Alles wat ik vandaag wou schrijven, hebben Angeltjes en Digitalia al geschreven, en ik moet het eerlijk toegeven, zij kunnen het beter als ik. Het is dus zover, Rotterdam wordt Marokkaans, de strijd van de Watergeuzen was dus tevergeefs. Maar ook in ons bankroete ten onder gedoemde belgenland ziet het er voor de socialistische burgemeesters niet goed uit, ook in Antwerpen, Luik enzv. wemelt het van kandidaten met twee paspoorten. Nog erger ziet het er uit voor de rode en groene "damen", mijn grootmoeder die een dame was, zou gezegd hebben: "viswijven" zij zouden er goed aan doen zich met een boerka te verhullen, voor Laurette Onkelinx stel ik voor, een rode boerka, versiert met sikeltjes en hamertjes en vijfhonderd Euro biljetten, voor Mie vogels, een giftgroene boerka versiert met allerlei vogeltjes, voor Betina Geysen een kleurloze boerka met slapende leeuwtjes en voor mis Du Rupo een knalrode boerka versiert met grote stijve...strikjes. Veel vrouwelijke charme zullen we daarbij zeker niet missen.

Daar ik vandaag ook de kranten gelezen heb, weet ik nu dat ik arm ben.

Ik dacht het al wel, maar nu ben ik zeker. Dus leef ik verder als kluizenaar, maar er is geen nood, het ontbreekt mij aan niets, ik kan mijn internetaansluiting nog betalen en elke avond mijn twee tot drie glaasjes wijn drinken. De olieverwarming heb ik wel moeten ruilen tegen houtverwarming maar dat hoort bij het Kartuizerleven, ik ben wel een moderne Kartuizer want ik heb zelfs nog een achtien jaar oude Golf die het nog prima doet dankzij een goede gewetensvolle garagist.