In mijn bericht schreef ik, dat moord moord blijft. Ik schreef dat niet van uit een religeuse overtuiging maar omdat het een natuurwet is. Elke mens heeft deze natuurwet in het hart gegrift. Moord is verwerpelijk en zeker dan als het moord betreft op onschuldige wezens zoals kinderen, die zich niet weren kunnen.
Ik heb zeker niet het recht overtreders van deze natuurwet te veroordelen, maar ik heb wel het recht de daad te veroordelen, met Christelijke naastenliefde heeft dat niets te maken. Ik veroordeel de daad en niet de dader, in dit geval niet de daderes.
Ik ben steeds van mening geweest dat de vrucht in het lichaam der vrouw tot stand komt uit liefde tussen man en vrouw en niet door een vluggertje tussen deur en angel. Gina wil ik er toch op opmerkzaam maken, dat ook de vrouw een broek of een slipje aan had en haar de vraag stellen of deze vrouw niet eerst had moeten nadenken alvorens deze broek of dat slipje vrijwillig te laten zakken, en als ze enkel, op een pleziertje uit was, had zij toch een voorbehoedsmiddel kunnen gebruiken. Het grote verschil is, wanneer een vrouw door een of ander monster verkracht wordt en de vrucht van dit monster niet wil uitdragen in dat geval moet abortus toegelaten zijn.
Ook binnen het huwelijk is het onverstandig en onverantwoord meer kinderen te verwekken als men financieel verantwoorden kan, elk kind dat men verwekt moet men tot het volwassen is en op eigen benen kan staan alles kunnen geven wat het nodig heeft. Maar er zijn voldoende verhoedingsmiddelen en dan begrijp ik niet dat men deze niet gebruikt en men dan het kind in de moederschoot eenvoudig laat doden dat is toch domheid of overschilligheid dat is het het wat ik aanklaag, men schijnt niet te begrijpen dat men daar een levend wezen, een mens in wording koelbloedig vermoord.
Of men kinderen die een afwijking vertonen en daardoor een grote last zouden kunnen worden voor de ouders, mag doden, daarover durf ik mij niet uit te spreken, het herinnert mij wel aan het systeem van de nazis dat toen door alle oprechte humanisten veroordeeld werd. Ik zelf heb enkele jaren als opvoeder (1968-1969) een groep van veertig mongooljes geleid in de openluchtschool in Braschaat, ik heb daar vele zeer schone herinneringen aan, ik had een groep van gelukkige en tevreden jongens. Ook daarvoor moet er geld zijn!
Kartuizer.
Reageer......
|