Het gedrag

Een degoe, glinsterend van een juist genomen stofbad.

Omdat de degoe veel in gevangenschap wordt gehouden, is veel bekend over het gedrag. Van zich zelf zijn degoes erg sociale en nieuwsgierige beestjes. Een degoe die individueel gehouden wordt zal al snel gebreken ontwikkelen. Daarom kan men de degoes het best in groepen houden. Degoes zijn snel geïnteresseerd. Als ze bijvoorbeeld iets zien wat ze nog niet kennen komen ze toch even een kijkje nemen. Degoes zijn heel erg actief. Het grootste deel van de dag zijn ze bezig met spelen. De degoe is dus een dagactief dier, vooral ’s morgens en ’s avonds zijn ze behoorlijk actief. In de middag doen ze soms een dutje en ’s nachts ook. De degoe kan heel goed klimmen, springen en zich door de kleinste gaatjes worstelen én ze zijn hartstikke snel. Als degoes de mogelijkheid hebben om te graven doen ze dit zeker. In deze kuilen leggen ze dan soms voedsel voor ‘’slechtere’’ tijden. Ze zoeken verder graag warme, donkere plekjes op.

Degoes zijn aardig vernielzuchtige dieren en maken alles stuk als ze het in hun pootjes krijgen. Dit is heel belangrijk omdat hun tanden altijd blijven doorgroeien. Om te voorkomen dat de onderkaak vastgroeit moeten ze dus blijven knagen, bijvoorbeeld op een takje of een toiletrol. Sommige spullen gebruiken ze om hun nest mee te maken. In de natuur maken degoes ook heuvels met allerlei dingen, dit zouden vooral de mannetjes doen. Volgens sommige onderzoekers zou de degoe met de grootste hoop de hoogste positie krijgen. De degoes vechten in het wild dus niet veel met elkaar omdat ze een ander manier hebben om aanzien te krijgen. In gevangenschap zullen ze sneller een keer gaan vechten omdat ze dan niet kunnen wegvluchten zoals in het wild.

Degoes maken naar elkaar toe vaak allerlei geluidjes. Dit doen ze soms ook tegen de vaste verzorger. Deze piepjes dienen als een communicatiemiddel :

• Zacht piepgeluidje : ze laten de ander merken dat ze elkaar lief vinden. Een mannetje doet dit vaak om aan te geven dat hij wil paren.
• Een harde gil : dit geluid maken ze alleen als ze ergens van schrikken. Vaak reageren andere degoes hier ook op door heel stil te blijven zitten of hard weg te rennen en zich te verstoppen.
• Hard piepgeluid : hiermee maken ze duidelijk dat ze chagrijnig zijn, als ze zich bezeren of gestoord worden bij een handeling.

Als een degoe bijt heeft dat vaak niks te maken met agressie. Een degoe is over het algemeen heel vriendelijk maar als hij dan toch bijt is dit uit nieuwsgierigheid of omdat hij in het nauw wordt gedreven. Een degoe is niet zo tam als de bekendere gedomesticeerde knaagdieren en knuffelen als met een konijn zit er niet in. Als de degoe regelmatig aandacht krijgt en rustig wordt geaaid kan men er veel plezier aan beleven.

Om inteelt te voorkomen kunnen alleen degoes die geen bloedverwanten van elkaar zijn bij elkaar gezet worden, en best op zo jong mogelijke leeftijd. Ze weten dan niet beter en hebben het gevoel dat ze familie zijn. Als ze niet op jonge leeftijd bij elkaar gezet zijn dan moeten ze apart in twee kooien worden gehuisvest, liefst met de kooien tegen elkaar zodat ze elkaar kunnen zien, horen en ruiken. Na een tijdje kunnen de degoes bij elkaar gezet worden maar er dient in de gaten te worden gehouden of het echt goed gaat. Dat ze in het begin elkaar niet echt mogen en territoriaal gedrag vertonen is niet zo’n ramp maar het moet niet op een gevecht uitlopen. Vaak gaat het tussen twee mannetjes niet goed en vooral niet wanneer er een aantal vrouwtjes bij zijn. Een vrouwtje en mannetje gaat vaak wel goed en ook twee vrouwtjes houden het vaak goed bij elkaar uit.