|
Regen, regen en nog eens regen, het gras in mijn tuin staat één meter hoog. De jongeman die sinds vorig jaar in zijn vrije tijd het gras maait, omdat ik het zelf niet meer kan, en dat alleen maar in zijn vrije tijd kan, want hij is geen hangmatter, hij werkt, we leven hier tenslotte in de Duitstalige Gemeenschap, heeft steeds pech dat het in zijn vrije tijd regent.
Ja, mijn tuin, die eens mijn pronkstuk was is een ware wildernis geworden, maar dat heeft dan ook weer zijn charme, bloemen die ik al jaren niet meer gezien had en waarvan ik zelfs de naam niet ken bloeien nu weer in volle pracht. Men moet geloof ik de natuur zijn vrije loop laten een glad gemaait gazon kan dan wel mooi zijn maar natuurlijk is het niet. Wij willen geloof ik, alles veel te glad maken maar zo was dat in werkelijkheid meestal niet bedoeld.
Het kan zijn dat wij in vele dingen onze mening een beetje moeten terugschroeven om terug tot natuurlijke verhoudingen te komen zodat wij weer eens worden met de natuur. De vogels voelen zich in deze mijn verwilderde tuin zeer wel zij waren nog nooit zo talrijk als nu. En ook de bijen komen steeds weer aangevlogen en doen zich tegoed aan al deze vreemde bloemen.
Kartuizer.
|
