|
Denkend aan God,
Stel ik mij de vraag waar Hij was toen een paar miljoen van Zijn uitverkoren volk door de nazis vermoord werden.
Waar Hij was toen in de eerste en de tweede wereldoorlog Christelijke volkeren elkaar uitmoordden.
Waar Hij nu is, terwijl miljoenen mensen honger en vervolging lijden en enkele rijken in pracht en praal leven.
Denkend aan de bijbel,
stel ik vast dat er maar weinige mensen zijn die dit boek ooit gelezen hebben. Er staat veel wijsheid in maar het is wel door mensen geschreven die zich een god naar hun beeld en gelijkenis geschapen hebben.
Denkend aan Jezus van Nazareth,
stel ik vast dat er maar weinig Christenen zijn die volgens Zijn leer leven. Als alle Christenen volgens de leer van Jezus zouden leven, zouden alle Christelijke landen ware paradijzen zijn.
Denkend aan het kruis,
zie ik een verheven symbool van de lijdende Christus, de lijdende mens, die telkens weer gekruisigt wordt zolang er op deze wereld mensen zijn die uitgebuit, vernederd en bestolen worden door de machtigen.
Denkend aan de islam,
stel ik vast dat de volgelingen van Mohammed een veroveringsslag voeren tegen de Joods-Christelijke beschaving. De islam is geen godsdienst maar een wereldvreemde middeleeuwse cultuur omhangen met een godsdienstig mantelje, die haat en verderf predikt tegen alles wat Joods en Christelijk is. De haatsouren in de koran liegen er niet om. In Europa proberen zij alle Christelijke symbolen uit de openbaarheid te verbannen en zij worden daarbij vlijtig geholpen door een stel ideote politiekers die voor geld en macht zelfs hun eigen ouders, vrouw en kinderen zouden verkopen. Daarom moeten wij vasthouden aan het kruis en het niet uit de openbaarheid laten verbannen. Het hoort bij onze cultuur als symbool van de lijdende mens.
Denkend aan de politiek,
ben ik steeds verbaasd dat zovele mensen steeds weer hun stem geven aan dezelfde leugenaars, dieven en hete lucht verkopers. Zouden er dan toch nog zoveel onderontwikkelden zijn in onze westerse samenleving?
|
