan veel grote gevolgen hebben …we leveren daarmee strijd…we worden heen en weer geslingerd tussen hoop en wanhoop…we leven met een illusie dat het zal veranderen….dat het allemaal wel beter zal worden…

Dan worden onze ogen geopend.

Dan blijkt dat we onze kostbare energie geven hebben aan iets waarvan we dachten dat we het konden veranderen…soms tegen beter weten in…wetend dat het misschien niet haalbaar zou zijn…

En dat we er aan vast bleven houden zelfs niet realistisch was.

Dan gaan we anders naar de situatie kijken.

We laten tot ons doordringen wat er precies gebeurt…we belichten het van alle kanten..en we bezinnen ons er op..

Het blijkt dan dat bepaalde situaties ( of mensen ) niet te veranderen zijn.

Maar wel onze houding naar die situatie of mensen toe.

We kunnen dan die starre overtuigingen en denkbeelden proberen los te laten…en te berusten.

Niet langer hopen dat de situatie of de persoon in kwestie wel zal veranderen.

De strijd opgeven…de illusie niet langer in stand houden en voeden…aanvaarden wat is…

De situatie omarmen en laten “zijn ‘.

Een belangrijke keuze…

Dan ontstaat er een golf van innerlijke vrede en rust…we hebben een overwinning op onszelf behaald…

En liefdevol en met mededogen zullen we onze weg vervolgen…

Fijne zondag,