De eerste adventszondag is voorbij, de eerste zondag van de vier die ons op de komst van kerstmis voorbereid. In onze kranten heb ik daavan niets gelezen, het is ja ook geen ramadan en geen suikerfeest. Vroeger hadden we thuis dan een adventskrans met vier kaarsjes, elke zondag werden dan één twee drie of vier kaarsjes aangestoken dat was de voorbereiding op het feest van de vrede, het kerstfeest, dat ons de geboorte van de zaligmaker verkondigde, de zaligmaker die ons leerde dat wij aan onze medemensen nooit iets mogen aandoen wat we niet zouden willen dat men het ons aandoet, dat we onze naasten moeten lief hebben zoals we onszelf liefhebben en we wel de slechte daden moeten veroordelen die mensen begaan maar dat wij niet het recht hebben de mens die deze daden stelt te veroordelen, dat moeten wij aan de bevoegde instantie, de rechterlijke macht overlaten in de hoop dat we rechtvaardige rechters hebben.
Ik wens de lezers van mijn blog een zinvolle voorbereiding op dit feest van de vrede op aarde aan alle mensen die van goede wil zijn. Het Christelijke sprookje is en blijft een mooi en een humaan sprookje.
Kartuizer.
Reageer.....
|