|
De hel is leeg, alle duivels zijn losgelaten. Bij honderden lopen ze in onze steden rond, ze moorden, roven, vernielen privaat- en openbaar bezit, werpen met stenen en schieten naar bussen en trams en zij hebben er duivels plezier in. De verantwoordelijke politiekers, die voor de veiligheid der burgers zouden moeten zorgen zijn zo druk met hun partijbelangen en hun private financiele belangen bezig dat ze daarvan niets schijnen te merken. Hun partij moet weer de grootste worden en de beste postjes krijgen, dat is hun slogan. Het zijn dezelfden, die een welvarend land in enkele tientallen jaren aan de rand van de afgrond gebracht hebben waar de misdaad hoogtij viert. Ik word er beroerd van, dagelijks weer deze grimassentrekkende zelfvoldane smoelen in de kranten te moeten zien die ons, niettegenstaande alle ellende die we dagelijks met eigen ogen zien, willen wijsmaken dat alles in orde is en dat alle belgen goedverdienende tevreden mensen zijn. Deze goedverdienenden zijn waarschijnlijk alleen maar in hun eigen rangen te vinden. De hele belgische politiek is één grote aprilgrap.
Maar niet alleen in eigen land is er grote ellende. Ik weet wat hongerlijden is, als kind heb ik de tweede wereldoorlog meegemaakt en in ons gezin hadden we het niet breed ik weet wat het is, met een lege maag te moeten gaan slapen en met honger naar school te moeten gaan. Als ik dan de beelden zie van de miljoenen graatmagere hongerige kinderen, bloedt mijn hart en ik voel dan een diepe woede in mij opstijgen als ik aan de onmensen denk die daarvoor verantwoordelijk zijn. Onmensen, die in pracht, praal en overvloed leven terwijl ze hun eigen volk uitbuiten en bestelen. Mijn woede wordt echter nog groter als ik dan zie dat onze eigen politiekers deze onmensen handjes gaan geven. Samen met Ray van Angeltjes zeg ik dan: "Moeder waarom leven wij!"
|
