Als ik dagelijks de nieuwsberichten lees, krijg ik langzaam de indruk, dat onze zogenaamde geciviliseerde gezelschap aan het verdierlijken is. Ik wist al lang, dat de mens het grootste en gevaarlijkste roofdier is, en ik schaam mij dat ik tot het menselijke ras behoor. In de steden is de toestand catastrofaal, niet alleen in Vlaanderen, maar in heel Europa, zijn de mensen niet meer veilig, een roedel bergeraapjes en ander ongedierte heeft onze steden overspoeld. De linkse kerk, die deze toestanden gecreerd heeft is daarvoor verantwoordelijk, met linkse kerk bedoel ik niet alleen de PS en de Vlaamse rode en groene creaturen, maar ook de CVP. Dat de CD&V nog steeds zoveel stemmen haalt, heeft waarschijnlijk met de vergrijzing te maken, oude gekken, die nog steeds geloven, dat het een doodzonde is op een andere partij te stemmen. Zij begrijpen echter niet dat volksverraad onvergeeflijk is. Zij hopen waarschijnlijk nog op het paradijs met rijstpap met gouden lepeljes. Ik ben gek op rijstpap met safraan en bruine suiker en ik eet wekelijks een bordje en geniet daarvan, met een gewoon lepelje, in de overtuiging dat ik na mijn dood geen rijstpap meer zal kunnen eten. Maar ook de blauwe jongens zijn schuldig, een bende leugenaars en parasieten, de Vlamingen moeten zich aan de tijd van Daens herinneren, de tijd waar de pastoor, de notaris, de burgemeester en de dokter het in de dorpen voor het zeggen hadden, de tijd waar in de vastenbrief gepredigt werd, dat op Vrijdag het genot van vlees en vleesnat verboden was, terwijl vrijdags in de pastorie de duurste en beste vis geserveert werd, terwijl de arme bevolking al blij was een panharing op het bord te krijgen. Ja, dat was de tijd, toen er in de kerken vooraan nog plusche stoelen stonden voor de rijken. Het ordinaire kerkvolk moest zich tevreden stellen met rieten stoelen, waarvoor ze ook nog stoeltjesgeld moesten betalen, dat stoeltjesgeld werd dan meestal omgehaald door een een oude kwezel die nooit aan een man geraakt was. Dat was toen, nu wordt het nog erger, de invloed van de pastoors is op nulpunt gezonken, nu proberen de imams hun plaats in te nemen, met nog grotere leugens en sprookjes als toen, en weer trapt een deel van het domme volk erin. Zijn we eigenlijk nog te redden?
|