|
Er gaat geen dag voorbij zonder zware ongevallen op onze wegen,ik stel mij regelmatig de vraag, hoe komt dat, hoe kan dat?
1967 kreeg ik mijn rijbewijs,ik was toen 31jaar en ik kreeg het inderdaad, ik hoefde maar 5 frank te betalen. Ik ben nooit naar een rijschool geweest en sindsdien heb ik vele duizende kilometers gereden en drie nieuwe autos versleten en twee occasie wagens. Ik heb echter tot nu toe geen enkel ongeval veroorzaakt en geen enkele verkeersboete gekregen.
Bovendien heb ik in Antwerpen enkele jaren met de autobus van de MIVA gereden, ook met de bus heb ik nooit een ongeval gehad, op bovenstaande oude foto sta ik met mijn bus, lijn 25 op de Groenplaats in Antwerpen, toen was ik nog jong en vol levenslust. Toen werden we ook niet lastig gevallen door vreemd gespuis en was het leven in Antwerpen nog levenswaard maar dat is lang geleden, het moet 1972 geweest zijn.
Ik heb mij echter nooit ingebeeld dat ik een goede chauffeur ben, wat vele jongeren, maar niet alleen jongeren, tegenwoordig wel doen. Autorijden kan men of men kan het niet, men kan het niet leren, vroeger reden alleen maar chauffeurs met een auto en toen bestonden er geen rijbewijzen.
Nu rijd ik nog maar ongeveer 3000 Km. per jaar, in de landelijke gemeente waar ik woon kan men niet zonder auto, één of tweemaal per week moet ik mijn boodschappen halen, dat zijn dan 12 Km. heen en 12 Km. terug maar op deze 12 Km. ben ik regelmatig getuige van vele waaghalserij. Als ik achter een vrachtwagen rijd die 70 rijdt omdat men maar 70 mag, blijf ik op een veilige afstand van 400 meter en dan word ik ingehaald door ideoten die dan kort voor mij komen rijden omdat zij aan de vrachtwagen niet voorbij kunnen omdat er van de andere zijde ook verkeer komt en zo gebeuren de meeste zware ongevallen.
Ik wil mij nog bedanken voor de reacties der laatste dagen, ik verheug mij steeds over deze reacties omdat zij voor mij de enige verbinding met de buitenwereld zijn. Gina wou ik nog zeggen, dat dit respect wederkerend is, ook mensen die niet aan God geloven kunnen mijn beste vrienden zijn, Ray van Angeltjes was er één van maar er zijn er nog veel meer. Bij vele atheisten vond ik meer Christelijke deugden als bij vele zogenaamde Christenen.
Groetjes,
Kartuizer.
|
