|
De hele dag wijlde ik met mijn gedachten en in stil gebed bij de ouders die bij het tragische ongeval in Zwitserland een kind verloren. Hoe groot de pijn van deze ouders is kan men niet vatten. De kinderkamer van hun geliefd kind is er nog met de vele herinneringen, hun kind echter zal er niet meer in terukeren, wat moet dat pijn doen, daar zijn waarachtig geen woorden voor dit verdriet is onbeschrijfelijk. Dat kinderen hun ouders zien sterven is normaal, maar dat ouders hun kinderen zien sterven is tegen de natuur. Ik tracht mee te leven met het grote verdriet van deze ouders en ik blijf hen in stil gebed gedenken.
Kartuizer.
|
