Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ik wens je sterrenlicht in je ziel, de hemel in je hart, en wonderen in je leven tijdens deze wonderlijke tijden
07-02-2016
Jezus zei: Een profeet wordt niet geëerd in zijn eigen dorp, een arts geneest niet zijn vrienden.
Er zijn twee manieren van deelname aan het leven. De ene bestaat uit het volledig opgaan in de beschrijving van de wereld zoals je die als kind kreeg aangeleerd, met alle daarbij aangeboden zekerheden van dien. De andere manier is je deelname aan het leven vanuit de bewogenheid van je hart, daarmee zelf je leven scheppend, zelf zin gevend aan je leven.
Het is natuurlijk niet verkeerd om als kind te leren hoe de wereld van je opvoeders gestructureerd is. En er is ook niets mis mee om daar eerst helemaal in mee te gaan. Dat kan misschien ook wel niet anders. Maar wel is belangrijk dat je als volwassene de moed verzamelt om de vanzelfsprekendheid van de wereld van je opvoeders los te durven laten. Ja, daar heb je moed voor nodig. Want je laat veel los en het kan aanvankelijk lijken alsof je in een niemandsland terecht komt waar je je richtinggevoel helemaal kwijt bent. Maar als je je aangeleerde zekerheden werkelijk durft los te laten kun je ontdekken dat er in jou een weten woont waaraan je meer en meer je vertrouwen kunt leren schenken. Maar dat kan betekenen dat je je losmaakt van de wereld om je heen. En dat zal je omgeving niet altijd prettig vinden. Zij hadden zo hun beelden van jou, ze meenden jou te kennen, en nou stap je ineens uit al die afspraken over de wereld die ze met jou deelden. Nee, daar zal niet iedereen blij mee zijn.
Ja, dan moet je moed verzamelen om toch je eigen weg te gaan. Het lijkt misschien wel alsof er een zwarte eenzaamheid voor je opdoemt. Maar als je toch de sprong waagt, de sprong in de leegte, dan blijkt er voorbij de sprong helemaal geen eenzaamheid te zijn. Achteraf kun je zien dat niet de eenzaamheid je tegenhield, maar alleen je eigen angst voor de eenzaamheid. Want wie verbonden is met de Bron in zichzelf, zal juist een alles overkoepelend gevoel van verbondenheid kunnen ervaren met al wat is. Dan kun je nog wel alleen zijn, één met jezelf, maar niet meer eenzaam. Want, wie nergens bij hoort, hoort overal bij, als mens met de mensen, in alle verscheidenheid.
Uit: Bram Moerland
Evangelie van Thomas Het weten van een ongelovige
Voor jou!
Reacties op bericht (1)
08-02-2016
Fijne nieuwe week vriendin
Weer zeer knap Karin
Je kunt alleen vreugde beleven door trouw te blijven aan de waarheid in je eigen hart. Groetjes Nikki