Vandaag wil ik echt niet verzuimen alle bezoekers van mijn blog een vredig, aangenaam en gezegend weekeinde te wensen, vergeet voor zover het mogelijk is de bla-bla van de kranten en van de nieuwsberichten.

Enkele weken geleden meenden mijn goede vriendin Jutta en mijn goede vriend Victor, dat zij doemdenkers waren omdat zij niet meer aan de onafhankelijkheid van Vlaanderen geloven, ik antwoorde daarop dat zij geen doemdenkers zijn, maar realisten. Om tot een onafhankelijke republiek Vlaanderen te komen zal Vlaanderen eerst echte staatsmannen moeten krijgen in de stijl van Jan Van Rijswijck en geen slapjanussen die nu in de Vlaamse regering zitten. Daar ik een reinkarnatie van Jan Van Rijswijck voor onmogelijk houd geloof ook ik, dat ik mijn levensdroom een Vlaamse Republiek geen werkelijkheid zal zien worden. De ideote verdeeldheid van de Vlamingen is te groot, er zijn veel te vele platbroeken en soms schaam ik mij Vlaming te zijn omdat ik steeds weer moet vaststellen dat er zoveel klootjesvolk rondloopt. Ik heb in deze blog steeds het Vlaams Belang verdedigd en dat doe ik nog alhoewel ik het zeker niet steeds ééns ben met de capriolen van Filip De Winter die soms meer verdeeldheid veroorzaken als éénheid en toch blijf ik tegen beter weten in hopen. Degenen die nog steeds denken dat het NVA tot de onafhankelijkheid van ons geliefde Vlaamse Land zal bijdragen, wedden op het valse paard.

Groetjes,

Kartuizer.